Moja Szopka 2009

Krzysztof J. Wojtas
No nie. Wykonywałem w swym życiu różne zawody, ale do rzeźbienia chyba nie mam smykałki.
Szopka "chodziła" za mną wiele lat, ale "balem się" ją zrobić, że to będzie brzydko, alba za mało figurek, albo miałem wątpliwości odnośnie skali itp.
No i długo nie miałem pieniędzy na zakup figurek - był czas, że każdą złotówkę przynajmniej trzy razy oglądałem. W końcu ważniejsze, aby nie ciekł mi dach niż "przyjemności".

W końcu zamówiłem w Szczyrku komplet figurek tzn. podstawowe:
Matka Boska, Dzieciątko, Józef dwie owce i dwóch juhasów.

Najpierw miałem kłopoty z wielkością szopki - i tu rada - raczej większa niż mniejsza. To ważne.
Sama szopka to kilka desek ściany tylnej i konstrukcja dachu. Na to nałożyłem matę słomianą (można kupić w sklepach ogrodniczych). Żłobek - to kawałek deski z nawierconymi otworami i włożonymi weń patyczkami.
No i słoma, siano - to trzeba kupić albo już latem przygotować.
Ważne też jest oświetlenie. Znalazłem takie małe halogeny - oświetla taki żłobek - bardzo ważny efekt.

Od dwu lat włączam gwiazdę betlejemską przez cały adwent - jako wskazanie i oczekiwanie.

No i takie refleksje. Nie musi być od razu dużo figurek. Na początek jakby tylko szopka i Dzieciątko - to też jest efekt.
Figurki można uzupełniać sukcesywnie. Dokupiłem trzech króli, gdzieś na Allegro wielbłąda, dostałem konia, ktoś mi podarował figurkę harmonisty.
Jeszcze chcę zdobyć osła i woła do szopki - "mój" rzeźbiarz miał awersję do krów i podobnych zwierząt, i osła "jezdnego" jako środka lokomocji króli.
I to tyle.

I byłoby mi bardzo sympatycznie, gdyby mój pomysł znalazł naśladowców i w przyszłym roku pojawiły się zdjęcia innych szopek. Moje marzenie chyba nawet większe niż własna szopka.