TuskoLamentum zawiedzionych Lemingów

Gdy życie zdarło z faceta już maskę,
Gdy mu fasada rozwala się z trzaskiem,
Gdy zza niej wyjrzy jak dupa z pokrzywy
Pysk zły i obrzydliwy i pryśnie cały blef.

lament (łac. lamentum - narzekanie),

utwór poetycki wyrażający żal, ból, nieszczęście, bezradność wobec ciosów losu. Gatunek uprawiany był już w starożytności. W literaturze staropolskiej znane były anonimowe tzw. lamenty chłopskie (Lament chłopski na pany). Utwory tego gatunku dotyczyły także spraw osobistych i politycznych.

Jakże aktualny i przydatny dzisiaj, należy tylko powinszować twórcom i wykonawczyni utworu.

Zapewne odezwie się jakaś "wdowa po Herbercie" i potępi wykorzystywanie twórczości Jeremiego Przybory i Jerzego Wasowskiego, takie jej jak i moje prawo.

Występują: Irena Kwiatkowska, Jerzy Wasowski, Wiesław Gołas.

Kabaret Starszych Panów - Shimmy szuja.
Słowa: Jeremi Przybora
Muzyka: Jerzy Wasowski
Szuja, naomamiał, natruł i nabujał !
Szuja, a wierzyłam przecież mu jak nikt !
Szuja,dziecku kazał mówić: "Proszę wuja" !
Alleluja wesołego zrobił mi i znikł !!!

Szuja, obrzydliwa larwa i szczeżuja!
Szuja - do najtępszych pierwotniaków rym !
Szuja, bezlitosny kamień i statuja!
Fałsz i ruja bezustannie powodują nim !!!

Gdy życie zdarło z faceta już maskę,
Gdy mu fasada rozwala się z trzaskiem,
Gdy zza niej wyjrzy jak dupa z pokrzywy
Pysk zły i obrzydliwy i pryśnie cały blef -
O, wtedy chociaż się pragniesz powściągać
Nie nasobaczyć i nie naurągać,
Choć inwektywą żywą nie chcesz chlustać
To same twe usta wykrzykną tobie wbrew:

Szuja ! Pióra by pożyczyć od 'Anuja',
Szuja ! By opisać co to jest za typ!
Szuja ! kawał matrymonialnego zbója,
Z pieszczot dwója, nieudana galareta z ryb !!!

Szuja, najpiękniejszy kęs mi życia ujadł,
Szuja, toczył ze mnie hektolitry łez,
Szuja, cóż takiego uczyniłam mu ja,
Żem jak tuja poderżnięta przezeń dzisiaj jest ???

Mówię wam, poderżniętam jest...

Z blogu Piotra Cybulskiego

Oraz kolejne, jakże adekwatne do sytuacji.

I Renata Przemyk w Szui raz jeszcze.