Cenzurowany życiorys - prawda czasu …, … prawda ekranu
Wspomnieniu Janusza Krasińskiego, którego pierwsza rocznica śmierci minęła 11 dni temu, poświęcamy najnowszy pokaz filmów OB-CIACHowego Kina Ulicznego Non-Stop.
W najbliższy piątek (25 października) o godzinie 18.00 zapraszamy na patelnię (plac przed stacją Metro-Centrum) na, najprawdopodobniej ostatni już w tym roku, pokaz OB-CIACHowego Kina Ulicznego Non-Stop pt. "PRAWDA CZASU PRAWDA EKRANU".
Janusz Krasny-Krasiński, ur. 5 lipca 1928, zm. 14 października 2012
– polski prozaik, dramatopisarz, reportażysta, autor słuchowisk radiowych i adaptacji teatralnych.
Podczas II wojny światowej, od 1941 członek Szarych Szeregów. Po Powstaniu Warszawskim - w obozie przejściowym w Pruszkowie, a następnie w Auschwitz-Birkenau. Po miesiącu - przeniesiony do obozu Hersbruck pod Norymbergą, a stamtąd, pod koniec marca 1945 ewakuowany pieszo do Dachau. 29 kwietnia 1945 odzyskał wolność po wyzwoleniu obozu przez wojska USA. W latach 1945-1947 przebywał w amerykańskiej strefie okupacyjnej w Niemczech (w Monachium, Wildflecken i Mannheim), gdzie uczęszczał do szkoły średniej i służył w Polskich Oddziałach Wartowniczych. Powrócił do Polski w 1947.
Po kilku miesiącach został aresztowany przez Kontrwywiad Wojskowy (Informację) pod zarzutem rzekomego szpiegostwa na rzecz wywiadu USA. Skazany przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Warszawie na 15 lat więzienia, w latach 1947-1956 przebywał w więzieniach na Mokotowie (tu, w niewielkiej celi, osadzony m.in. z adiutantem gen. Tadeusza Bora-Komorowskiego Ryszardem Krzywickim-Jamonttem, Władysławem Bartoszewskim, Kazimierzem Gorzkowskim, Adamem Obarskim, Tadeuszem Płużańskim, czy ks. prof. Janem Stępniem). Po niespełna roku przeniesiony do więzienia we Wronkach i Rawiczu. Zwolniony z więzienia w maju 1956 w wyniku amnestii (uniewinniony z zarzutów dopiero 25 sierpnia 1998). Powrócił do Warszawy. Pracował w drukarni przy ul. Marszałkowskiej, a także jako zastępca magazyniera w przedsiębiorstwie "Arged". Zadebiutował w 1956 na łamach "Po prostu" (nr 39; wiersz pt. Karuzela) i tygodnika "Przegląd Kulturalny" (nr 49; opowiadanie pt. Potworek). Podjął współpracę z redakcją tygodnika "Współczesność".
W latach 1960-1966 - reporter i redaktor w Redakcji Słuchowisk Teatru Polskiego Radia. W 1965 należał do Rady Artystycznej Studenckiego Teatru "Hybrydy".
W swojej twórczości podejmował tematy dotyczące historii najnowszej, indywidualnego i zbiorowego cierpienia Polaków w okresie II wojny światowej. Opisywał wpływ nazizmu i komunizmu na życie jednostek - ofiar tych systemów totalitarnych.
„…Jego historia jest niesłychanie znacząca. Człowiek, który przeszedł gehennę XX wieczną, którą mu zaaplikowały oba totalitaryzmy ( był więziony przez nazistów w obozie i potem siedział w celi śmierci w PRL-u) i postanowił swoje doświadczenia opisać po upadku komunizmu, spotkał się po 1989 roku z murem milczenia. Jego bardzo ciekawe powieści dotyczące jego doświadczeń zostały brutalnie zamilczane na śmierć. On to bardzo przeżywał. Jego książki powinny stać się przedmiotem dyskusji i sporów. Z powodu presji politycznej i presji poprawności politycznej tak się nie stało. Chęć zapomnienia zbrodni komunizmu w III RP spowodowała wypchnięcie prac Krasińskiego z obiegu publicznego. Paradoksalnie w czasach komunizmu Krasiński był bardziej znany niż w wolnej Polsce. Janusz miał świadomość, że rzeczy w III RP idą w złym kierunku. Zaangażował się w poparcie śp. Lecha Kaczyńskiego w wyborach prezydenckich. Był on wielkim krytykiem rzeczywistości Polski po 1989 roku. Zdawał sobie sprawę, że żyjemy w postkomunizmie. On sam był zresztą jego ofiarą….”
W ramach pokazu zaprezentujemy film pani Joanny Żamojdo o śp. Januszu Krasińskim - pisarzu wykluczonym - "Cenzurowany życiorys". I to będzie nasza tytułowa prawda tamtych czasów... Przedstawimy ją na tle prawdy ekranu, którą tworzyła narracja kronik filmowych tamtych lat. Będziemy mogli zobaczyć między innymi jak cały naród opłakiwał śmierć mordercy wszechczasów - Józefa Stalina.
Prawda czasu ...
Janusz Krasiński
Cenzurowany życiorys
film Joanny Żamojdo z 2007 r.
... Prawda ekranu
Polskie Kroniki Filmowe
z lat 1948-1953
Pobór do Powszechnej Organizacji "Służba Polsce” - PKF 15/48
Nowy Rok 1949. Bez kartek - PKF 2/49
Święto Armii Radzieckiej - PKF 9/49
Warszawiacy podczas Święta Odrodzenia - PKF 31/51
Cały naród pozdrawia swego prezydenta - PKF 18/52
1 Maja w Warszawie - PKF 20/52
5 marca 1953 roku zmarł Józef Stalin - PKF 11-12/53
Źródło: http://intuicja.salon24.pl/543012,prawda-czasu-prawda-ekranu
- Blog
- Zaloguj się albo zarejestruj aby dodać komentarz
- 2157 odsłon
