Pomysł likwidacji IPN pokazuje, że postkomunistyczna hydra coraz odważniej podnosi łeb

Ręce precz od IPN! Pomysł jego likwidacji pokazuje, że postkomunistyczna hydra coraz odważniej podnosi łeb

Rzadko zdarza się, by prezes IPN i wszyscy jego zastępcy wystąpili obok siebie na jednej konferencji prasowej. Tak się stało, bo atmosfera polityczna wokół Instytutu gęstnieje i wygląda na to, że plan jego likwidacji nie jest już tylko pijanym widem postkomunistów.

Ta ważna konferencja odbyła się w miejscu symbolicznym, którym zresztą od jakiegoś czasu IPN z powodzeniem zawiaduje, w byłym więzieniu i sowieckiej katowni na Rakowieckiej w Warszawie. To dzisiaj Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL, które (choć wciąż jest w budowie) skupia jak w soczewce prawdę o komunistach. Dzięki IPN Rakowiecka żyje i się rozwija, a postkomunistów, którzy już przebierają nogami, by wyrwać od Tuska choć trochę władzy w przyszłym rządzie, musi to strasznie wkurzać.

Towarzysz Czarzasty, gdyby mógł, osobiście odpaliłby buldożer, by zabytkowy budynek zmieść z powierzchni ziemi. Sam jest zbyt słaby (o siedmioprocentowym poparciu przypomniał dzisiaj prezes IPN dr Karol Nawrocki), ale od czego ma się kumpli. Kolega Budka Borys, młodszy towarzysz z bratniej Koalicji Obywatelskiej (wiem, że skojarzenie z Milicją jest nieeleganckie, ale jakoś wyjątkowo mi dzisiaj pasuje), w wywiadzie radiowym stwierdził kategorycznie, że „na pewno w tej formule IPN nie powinien funkcjonować”. Ciekawe. Jeśli w „tej” nie, to w jakiej powinien? (...)

Fajnie widzieć tych młodych licealistów zgłaszających się do IPN coraz liczniej, bo są jakąś nadzieją. Dopełniają pracę Instytutu rozsiewając opowieść o polskich bohaterach w swoim pokoleniu i jednocześnie brawurowo przeczą tezie, że młodzi Polacy nie interesują się niczym, a na pewno niczym wartościowym. Choćby dla nich ta instytucja powinna istnieć.

Powtórzę więc na koniec za prezesem Karolem Nawrockim:

Ręce precz od Instytutu Pamięci Narodowej!