Kresowianie

Właściwie każde święta w Swojczowie miały b. radosny i naprawdę szczególny charakter. A w naszym domu najmilej wspominam Święta Bożego Narodzenia bowiem tatuś przynosił z lasu dużą choinkę, która mocno pachniała świeżym lasem. I chociaż nie mieliśmy kolorowych bombek, to radości było co nie miara, przy strojeniu drzewka. Robiliśmy bowiem różne ozdoby z kolorowego papieru oraz wieszaliśmy dużo...

Aby zapobiec propagowaniu ludobójczego banderyzmu w Polsce, na Ukrainie, w USA (sic!), Kanadzie (sic!), Argentynie i zapewne w wielu innych miejscach świata, trzeba zdiagnozować źródło, tej strasznej choroby, niejako odkryć zródło ognia, który rozpala to ognisko, wciąż niejako na nowo. Naturalnie źródłem tym po stronie ukraińskiej są skrajni nacjonaliści (szowiniści różnej maści) i ich marzenie o...

Niepokalana nad Wyrębem              

Cóż to za noc, straszna, piekący ból niczym młot                                         

Uderza, a serce pęka od ciosów zbójeckich rot!                                           

Pod nóż idą dzieci i starcy, a dziewki, żony gwałtem.....                               

Znoszone, mękom dane, ścielą się pokotem...

Wjeżdżamy szybko do wysokiego lasu, gdzie jest już niesamowicie ciemno, uciekamy jednak dalej. Po chwili zatrzymujemy się w miejscu, gdzie jakiś czas temu, był duży wyrąb drzewa, a teraz porosły już młode drzewka i krzewy. Nasz tatuś Andrzej Rusiecki nakazuje nam cicho, aby się dobrze ukryć pod tymi krzakami i czekać. Wypełniamy bez słów jego polecenie i każdy z nas staje pod innym krzewem, a to...

Wigilia Kresowian

 I          Słowo, krzyż i Opłatek, biały obrus, a na stole

            Sianka szczypta w rogu, mrowie wszelakich potraw.

             Ino dziatwa gwiazdki patrzy, ma misje, a przy tym ubaw,

            To tęsknie pod drzewko zerka, gdzie... swawole.

 II        Gruchła pieśń, gdy godzina stała i pachole

             Miłość porwała do chleba, życzeń i świętych praw.

...

Moja rodzina, podobnie jak niemal wszyscy w okolicy Polacy i Ukraińcy, byliśmy ludźmi pobożnymi. Wiara była dla nas źródłem mocy duchowej, ta zaś nadawała sens, całemu naszemu życiu. W naszej społeczności, po prostu nie można było sobie wyobrazić życia bez Boga, dlatego w naszych stronach zjawisko ateizmu, praktycznie nie występowało, nawet nie słyszałam o czymś takim. Tamten kresowy naród,...

Powrót na Wołyń

Kresowe Anioły

z podpalonymi skrzydłami

nadziei –

usypały Ci

przez rzekę

most

nocnych powrotów

do domu

zakończonej młodości

gorejącą pożogą dusz.

Z zarzuconym życiem

na wątłe ramiona

kazali iść

na Wołyńską Golgotę

przebaczenia.

Tam już wszyscy czekają –

Paweł z Tatą zamordowanym pod

Wiszniowem

i Mama Walerka z koszykiem ziół

– spod Jagodzina

i Bronek przy łodzi

stojąc nad

...

Właściwie aż do wybuchu wojny w 1939 r., przypominam sobie tylko jeden przypadek, otwartej wrogości Ukraińców do nas Polaków. Otóż z okazji zakończenia roku szkolnego w czerwcu 1939, na placu szkolnym obok naszej, polskiej szkoły zorganizowana została zabawa dla nauczycieli i rodziców z naszej szkoły i oczywiście dla nas wszystkich. Było b. dużo ludzi oraz dzieci, a wśród nich była moja rodzina....

Nieodpowiedzialne mieszanie się w wewnętrzne sprawy suwerennego narodu, to zdecydowanie za mało, by określić ostatnie niemądre słowa Martina Schulza odnośnie Polski. Ogłaszanie wszem i wobec w Europie, a nawet na świecie, że w naszej ojczyźnie dokonał się właśnie zamach stanu jest działaniem nie tylko złym i absurdalnym, ale jest wręcz postawą pełną wrogości do tych wszystkich rodaków, którzy...

Zakorzeniona religijność w naszej rodzinie, sprawiała że wszystkie ważne święta kościelne w roku, były obchodzone uroczyście i z należytym uszanowaniem. Naturalnie specjalne przygotowania czyniono w Wielki Post przed Zmartwychwstaniem Pańskim oraz na Matki Bożej Siewnej 8 września, gdyż w tym dniu przypadał nasz odpust parafialny. Trzydniowy odpust w Swojczowie, był wydarzeniem znanym w całej...

  Moje spełnione marzenie!    

Moja mamusia opowiadała

Jaka tragedia się w Kątach stała

Gdy jednej nocy nad ranem

Straciła swoją najbliższą rodzinę kochaną.

Zamordowano tam moich dziadków

Zginął mój tatuś oraz brat mój

Spalone ciała nazajutrz rano

W jednej trumience pochowano.

Moja mamusia zrozpaczona

Została w stanie błogosławionym

Cóż jej zostało po tej tragedii

Wsiąść do pociągu...

Z tego co zapmiętałam nasza kolonia Bolesławówka, choć była mała, liczyła tylko 11 numerów, była wybitnie polska, nie było u nas, ani jednej rodziny ukraińskiej, czy żydowskiej. Za to już dwa kilometry od nas, znajdowała się duża wieś ukraińska Horyczów. Pomimo sporego wymieszania ludzi w naszej okolicy, nie słyszałam z ust rodziców, aby przed wybuchem II wojny światowej, dochodziło w naszych...

Gdy we wrześniu 1939 r. wkroczyli do naszej wsi Sierakówka [gm. Werba, pow. Włodzimierz Wołyński] Sowieci, Ukraińcy pozakładali na ręce żółto – niebieskie opaski i publicznie chodzili uzbrojeni w karabiny. Zorganizowali też policje ukraińską, oczywiście za przyzwoleniem sowieckiego okupanta, to wszystko widziałem osobiście. Słyszałem także, że Ukraińcy zatrzymywali i rozbrajali polskich żołnierzy...

Modlitwa babci Franciszki

Matko Święta,

ja Franciszka, z domu Pogonowska,

modlę się do Ciebie o ziemię dla mojego męża,

który wyszedł na wojnę i nigdy nie wrócił.

Niech trafi mu się taki kawałek, jak u nas w Usiczach -

tłusty i pełen życia. Niech jego nogi zagłębią się w niej

do kolan, a dłonie nabiorą grudkę ziemi i niech poczuje

zapach przednówka.

Matko Święta, kiedy głowę przyłoży do tej...

Ostatnie Boże Narodzenie na Wołyniu w roku 1942 przeżywaliśmy jeszcze w bardzo spokojnej atmosferze, tak że poza Niemcami nie znaliśmy żadnych innych źródeł niepokoju. Nadal żyliśmy sobie spokojnie i nigdy nawet nie przyszło by nam do głowy, że raptem w ciągu kilku miesięcy, nasza rodzinna ziemia zamieni się w piekło i to prawdziwe. Gdyby ktoś wtedy przekonywał mnie, że za pół roku Ukraińcy będą...

MÓJ WOŁYŃ

Dziś często dumam o moim Wołyniu

O sasankach leśnych, kwitnących na wiosnę

Derażnem, Stepaniem, wierzbami przy Horyniu.

Tu wczesne dzieciństwo było radosne,

Aż nagle wojna. Jak grom z jasnego nieba

Wszystko się zawaliło i zabrakło chleba

W Równem, Kostopolu, Klewaniu, Ołyce

A niedawno na tych polach zbierano pszenicę.

Pieńkach, Pendykach, Jamińcu i Hradach.

Stydniu, Butejkach. O...

KRÓLOWA NA SWOJCZOWIE

W blaskach księżyca, w cieniu drzewek, chłopskich chat                            

Wiatr cupnął i na liściach gra, muska, braciszek schwat.                            

Siostra cisza zmartwychwstała, jakże inna noc.......                         

Czas zapomniał, że trwa, a słabość zrodziła moc!                                        

Jasność przyszła jak złodziej,...

Mój tato miał na imię Aleksander Roch, a mamusia Agnieszka z d. Cichosz. Mieszkaliśmy w pobliżu Tartaku Kohyleńskiego od strony starej, ukraińskiej wsi Kohylno, gm. Werba, powiat Włodzimierz Wołyński. Była to duża wieś licząca ponad sto numerów, zamieszkana jedynie przez kilka rodzin polskich. Moi rodzice mieli już dwoje dzieci: Czesławę lat około 10 i Edwarda lat około 5, a ja urodziłam się w...

Jakże inny był poniedziałek, od samego rana budził się piękny dzień, słońce świeciło wyraźnie. Tatuś wciąż martwił się naszym położeniem, postanowił więc, że wybierzemy się przez Kohylno na naszą łąkę, aby kosić siano. Chciał zobaczyć kogoś z mieszkańców Kohylna i porozmawiać o ostatnich wydarzeniach. W drodze nikogo jednak nie spotkaliśmy, a robota też się nas nie trzymała. Widząc, że idzie...

JEŚLI O NICH ZAPOMNĘ.......                             

Adamie! Narodowy wieszczu stań dziś do apelu!                                         

Oto potrzeba nam poezyji, melodyjnych dźwięków.                         

Wzbudź tęsknotę, potęgę ukrytą od wieków                                      

W historii dziejów, rodzie, na mogiłach tak wielu.                                       

Tchnij...

Wiosną 1943 r. wojna uderzyła krwawo w moją rodzinę, jak również i w wiele innych polskich rodzin zamieszkałych na terenie Wołynia. Banderowcy pogłębili waśnie narodowościowe i rozniecili walki bratobójcze. Wczesną wiosną 1943 r. ukraińscy nacjonaliści zaczęli mordować ludność polską i podpalać polskie zagrody na terenie całego Wołynia. Kolonia Władysławówka na której mieszkałem liczyła około 30...

Czas pędziwiatr                                                           

Ucieka, pędzi w nieskończoność

Dziś go mam, jutro już nie.

Ktoś mi szepnie

Szybciej!

Dokąd ten pociąg gna?

I czy tam odkryję to; co i tak już mam?

Może usłyszę

Wolniej!                                                                                 

Dosyć ma dzień swojej biedy

To czego szukasz jest w twoim sercu.

Rety!...

List do Ojca Świętego został wysłany w wersji polskiej i francuskiej 25 sierpnia br. Na razie brak odpowiedzi z Watykanu. Wysłaliśmy drugi list do Jego Świątobliwości tłumaczący dlaczego ogłaszamy ten oryginalny list jako otwarty – ponieważ sprawy w nim zawarte dotyczące metropolity Andreja Szeptyckiego są w Polsce ogólnie znane i wiele środowisk w Polsce zamierza wysłać do Stolicy Apostolskiej...

Czy pamiętasz Panie Boże........

Czy pamiętasz Panie Boże

 Nad Wołyniem łunę krwawą

 I ten krzyk z płonącej chaty

 Mordowanych przez sąsiadów.

 Chyba byłeś w tamtej porze

 Gdzieś po innej stronie świata,

 Bo byś pewnie się zasmucił

 i przystanął i zapłakał...

Czy słyszałeś modłę Panie,

 Oczy ojca czy pamiętasz,

 Gdy hańbili córkę jego

 Banderowcy jak zwierzęta...

 On na drzwiach ukrzyżowany

 ...

W artykule Stanisława Woczeja: „Sutanna umaczana we krwi”, opublikowanym w ostatnich latach na stronie Kresowian z Kędzierzyna Koźle, natknąłem się na wstrząsające zdanie: „Metropolita greckokatolicki we Lwowie ks. abp. Andrzej Szeptycki zajmował stanowisko inspirujące w zakamuflowanej formie antylechicką nienawiść. Po tragedii wrześniowej w 1939 r. zalecał stawianie kurhanów (mogił) w każdej wsi...

Na początku niemieckiej okupacji policja ukraińska zachowywała się dość spokojnie, a właściwe piekło na Wołyniu rozpoczęło się w listopadzie 1942 r., kiedy Niemcy rozpoczęli ostateczną rozprawę z Żydami. Pamiętam jak jednego dnia wybrałam się do miasta Włodzimierz Wołyński, aby wysłać kolejne paczki dla naszego biednego Stasia. Właśnie wtedy spotkała mnie Polka Antonina Zubrzycka, która mieszkała...

W tragiczną noc z 10 na 11 lipca 1943 r. cały czas padał deszcz, a choć noc była spokojna i ciepła, psy wyły wprost niemiłosiernie. Rano wstałam, ubrałam się i postanowiłam iść do kościoła, bo to niedziela. Ojciec Jan Rusiecki zwykle wyganiał nas do kościoła, z miłością wspominał o tym obowiązku, a jak trzeba było to i upominał, ale tym razem nie powiedział ani słowa. Znamienne jest to, że choć...

Kiedy ojciec Piotr Gaczyński ożenił się ponownie, mnie na wychowanie wziął brat ojca Łukasz Gaczyński z żoną Antoniną. Mieli oni także kilkoro własnych dzieci. Niekiedy przebywałam też, u swojej babci ze strony mamy Marii Skibińskiej na Rudni, parafia Kisielin. Babcia moja mieszkała ze swoim synem Mieczysławem, bratem mojej matki oraz synową i ich kilkunastoletnią córką Jadwigą.

W 1943 r....

Pszenica i kąkol

Kłos pełny, tłusty ku słońcu mruga ochotnie                                                

Wdzięczy przy tym i złoci, ziemię darzy stokrotnie.                                      

A obumarwszy, sam wzejdzie w historii ludzkich losów                               

Dziedzictwo ujmie, pośród wyrzeczeń i katuszów.                                                                

Trzeba powiedzieć z całą odpowiedzialnością, że na Ziemi Swojczowskiej i na całym Wołyniu 11 lipca 1943 r. w tzw. „krwawą niedzielę” rozpoczęło się nieludzkie ludobójstwo (symbolicznie) względem niewinnej ludności polskiej. Symbolicznie ponieważ duże mordy dokonywane przez ukraińskich nacjonalistów, zdarzały się na Kresach, już od roku 1939 od przegranej kampanii wrześniowej. Tego dnia,...