Wyroku próba na poczucie sprawiedliwości ...

Nie wiem, skąd bierze się w dobrych ludziach takie – posunięte czasami poza granice zrozumienia – domaganie się dla ewidentnych zbrodniarzy normalnego traktowania. Może właśnie stąd się bierze, że ci ludzie są ... dobrzy.

Pisałem już o tym, że likwidacja Osamy bin Ladena była czymś dla świata pozytywnym. Więcej niż pozytywnym – ze wszech miar pożądanym (Tym, co żałują, że Amerykanie zakatrupili bin Ladena). Sądzę jednak, że do sprawy należy wrócić, gdyż obserwujemy zadziwiająco postępujące szukanie już chyba nawet nie drugiego i nie trzeciego, ale jeszcze wyżej numerowanego dna w postępowaniu Amerykanów. Przykładem są wpisy Chłodnego Żółwia (Wyrok na Osamę bin Ladena oraz Kino mocne: „Kenijscy prześladowcy Osamy” (odc. ostatni)).

Nie wiem, być może moment dla wydania rozkazu likwidacji nie był wynikiem czysto wojskowej analizy sytuacyjnej, lecz został wybrany z uwagi na takie, czy inne problemy – nazwijmy je: marketingowe – Baraka Obamy. Nie ma to dla mnie i, jak mniemam, dla wielu, wielu innych, kompletnie żadnego znaczenia. Nie miałoby to dla mnie tak samo żadnego znaczenia nawet, gdyby Obama zrobił to w dzień przed decydującym etapem wyborów na prezydenta USA.

Dla mnie to są zupełnie dwa różne porządki: sprawiedliwość – bez przymiotników i bieżąca polityka.

Oczywiście, byłoby ideałem, gdyby obydwa te porządki zawsze szły ze sobą w parze. Jeśli jednak miałbym ważyć i wybierać, co jest dla faktycznej istoty ludzkości ważniejsze, zawsze wybierałbym – sprawiedliwość. Nawet kosztem czyjegoś poczucia, że zbrodniarz to także człowiek.

Człowiekiem jest się pod warunkiem, że nie jest się – zbrodniarzem.

O Polsce warto myśleć. I dla Niej pracować.