Święto Pamięci - Niepodległość - a w tle jest zdrada i uległość

Wiek dziewiętnasty - lęk, zniewolenie,
W wieku dwudziestym - już zapomnienie.
Dwudziesty pierwszy - pamięć "szarpana",
Pamięć choć znana, lecz - zagmatwana.

Należy chylić i go chylimy,
Czoło przed ludźmi, którzy walczyli.
Oddali Życie, Krew swą i mienie,
Za swoje Polskie, czyste sumienie.

Oprócz pamięci -sąd nad historią,
Nad jej zdradliwą wszak buchalterią.
Haniebny osąd dla tych polaków,
Którzy ją ciągną, wciąż w gąszcze krzaków.

Niewola z Nieba, nie przyszła sama,
Ani od Piastów też w spadku dana.
Są wciąż w Narodzie, jakby ci sami,
Ludzie - ich trudno zwać - Polakami.

To w nich głupota, sprzedajna Dusza,
Wciąż do czuwania - wzywa i zmusza.
Oni gotowi, się Polski wyrzec,
Odrzucić Wiarę, a Piekłu przyrzec.

Wokół ci sami, też "przyjaciele",
Mający swoje wiekowe "cele".
Dla nich wciąż Polska? - "bękartem" będzie,
Choćby stawiali nas w jednym rzędzie.

Wiemy o rzece -"raz w nią się wchodzi",
A nas ta "prawda", ciągle zawodzi.
Wolność na zawsze - też nie jest dana,
Strzec jej musimy, gdyż zginie sama.

Najgorzej boli, że "wróg" jest wewnątrz,
Bo niby wiemy, kto jest na zewnątrz,
Ale dziś Święto - za Tych Dziękujmy,
Co Narodowi, nie wnoszą - ujmy.

zapraszam na - http://jankosmar.blogspot.com