TYLKO NIKCZEMNY NARÓD GINIE BEZ PAMIĘCI

Ten pomnik ma być wielki jak wyrzut sumienia

Jak krwawa drzazga która sumienia przenika

Tylko nikczemny Naród ginie bez pamięci

Wielki swych Bohaterów stawia na pomnikach

Póki żyjemy Bracia! Polska nie zginęła!

To prawda nas wyzwoli od katów i zdrady

Nigdy w tej walce nie ma zgniłych kompromisów

Hańbą są ze zdrajcami pakty i układy

Dusze niewinnie pomordowanych Polaków

Wołają o naszą pamięć o honor i męstwo

Są trzy drogowskazy dla naszego Narodu

Bóg Honor i Ojczyzna to nasze zwycięstwo!

Ten pomnik ma być wielki chwałą Bohaterów

Tych co krwią zapisali testament wolności

Hańba na wieki czerwonym katom i oprawcom

Wieczna chwała naszym Ojcom i słowa miłości

Wieczne odpoczywanie Ty im racz dać Panie!

Zostaną na zawsze z nami we wdzięcznej pamięci

Niech śpią spokojnie wśród krzyży i zniczy

Nie Oni zostaną przez Polaków wyklęci

Ten pomnik ma być wielki prawdą i sumieniem

Miłością do Ojczyzny która nas wyzwoli

Dumą i Honorem…barykadą pamięci

I stać nam drogowskazem w trudny czas niewoli

PALISZ ZNICZE WŚRÓD KSIĄŻEK…

              Pamięci Danusi Siedzikówny”Inki”

palisz znicze wśród książek – wspomnienie jak rana

z bladych stronić czarnym tropem wypełzają zmory

staje młoda dziewczyna pogodna jak wiosna

za nią z tylu kat z UB celuje w tył głowy…

przed oczami dzieciństwo niczym fotografia

ostry kontur Ojczyzny wpisany w marzenie

plecak ciężki od wspomnień przygina do ziemi

i ta rana co zwie się dziś polskie sumienie…

palisz znicze wśród książek – pamięć łzawi oczy

szepczesz czułym głosem – Danka Siedzikówna

zobacz !  - powtarzasz z gniewem - ciągle ci bandyci

kiedy polskie krzywdy wreszcie czas wyrówna…

prawdę czerwonym suknem nakryli zbrodniarze

związali orłom skrzydła powrozem przemocy

by ukryć swoje twarze przed Matką Ojczyzną

narzucili na głowy…czarny kaptur nocy…

ale Ona słyszała krzyk „ Niech żyje Polska ! „

Ona będzie pamiętać groźny wiatr ze wschodu

nie zadepcze wolności pokolenie zdrajców

bo wciąż echo się tłucze w pamięci Narodu !

palisz znicze wśród książek – wspomnienia jak rana

mówisz…Ojciec i Matka…gorzki smak obczyzny…

jak zapomnieć gdy widzę przez zamknięte oczy

tyle krzyży przy drogach do mojej Ojczyzny…

PANIE MAJORZE BÓG ZAPŁAĆ

ZA KREW I ZA BÓL...

pamięci mjr Hieronima Dekutowskiego

 ps. ”Zapora „

„nigdy się nie poddamy !”  ten okrzyk wciąż słychać

poprzez kraty historii przez salwy plutonu

przez milczenie morderców nad grobem Ojczyzny

szorstkie ścierniska krzyży znad polskich zagonów

Panie majorze o wolność walka nie skończona

i żołnierzy niezłomnych wciąż Polsce potrzeba

choć od lat nam wmawiają że Ojczyzna wolna

to przecież nie możemy wciąż wszystkich pogrzebać

żołnierzy co zostali przez zdrajców wyklęci

za to że nieśli  wolność honor i sumienie

my pamiętamy dobrze zdradziecki cios w plecy

i to tchórzliwe podłe przez lata milczenie

gdy w ubeckich katowniach odarto ich z czci

i należnej im chwały za męstwo i rany

za połamane ręce wyrwane paznokcie

i za samotny skowyt od bólu nad ranem

i za wybite zęby i złamane żebra

za którymi niezłomna kołatała wiara

że Polska kiedyś wstanie niezłomna jak Oni

i że zdrajców dosięgnie zasłużona kara

a Ojczyzna będzie wieczna gdy tacy jak Ty

z pogardą będą patrzyli w zimne oczy kul

wolność będzie wyrastać na grobach Ojczyzny

Panie majorze! Bóg zapłać... za krew i za ból !

SKARLELIŚMY…SKUNDLELI DZIŚ

PANIE ROTMISTRZU!

Pamięci Rotmistrza Witolda Pileckiego

O! jakże nam daleko do Polski Rotmistrza !

przez obłudę Brukseli i przez brak honoru

kto Polski nie potrafi kochać tak jak On

ten nie odnajdzie w dziejach właściwego wzoru

oraz ponad poprawność nie wychyli głowy

i odwagi mu nie starczy godności i męstwa

bo dla niego mamona i niebieski fotel

to psi ochłap i miara polskiego zwycięstwa

Dzień Bohaterów Walki o Ojczyznę wolną

jak gwóźdź uwiera tchórzy i sługusów wroga

ale Ten Dzień zostanie w narodowych dziejach

krwawo zapisany przy wolności drogach

skarleliśmy...skundleli dziś Panie Rotmistrzu !

wobec Twojego serca Ojczyzny i Boga...

i Honor który kurzem okryty w sztandarach

jak plama hańby leży na sędziowskich togach

w alejach zasłużonych dziś zdrajcy Ojczyzny

złotymi literami hańbę przykrywają

a nie odnalezione kości bohaterów

z ciemnych dołów historii o pamięć wołają

Biały Orzeł kołuje ponad Wielką Polską

i szponami wpisuje krwawy ślad pamięci

żaden totalitaryzm nie zadepcze prawdy

zdrajcy i tchórze będą przez Naród przeklęci

nam iść trzeba za Tobą krwawym szlakiem męstwa

przez każde zniewolenie i polskie choroby

żaden totalitaryzm nie rozstrzela prawdy

bo odnajdziemy wszystkie nasze polskie groby

i zapalimy znicze… postawimy krzyże

niech pamięć będzie wieczna wiara i przestroga

choć to nie łatwo z krzyży będziemy budować

drabinę do wolności do nieba i Boga!