Czasem o sobie? - trzeba też...

Witam się z Ludźmi - dzień po dniu,

Poznaję troski tam i tu.

Widzę w ich twarzach życia strach,

Który ich trapi? - nawet w snach.

Wątków rozmowy, bywa sto,

Gdzie ponad dobrem - większe zło.

Słucham ich żalu, bólu  -  łez,

Gdyż ich też nie brak, u mnie  też.

Wszystko to wsiąka w Duszę mą,

Gdzie się dwa światy z sobą trą.

Ten obojętny, co ma gdzieś

I ten co czuje - ludzką cześć.

Ten co mnie czyta - czuje to,

Żem nie jest nigdy, tam gdzie zło.

A czemu wierszem? - Dusza  chce,

Wszak ona czuje, ona wie.

Nie oceniajcie - moich słów,

Kunsztem dedukcji, kwieciem bzów.

Lecz łapcie w środku lotną myśl,

Gdy ją spleciemy?  - stworzy kiść.

zapraszam na - http://jankosmar.blogspot.com