Sześciolatki w szponach przymusowej edukacji?

Mój Krzyś za dwa miesiące skończy pięć lat…nic w tym dziwnego, oczywiście, tylko…ano właśnie, p. minister Hall już ostrzy sobie na moją pociechę zęby, by wtłoczyć go do szkolnej ławki.

Nie wiem, czym kieruje się pani minister, chyba tylko tym, że mamy obecnie niż demograficzny, bo co jej dzieci zawiniły?

Mój Krzyś zna cały układ słoneczny, umie wymienić planety po kolei, zaczynając od tej najbliżej słońca, zna też litery i cyfry, pięknie maluje i lepi z plasteliny śliczne postacie, umie skupić się nad jakąś zabawą nawet godzinę i więcej. Tego wszystkiego uczy się przez zabawę, ze mną, z mężem, czy córkami i nie rozumiem p. Hall czemu chce mojemu synowi to beztroskie dzieciństwo zabrać? Zwłaszcza, że dyrektorzy podstawówek nie mają ani pomieszczeń, ani nie potrafią tym maluchom bezpieczeństwa zapewnić.

Podobno do placówek podstawowej oświaty zostały skierowane ministerialne poradniki, jak radzić sobie z problemem sześciolatków w szkole!

Ba, nawet w tym poradniku jest wzmianka, że dyrektorzy powinni radzić się rodziców, co zrobić by w szkole było naszym pociechom dobrze…ale nie cieszmy się, bo nie o to chodzi, byśmy się wypowiedzieli, czy chcemy by te sześciolatki do szkoły uczęszczały, a np. jeżeli wśród rodziców znajduje się architekt, by(zapewne za darmo) zaprojektował tak szkolną placówkę, by dzieci starsze z naszymi się nie stykały!

Widać pomysłowości naszej p. minister odmówić nie można, prawda, nie odrodna następczyni p. minister Łybackiej!

Ja tylko ze swojej strony zauważam, że szkoły podstawowe są z zasady dość przepełnione, u nas np. jest tylko jedna podstawówka, fakt dość duża, ale korzystają z niej okoliczne wioski, a dzieci chodzą na 7.30 do szkoły na pierwszą godzinę lekcyjną, by nie było tzw. zmiany popołudniowej.

Wyobraźmy teraz sobie, że jeszcze dojdą tam trzy grupy, mówię, tylko trzy sześciolatków, to na którą one będą chodzić?

Teraz lekka retrospekcja, gdy moja córka najstarsza (rocznik Czernobyla) szła do zerówki, umiała pisać, czytać, dodawać, odejmować, mnożyć i dzielić, w zerówce pani się tym nie interesowała, choć moje dziecko swe wiadomości chciało pani przekazać.

Którego dnia gdy wracałam z nią z tej zerówki, kategorycznie zapowiedziała mi, że już tam nie pójdzie, bo jeden chłopiec ją prześladuje, a pani nie zwraca mu uwagi, a jej wiadomości też dla tej pani są nie istotne.

Poszłam sama do tej pani, zwróciłam uwagę, powiedziałam o chłopcu, no i teraz najgorsze, musiałam przekonać moją pociechę, że do tej zerówki warto chodzić. W końcu, po długich namowach zgodziła się, ale pod warunkiem, że już nigdy, przenigdy, nie powie, ze coś potrafi więcej od rówieśników.

I wiecie, moje dziecko zapomniało tabliczkę mnożenia i musiało się od podstaw uczyć jej drugi raz w szkole, fakt, że szybko sobie ją przypomniało, ale po przyjściu z zerówki, za nic nie chciało bawić się w szkołę, co uwielbiała zanim poszła do tej jakby nie było klasy przygotowującej dzieci do edukacji.

A teraz p. minister jeszcze jeden rok, chce naszym dzieciom wyrwać, wtłoczyć je w ramy przymusu…po co, pytam się jako matka dziecka przed edukacyjnego i już takich, które tą edukację przeszły, lub są w połowie trybów machiny.

Pozdrawiam serdecznie.:D