7.04.2010- Spotkanie premierów Polski i FR w Katyniu Problemy z czasem lokalnym

Uzgodnienia dotyczące poszczególnych punktów programu zapadały na

wysokich szczeblach ze względu na specyficzny charakter tej wizyty, bowiem pierwszy raz w Katyniu miał był Premier Federacji Rosyjskiej. Uzgodnień dotyczących programu dokonywali Andrzej Kremer, Andrzej Przewoźnik, Mariusz Kazana. Ustalenia dotyczące środka transportu, którym udawał się na uroczystości Premier otrzymywała z Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Świadek zeznała, że zwyczajowo miejsce lądowania delegacji proponują gospodarze.

Dotychczasowa praktyka była taka, że delegacje udające się do Katynia lądowały

w Smoleńsku. To było naturalne założenie. Wszelkie uzgodnienia dotyczące szczegółów związanych z przygotowaniem miejsca lądowania zapadały poza Protokołem Dyplomatycznym.

Marta Stachowiak odnośnie do wyjazdu grupy przygotowawczej zeznała, że w wizycie tej brał udział Mariusz Kazana. Celem udziału przedstawicieli Protokołu Dyplomatycznego w wyjazdach grup przygotowawczych jest omówienie szczegółów proponowanego programu ze stroną przyjmującą, obejrzenie obiektów, dokonanie uzgodnień w odniesieniu do poszczegó lnych elementów. Te zadania dotyczą elementów nie politycznych a protokolarnych. W

trakcie uroczystości rola dyrektora Protokołu polega na towarzyszeniu głowie

państwa, czy szefowi rządu w trakcie uroczystości, informowaniu go o punktach programu, wskazywaniu na przykład miejsca, które mógłby zająć, kończeniu spotkań, czuwaniu nad realizacją tego programu zgodnie z założeniami. W jej przypadku podobne obowiązki dotyczą pozostałych członków delegacji, czyli na przykład ministrów towarzyszących Premierowi.

W związku z tymi obowiązkami świadek udała się do Smoleńska w dniu 5 kwietnia 2010 roku, w godzinach przedpołudniowych, samolotem rejsowym do Moskwy. W dniu 6 kwietnia 2010 roku doszło do spotkania na cmentarzu w Katyniu z przedstawicielami władz lokalnych

i protokołu Premiera Putina. W trakcie spotkania zostały omówione szczegóły uroczystości, tj. kolejność poszczególnych elementów, trasy przejścia, liczby osób towarzyszących

Premierowi w poszczególnych miejscach, czas trwania wystąpień. Następnie

grupa udała się do siedziby administracji w Smoleńsku, gdzie dokonała wizji sali

spotkania Premierów. Każdy z członków grupy weryfikował miejsce pod kątem

własnych zadań i wymogów. Nie wizytowali lotniska. Z punktu widzenia świadka było to niepotrzebne, gdyż nie planowano ceremonii powitania na lotnisku. Po południu przygotowane zostały ostateczne szczegóły w gronie grupy przygotowawczej. Uzgodnienia przekazywane były drogą elektroniczną do Warszawy. Marta Stachowiak swoje ustalenia przekazywała Mariuszowi Kazanie.

W dniu 6 kwietnia 2010 roku ostateczna wersja programu trafiła drogą elektroniczną do akceptacji do Agnieszki Wielowieyskiej. Po jej akceptacji KPRM wydrukowała program w formie książeczki.

Głównym punktem negocjacji ze stroną rosyjską była liczba członków polskiej delegacji uczestniczącej w ceremonii na polskiej części cmentarza. Rosjanie nalegali na to, by było ich jak najmniej z uwagi na ograniczoną powierzchnię, a także konieczność zachowania równowagi z uroczystościami na części rosyjskiej, gdzie przewidywali mniejszą liczbę osób. Ostatecznie ustalono, iż obie delegacje w pełnym składzie będą mogły uczestniczyć w wysłuchaniu wystąpień obu

Premierów, które miały mieć miejsce po ceremoniach na obu częściach cmentarzy.

W dniu 7 kwietnia 2010 roku świadek rano udała się na lotnisko w Smoleńsku. Na miejscu zajęła się ustawianiem kolumny samochodowej wraz z protokołem rosyjskim. Oczekiwali na przylot samolotu Premiera. Założenie było takie, że pierwszy miał przylecieć Premier Putin a następnie Premier Tusk zgodnie z zasadami, najpierw gospodarz, potem gość. Okazało się jednak, że polski samolot wystartował o czasie, podczas gdy rosyjski miał opóźnienie.

Ostatecznie to Premier Tusk wylądował pierwszy, a po nim dopiero Premier

Putin. W związku z powyższym polska delegacja poczekała na lotnisku na

przylot Premiera Putina, a dopiero po jego odjeździe z lotniska do Katynia,

nastąpiło powitanie Premiera na lotnisku przez przedstawicieli MSZ FR i

lokalnych władz. Potem wszyscy udali się do Katynia na uroczystości. Tego samego dnia wraz z delegacją Premiera wieczorem wróciła do kraju.

]]>http://www.naszdziennik.pl/uploads/special/uzasadnienie.pdf]]>

Trzymając się zapisów z planu wylotów opracowanego przez KPRM(screen wyżej) i traktując czas startów i lądowań wg prawa czyli czasy w Polsce UTC+2 a czasy w Smoleńsku UTC+4, to widzimy, że lądowanie samolotu Tuska odbyło się o jedną godzinę później niż zaplanowano(lądowanie o 12:00 L.T.p1, a powinno być o 9:50 + 1:10 = 11:00L.T.p ) czyli odwrotnie niż to zeznała M.Stachowiak.

Teraz przeanalizujmy czas lądowania samolotu Putina, zakładając czas letni moskiewski UTC+4 i przeliczmy na polski letni UTC+2.

Lądowanie 13:45 L.T.r czyli 13:45 – 2 = 11:45 L.T.p

Z tej analizy wynika, że  to samolot Putina się opóźnił, tak jak to zeznała M.Stachowiak. Opóźnienie wyniosło 1 pełną godzinę.

Należy postawić pytanie, dlaczego tak się stało?

Odpowiedzi należy szukać w zastosowanym w tym dniu, przez służby lotnicze Polski i Rosji czasie startu i lądowań wyrażonym czasem uniwersalnym UTC, którego używa się w nawigacji lotniczej.

Służby rosyjskie korzystać musiały z czasu lokalnego w Rosji w tym dniu, jako czas zimowy UTC+3, więc potraktowały czas startu, zapisany w programie z polskiego MSZ  jako godzinę 9: 50 UTC+1 co przeliczając na czas uniwersalny UTC dało im czas startu jako 8:50 UTC.

Służby polskie, potraktowały czas startu zapisany w programie jako letni , czyli przeliczając czas startu 9:50 UTC+2 na czas uniwersalny UTC było 7:50 UTC., czyli samolot Tuska wystartował o godzinę wczesniej niż samolot Putina, a miały w założeniu wystartować w tym samym czasie.

Konkludując,  obie służby inaczej potraktowały zapisy w programie uroczystości, a wynikło to z tego, że doszło do manipulacji czasów lokalnych w Polsce i w moskiewskiej strefie czasowej.

Choć przecież, co pokazała analiza czasów lądowań pokazanych w mediach polskich i rosyjskich, jako różniących się o 2 godziny to jednak wyrażonych czasem zimowym, czyli posługiwano się w obu krajach czasem zimowym, ale przy ustalaniu czasu wylotu wyrażonego czasem uniwersalnym UTC, służby polskie potraktowały zapis z programu jako wyrażony czasem letnim, a służby rosyjskie jako wyrażony czasem zimowym.