Ludzie „Solidarności” przeciw „komitetowi celebrytów”

Jest też w moim posiadaniu lista darczyńców z Gdańskiej Stoczni Remontowej z kwotami wpłat poczynionymi już od sierpnia 1980 roku.

M.in. już w czasie strajku w sierpniu 1980 roku Stoczniowcy GSR zbierali pieniądze na projekt pomnika o czterech, którego projekt przekształcono w końcu w pomnik o  trzech krzyżach.

Fotografie z pierwotnym projektem o 4 krzyżach publikowałem już tu na Niepoprawnych pod innym wątkiem.

Załgani ToWarzysze Czesława Kiszczaka, postanowili schować legitymacje eSBecze i rżnąc budowniczych tego, co zostało wybudowane już w grudniu 1980 roku  i uroczyście odsłonięte w dniu 16 grudnia 1980 roku.

Tym łotrom możemy wybudować lecz szubieniece w darze od Suwerena Polski, Narodu Polskiego.

Obibok na własny koszt

w dość wierny sposób odzwierciedla stan Solidarności, w której tak jak w tym pomidorze mnożyli się i rozwijały coraz to nowe ptasze struktury ToWarzyszy gen. Czesława Kiszczaka.

A tak wyglądała jego zawartość:

A teraz fotka do paszportu lu dowodu osobistego tych pomidorowych TW:

Zewnętrznie niby dorodny pomidor, a tymczasem wewnątrz liczna pomidorowa agentura.

Obibok na własny koszt

Przeczytaj tekst o restytucji działalności Komitetu, autorstwa Katarzyny Korczak.

[quote]Trzydzieści dwa lata temu – po wprowadzeniu stanu wojennego 13 grudnia 1981 roku – władze stanu wojennego zawiesiły działalność Stowarzyszenia: Społeczny Komitet Budowy Pomnika Poległych Stoczniowców 1970. Komitetowi udało się doprowadzić do wzniesienia i odsłonięcia monumentu na Placu Solidarności w Gdańsku. Uroczyste odsłonięcie Pomnika nastąpiło 16 grudnia 1980 . W marcu 2012 roku, podczas spotkania w trakcie odbywającego się gdańskiego AREOPAG, pięcioro założycieli Komitetu: Jolenta Wiśniewska, Henryk Knapiński, Zbigniew Lis, Wiesław Szyślak i Zygmunt Manderla zadecydowało o wznowieniu pracy stowarzyszenia.

Stowarzyszenie będzie koncentrowało się na pielęgnowaniu tradycji Pomnika i Sierpnia 1980, działać będzie przy Europejskim Centrum Solidarności.

24 sierpnia 1980 roku Międzyzakładowy Komitet Strajkowy podjął decyzję o wybudowaniu Pomnika

Konsekwencją decyzji MKS było utworzenie Społecznego Komitetu Budowy Pomnika Poległych Stoczniowców 1970, wybudowanie Pomnika oraz jego uroczyste odsłonięcie. Po 32 latach postanowiono wznowić działalność Komitetu. W związku z tym zaplanowano zwołanie Walnego Zebrania Komitetu.
Przygotowano projekt statutu, który będzie uwzględniał istniejące realia. Walne Zebranie Komitetu rozpocznie się w sobotę, 10 listopada 2012 r., o godzinie 12 w Sali BHP. Wcześniej – o godzinie 11 przy ulicy Grobla I, pomiędzy ulicami Szeroka i Św. Ducha, naprzeciw Kaplicy Królewskiej, odbędzie się wernisaż plenerowej wystawy „Historia Jednego Pomnika” poświęconej budowie Pomnika Poległych Stoczniowców 1970 w Gdańsku, przygotowanej przez Europejskie Centrum Solidarności. Przed rozpoczęciem obrad wyświetlony zostanie film na temat przygotowywanej wystawy stałej w ECS.
Do grona osób, które zainicjowały wznowienie działalności Komitetu, dołączyły między innymi: Krystyna Zachwatowicz-Wajdowa, Halina Winiarska, Andrzej Wajda, Krzysztof Penderecki, Jerzy Kiszkis, Grzegorz Boros, ks. Krzysztof Niedałtowski. Na Walne Zebranie zaproszono między innymi: Lecha Wałęsę, Danutę Wałęsową, Donalda Tuska, Bogdana Borusewicza, władze miejskie i wojewódzkie, Tadeusza Fiszbacha, przedstawicieli Komitetu Budowy Pomnika 1956 w Poznaniu i Komitetu Budowy Pomnika przy Kopalni Wujek w Katowicach.
- Za datę założenia Społecznego Komitetu Budowy Pomnika Poległych Stoczniowców 1970 można uznać dzień 24 sierpnia 1980 roku – powiedział Zygmunt Manderla. - Międzyzakładowy Komitet Strajkowy podjął bowiem wówczas decyzję o wybudowaniu Pomnika dla Stoczniowców, którzy polegli w grudniu 1970 roku. Pomnik powstał wedle idei Bogdana Pietruszki. Równocześnie rozpoczęto organizować Społeczny Komitet Budowy Pomnika Poległych Stoczniowców 1970.
Siedziba Komitetu mieściła się w pokoju – nieistniejącego już, bo zburzonego, Biura Konstrukcyjno-Projektowego Stoczni Gdańskiej im. Lenina. Na wybudowanie Pomnika władze Solidarności dały 100 dni czasu.
- Zdążyliśmy. 4 grudnia wmurowaliśmy kamień węgielny, odsłonięcie nastąpiło16 grudnia 1980 r. – kontynuuje Manderla.

Coraz więcej ludzi z wielu zakładów pracy włączało się do działania

Zygmunt Manderla był zatrudniony w Pracowni Siłowni Okrętowych w Biurze Konstrukcyjno-Projektowym Stoczni Gdańskiej im. Lenina, kierowanej przez zacnego, wspierającego wydatnie działania Komitetu, Leona Kołbę, który w dniu 9 listopada ukończy 90 lat. Pan Kołba kilkanaście dni temu uhonorowany został przez prezydenta Bronisława Komorowskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Po odbiór odznaczenia pojechał do Warszawy wraz z córką.
- Tak samo było w mojej Pracowni Projektowej Architektury Okrętu, kierowanej przez Wiesława Medyńskiego, jak i na pozostałych wydziałach, wielu ludzi z całej Polski przyjeżdżało do Stoczni, wysyłano ich do nas, do Komitetu, oni nas wspierali – dodaje Wiesław Szyślak. – Połowę czasu poświęcaliśmy na pracę zawodową, resztę – na przygotowywanie budowy Pomnika i kierownictwo to nie tylko tolerowało, ale wspierało. Budowa
Pomnika była działaniem spontanicznym, coraz więcej ludzi z wielu zakładów pracy włączało się do działania. Gdyby to wszystko działo się dziś – przez te trzy miesiące byśmy byli prawdopodobnie na wstępnym etapie wymiany pism, stwierdza Szyślak.
- Myśmy szli, jak „taran”, byliśmy zdeterminowani i mieliśmy tylko jeden cel: musimy w 100 dni zbudować Pomnik i zorganizować 16 grudnia 1980 roku jego uroczyste odsłonięcie, pojawiające się przeszkody nie miały żadnego znaczenia - dodaje Manderla.
- Trzeba podkreślić świetne działanie Wojciecha Mokwińskiego – kontynuuje Manderla. – To on zaprojektował urządzenie terenu wokół Pomnika, kręgi rozchodzące się wokół symbolizowały rodzącą się nową Polskę, powstające fale odnowy.
- Tam była pętla tramwajowa, gdzie Pomnik stoi – przypomina Szyślak. – Jak budowano te kręgi i wykładano brukiem obecny Plac Solidarności, potrzebna była kostka brukowa, zorganizowano akcję pozyskiwania budulca. Ulica Jana z Kolna była wyłożona taką kostką i przez kilka dni podjeżdżały buldożery, myśmy wychodzili – załogi kolejnych pracowni, po 20 – 30 osób, w ciągu godzin pracy, oczywiście, ładowaliśmy kostkę na samochody i stamtąd transportowaną ją na plac budowy. Ita kostka do dziś na Placu Solidarności leży.

Kompletujemy dokumenty o Pomniku, upamiętniamy osoby, które go tworzyły

- Pracowaliśmy aż do 13 grudnia 1981 roku i zostaliśmy zawieszeni – przypomina Zygmunt Manderla. – Dokumentacja Pomnika – rysunki, korespondencja – znajdowała się w moim biurze, segregatory, ułożone jeden przy drugim, zajmowały na półkach prawie 2 metry długości. Dokumentacja architektoniczna znajdowała się w biurze projektowym u Wiesława Szyślaka. – W nocy przyszło ZOMO, wygonili nas ze Stoczni na plac, zabrali większość dokumentacji Pomnika, nad ranem rozpuścili nas do domów.
- Część dokumentacji Pomnika udało mi się uratować, niektóre oddałem do Urzędu Miasta w Gdańsku, parę rysunków znajduje się w moich zbiorach – dodaje Wiesław Szyślak.
- Jedna informacja była taka, żeby pójść do Komendy Wojewódzkiej Policji, bo tam mogą być archiwalia po ZOMO i Milicji, więc może i nasze, dotyczące Pomnika, o ile ich nie spalono – kontynuuje Manderla. – Wiele naszych materiałów jest w IPN. Będziemy rozproszone dokumenty o Pomniku należące do Społecznego Komitetu Budowy Pomnika Poległych Stoczniowców 1970 kompletować.
Dzięki informacji, jaką uzyskaliśmy w Wydziale Nadzoru nad Stowarzyszeniami w Urzędzie Miasta w Gdańsku, okazało się, że Społeczny Komitet Budowy Pomnika Poległych Stoczniowców 1970 formalnie istnieje, ale nie zostały dopełnione różne formalne zapisy w Krajowym Rejestrze Sądowym. Celem Walnego Zebrania jest właśnie uporządkowanie naszej sytuacji prawnej.
Na przestrzeni minionych trzydziestu dwóch lat członkowie Komitetu kontaktowali się między sobą nieformalnie, na spotkaniach towarzyskich. W tym czasie zmarli: Henryk Lenarciak, przewodniczący Komitetu, Władysław Knap, odeszła Elżbieta Szczodrowska, artystka rzeźbiarka, która – wraz z Robertem Peplińskim, artystą rzeźbiarzem – wykonała rzeźbiarski wystój Pomnika.
Stowarzyszenie – pod nieco zmienioną nazwą – będzie kontynuować działalność.
- W statucie starego Komitetu było zorganizowanie komitetu ochrony Pomnika – mówi Manderla. – I ta ochrona Pomnika będzie naszym głównym celem działania, bo Pomnik stoi. Zamierzamy dokumentować historię Pomnika przez upamiętnianie osób, które go tworzyły. My mamy materiały pochowane po kątach i będziemy je powoli popularyzowali. Cele statutowe ECS i nasze są zbieżne całkowicie, będziemy się nawzajem wspierać.
Na Walnym Zebraniu chcemy przyjąć nazwę: Społeczny Komitet Budowy i Tradycji Pomnika Poległych Stoczniowców 1970.

Tekst, w porozumieniu z Zygmuntem Manderlą, przygotowała Katarzyna Korczak, członek Społecznego Komitetu Budowy Pomnika Poległych Stoczniowców 1970[/quote]

Za gnido jad press:
http://www.ecs.gda.pl/newss/news/3125

Obibok na własny koszt

www.ecs.gda.pl/newss/news/3125#

Obibok na własny koszt

STANOWISKO

Krajowego Zjazdu Delegatów NSZZ "Solidarność"

ws. Pomnika Poległych Stoczniowców w Grudniu 1970 w Gdańsku

NSZZ ,, Solidarność” zdecydowanie protestuje przeciwko projektowi faktycznego oddania Pomnika Poległych Stoczniowców i Placu Solidarności w Gdańsku grupie prywatnych osób, niejednokrotnie związanych z obecną władzą pod hasłem Stowarzyszenia Społeczny Komitet Budowy i Tradycji Pomnika Poległych Stoczniowców 1970. Jest to chyba jedyny w świecie przypadek, gdy Komitet Budowy Pomnika reaktywuje się ponad 30 lat od jego zbudowanie.

Praktycznie cel jest jasny – zawłaszczyć kolejny obszar przestrzeni publicznej dla jednej grupy i dokonać jedynie właściwej i wygodnej interpretacji historii.

NSZZ ,, Solidarność” nigdy na to nie wyrazi zgody.

Władza komunistyczna stawiała wokół Pomnika barierki i kordony ZOMO, kazała się odwracać plecami, gdy hołd poległym składał błogosławiony Ojciec Święty Jan Paweł II.

Dziś próbuje się pod płaszczykiem demokracji zawłaszczyć to miejsce i odebrać je społeczeństwu. To działanie haniebne.

NSZZ ,, Solidarność” nigdy nie zamierzała tego miejsca traktować jako własność. Wręcz przeciwnie – zawsze była to przestrzeń wolności i pamięci. Wspólnie z różnymi instytucjami dbaliśmy o jego wygląd i charakter .

Dlatego nie zgodzimy się, aby Pomnik i Plac prywatyzowano,

aby tworzono pod hasłami dbałości o tradycję ,,Komitet Ochrony Pomnika„ .

Nie zgodzimy się na zamykanie przed Niezależnym Samorządnym Związkiem Zawodowym ,, Solidarność” jego dziedzictwa i narodzin.

Kielce 23.11.2012

Konkurencyjny pomnik Poległych Stoczniowców?
Komitet celebrytów potrzebny od zaraz...

ECS obwieściło o walnym zebraniu Społecznego Komitetu Budowy Pomnika Poległych Stoczniowców 1970. Zebranie gremium, tworzonego przez kilkoro znanych warszawskich i trójmiejskich twórców oraz grupę bliżej nieznanych osób, odbyło się w sobotę. Komitet podjął starania o zarejestrowane się jako stowarzyszenie. Pomnik istnieje od 1980 r. Stanął staraniem „Solidarności” oraz innych ludzi dobrej woli z Kraju i zagranicy.

Na podszywanie się pod dzieło ludzi z 1980 roku krytycznie patrzy stoczniowa „Solidarność”.

- Takie działanie to zawłaszczanie pracy innych i próba zawłaszczenia historii. Stoczniowa Solidarność nie bierze w tym udziału. Jakie prawo do posługiwania się historyczną nazwą dawnego komitetu ma to grono przypadkowych osób – mówi Roman Gałęzewski, przewodniczący KM NSZZ „S” SG.

Czyżby chodziło o przejęcie od miasta Placu Solidarności i samego Pomnika? A w ślad za tym decydowania kto i kiedy ma składać pod monumentem kwiaty? Oczywiście za zaproszeniami wystawionymi przez ECS i „komitet”.

Z historycznym komitetem tworzonym z przedstawicieli zakładów w 1980 r. ten nowy twór nie ma nic wspólnego. Odmówili udziału w tym tworze nawet m.in. Tadeusz Fiszbach, stoczniowiec Alojzy Szablewski, architekt Szczepan Baum i konstruktor Pomnika Bogdan Pietruszka. Są za to osoby mało lub zupełnie nieznane, wraz z takimi „znakomitościami” i celebrytami, jak Jerzy Borowczak, ks. Krzysztof Niedałtowski, Krzysztof Penderecki, aktorzy Daniel Olbrychski i Halina Winiarska oraz małżonkowie Andrzej Wajda i Krystyna Zachwatowicz. W nowym komitecie znalazły się jedynie trzy osoby, mieszkające od lat wRFN, z dawnego komitetu.

Gdańska „Solidarność” oraz osoby zaangażowane w budowę Pomnika w 1980 roku nie kryją zaskoczenia i niesmaku zaistniałą sytuacją i zawłaszczaniem dorobku tych, którzy nieraz płacąc cenę ryzyka wyrzucenia z pracy, zdrowia upominali się o Pomnik od lat 70. i doprowadzili do jego wybudowania w rekordowo szybkim, bo nieco ponad trzymiesięcznym terminie.
- Zgłaszają się do nas osoby oraz środowiska skupiające ludzi zasłużonych dla wolnej Polski, które poświeciły swoje zdrowie i wolność w latach PRL dla działalności na rzecz niepodległości, zaniepokojone tym, że powstaje społeczny komitet budowy pomnika. Gdyby do tego doszło byłoby to swoiste kuriozum, czyli powołanie do życia komitetu budowy pomnika, który został zbudowany i oddany społeczeństwu 16 grudnia 1980 roku. Byłoby to może li tylko ironią dnia dzisiejszego, gdyby nie to, że znacząca rolę w powołaniu komitetu w 2012 roku ogrywa ECS. Społeczny komitet w 1980 roku powstał w wyniku jednego z głównych postulatów strajku w Stoczni Gdańskiej. Dzięki ofiarności doszło do niemal cudu, gdy grupie znakomitych ludzi udało się zrealizować przez trzy miesiące coś, co wydawało się niemożliwe. Ten pomnik wpisał się w krajobraz Gdańska. Jest charakterystyczny jak Żuraw nad Motławą. Pomnik stal się własnością nas wszystkich, jako symbol zwycięstwa dobra nad złem. Nie wolno nikomu zawłaszczać tego miejsca, przypisywać sobie prawa, bo jedyni, którzy to prawo maja, to ci, którzy w 1980 roku o ten pomnik się upomnieli i odważyli się sprzeciwić totalitarnej władzy, czyli pracownicy zakładów pracy Wybrzeża i reszta polskiego społeczeństwa, która poprzez pracę i ofiary przyczyniła się do zrealizowania idei, upamiętnienia ofiary tych, którzy zostali zamordowani, gdy upomnieli się o godność. Nie pozwolimy nikomu pisać historii na nowo – mówi Krzysztof Dośla, szef gdańskiej „Solidarności”.

W 1980 roku też nie obyło się bez kontrowersji. Część, szczególnie warszawskich środowisk, nalegała, by był to pomnik „pojednania”. Dyskutowano też o jego usytuowaniu. Andrzej Gwiazda, wiceszef MKS i działacz WZZ w 1980 roku podczas dyskusji o nazwie pomnika stwierdził z wyrzutem i gorzką ironią, że następnym razem władza miejsce strzelania do protestujących powinna uzgodnić z architektem miejskim.

Konieczne jest zatem porozumienie między „S”, a ECS. W najbliższym posiedzeniu Rady Europejskiego Centrum Solidarności wyznaczonym na 23 listopada nie wezmą udziału przedstawiciele związku, którego nazwę nosi ECS. W tym czasie 22 i 23 listopada będą w Kielcach na 26 KZD NSZZ „S”. Termin zjazdu był znany władzom miasta od kilku miesięcy.

ASG
http://www.solidarnosc.gda.pl/aktualnosci/konkurencyjny-pomnik-polegych-stoczniowcw/

Obibok na własny koszt