Osiecki, Kataryna - i trochę ja

Wczorajsza ( chyba wciąż w trakcie) dyskusja u Osieckiego daje do myślenia o poziomie polskiego dziennikarstwa.

Nie komentuję na tym blogu, ale uderzyła mnie niekłamana radość obiektywnego, prawda, dziennikarza, który triumfalnie odnotowuje wpadkę Górskiego. Z radością, bo to poseł partii "wprost przeciwnej", która przestała, według Osieckiego, byc "jedynie słuszna". Czy mi sie wydaje, czy podobną wpadkę zaliczył właśnie Osiecki?

Artur Górski stał się sławny na cały świat. Depeszę o jego oświadczeniu poselskim nadał właśnie Reuters. Poseł nie tylko skompromitował siebie, swoją partię, naród, ale dał też kolejny dowód „polskiego rasizmu"

O Arturze Górskim pojawiły się dziś w S24 już setki kilobajtów informacji. Jako, że jestem sprawcą tego zamieszania dodam kilka przemyśleń od siebie."

I dodaje.

A mnie sie zdaje, że mamy oto - przynajmniej na tapecie - dwóch ludzi "specjalnej troski": Górskiego i Osieckiego.O jednym wiadomo od dawna, żaden news. Wiadomością dnia staje się taki cymes dopiero za sprawą wszystkich Osieckich, których radują "setki kilobajtów informacji", zawinionych osobiście, o czym z satysfakcja donoszą.

Bardzo chwalebne, nie można powiedzieć.Doprawdy mołojecka sława.

Nie zapomniał czasem Osiecki, że świat nie odbiera posła Górskiego jako osobistego lub partyjnego przeciwnika autora tego newsa?

Że głupia sprawa dotyczy Polski?

I tak właśnie zostanie news odebrany?

A poza tym - podzielam zdanie Kataryny: "bliższa ciału koszula", więc ostentacyjnie nie zauważa się , że Górski nie był jedynym dowcipnisiem, komentującym powyższe.

Daję sobie spokój z pytaniem o wypowiedzi Niesiołowskiego, Palikota, etc. To beznadziejne - VIPom "tej" partii przystoi wszystko.

Słuchać - na kolanach! I milczeć.

Tylko tych studentów, kształconych przez Osieckiego - trochę jednak żal...