No i co Tuskowi z Radwańskiej???

Jeśli ktoś myśli, że sukces Agnieszki Radwańskiej, kilkusetkrotnie większy , niż „sukces” naszych patałachów – piłkarzy znajdzie proporcjonalne odzwierciedlenie w mediach, to jest w tak zawanym „mylnym błędzie”. Już choćby z tego powodu, że to niemożliwe. Technicznie. Nie ma tyle czasu antenowego we wszystkich kanałach niewazne, analogowych, cyfrowych i na You Tube. Jakby tak stare projektory kinowe wyciągnać, też by nie starczyło. Można by wzmocnić przekaz na sposób koreański, wyciem i płaczem na wizji, gdy pojawia się Ukochany Przywódca. No, ale to właściwie też już mamy, zarówno na plus, gdy mowa o PO, jak i a może i bardziej , na minus, gdy pojawia sie jakiś złowrogi wróg z PiS, nikczemny pokurcz, cham, świnia, faszystowski pochodniowiec- zniczowiec- tulipanowiec.

Przede wszystkim, Agnieszka Radwańska wygrywa bez konieczności wydania 100 miliardów na budowę Wimbledonu i dróg dojazdowych na kort. No i co komu po czymś takim? Jakie to niby lody można by krecić, jakie premie wypłacać, kto i komu miałby doradzać? Wygrała , to wygrała, zieeew, na pewno gdzieś zaginie jakiś dzieciak, albo jego matka , albo jakiś detektyw, to zajmie ludzi na jakis czas, a potem się coś wymyśli. Tak że, Pani Agnieszko, gratulujemy, owszem, owszem, ale są ważniejsze sprawy. Jakby tak było, jak przy Eurowizji, że zwycięstwo pociąga za sobą organizację mistrzostw w następnym roku, oooo, to by było inaczej, już by minister (ministra) Mucha trzepotała rzęskami, niczym jelonek Bambi na konferencjach, już by Atrakcyjny Kazimierz Marcinkiewicz doradzał swym kolesiom, jak najlepiej splajtować przy budowie kortów, uprzednio wypłaciwszy sobie nawzajem wszystkie możliwe dywidendy, a jemu kasę za doradztwo, a w istocie za zaprowadzenie za rękę do odpowiedniego ministra.

Tak mi się przypomniał przy tej okazji epizod z pionierskiego okresu transformacji, gdy bez żadnej podstawy prawnej dano koncesję na radio, pierwsze niezależne na rynku, które potem, z braku konkurencji zdobyło dominującą pozycję na rynku reklam. Odpowiedni minister tłumaczył potem, że dano, może i bezprawnie, ale twórca miał pomysł i trzeba było ten pomysł nagrodzić. Owszem, ten pomysł polegał na tym, by wziąć Adama M. pod rękę i zaprowadzić do tego ministra , a ten już wszystko podpisał, co tam było trzeba. Pewnie i wreczył „na poduszkach”, jak paszport w „Misiu”, z karzełkami- krakusami pląsającymi wesoło. Co, zły pomysł? I ten sam pomysł jest teraz podstawą sukcesu spółek, które w życiu nawet nie widziały autostrady, zajmując się docieplaniem budynków i podstawą sukcesu finansowego Kazimierza, który też autostrady znał z tego, że czasem nimi jechał, albo nad nimi latał.

Juz widzę ten polski Wimbledon. Tym się różniący, od tego gorszego, angielskiego, że cztery razy droższy, że przecieka, dach nie działa, sufit odpada, a w fundamentach zakopanio pokruszone sedesy. I że prezes dostanie milion premii, a zapomniany nieco Grzecho koncesję na malowanie pasów na korcie za 50 tysięcy za metr bieżacy. I że ruscy kibice prowokują zamieszki przy okazji występu Szarapowej, a Prezydent za to przeprasza, być może w duecie z Grasiem. Państwo Tuska, jednym słowem.

A autostrada A2, wiekopomne zwycięstwo Donalda Tuska i ministra Nowaka nad upartę materią, urzedowo uznane za przejezdne, więc kwestionowanie tego jest przestępstwem, ponoć już następnego dnia po Euro została ograniczone do jednego pasma ruchu. No, w sumie i słusznie, bo po co więcej? A to już po jednym pasie nie można jechać? A paliwko też można w kanistrze wozić, więc po co komu stacje beznzynowe po drodze?

Ostatnio przeczytałem wyznanie, które mną wstrząsneło. Jednak nie jest tak, że rzad ma po swojej stronie wszystkie media z wyjątkiem nie odpolitycznionych jeszcze niedobitków pisofaszystowskich. Przeciwnie! Wszędzie wrogowie! Oto Pani Eliza, beznadziejnie zakochana w Panu Sułku niewinną , dziewiczą miłością, czyli Pani Paradowska zakochana w Donaldzie Sułku, niczym gimnazjalistka, w której tekstach nigdy nie zagościła najmniejsza wątpliwosć w geniusz Donalda, no, chyba, gdy trzeba go było lekko skarcić za zbytnią łagodność wobec wrogów, martwi się, czy czasem aby nie uległa „obecnej modzie na krytykę rzadu”, a ona wszak zawsze starała się być obiektywną, bo nie lubi iść w stadzie.

Pani Paradowska, jeśli Pani tego tak bardzo nie lubi, to po co się Pani tak męczy całe swe długie życie? A może to dlatego zamiast iść w stadzie propagandzistów, redaktor biegnie truchtem przed peletonem, by nie dać się nikomu wyprzedzić w miłosnym porykiwaniu ?

No, ale nie znęcajmy się, miłość to piękne uczucie, szkoda jedynie , że upośledza wzrok, słuch i inne zmysły, nie mówiąc o jasności myślenia, ale, już chyba Irena Jarocka śpiewała o Małym Księciu „sercem patrz!”. No i mamy zjawisko pod tytułem : red. Paradowska. W dodatku zaniepokojona, czy nie jest aby (Jezus, Jezus!) zbyt antyrzadowa. Pani Redaktor, spokojnie- jeśli tak jest, to Liz zostanie aresztowany w procesie odpryskowym Antykomora, a Kużniara zwiną za bazgranie „Tusk zdrajca” na murach. Wołek zacznie skakać ( w każdym razie zacznie, ile tam razy skoczy, inna sprawa), skandując „kto nie skacze, ten za Tuskiem, hop, hop, hop”, a Kuczyńskiego z Blumsztajnem wywalą z Wyborczej za odkrycie w służbowym komuterze ściągniętego z Emule filmu „Rok 1920”.

Czyli, generalnie, raczej nie grozi.

P.S. Zachęcam do czytania felietonów w Gazecie Polskiej Codziennie i Freepl.info

http://naszeblogi.pl/blog/69
http://niepoprawni.pl/blogs/seawolf/

http://freepl.info/seawolf

Kliknij i promuj artykuł na swojej tablicy