Do TŁ. W odpowiedzi na potrzebę "koszerności"

Drogi TŁ, zamiast komentarza u Ciebie, osobna notka dla Ciebie. Bo za długi byłby ten komentarz, bo temat podniósł mi adrenalinę, bo trafiłeś w mój czuły punkt.

Gdybyś pisał tylko o dziennikarzach, przyznałabym rację.
Oni to tak trochę jak artyści, bardziej subiektywni, niż obiektywni, choć twierdzą inaczej. Czasem mają wenę, czasem nie. Szukając dobrego tematu, takiego, który przyciągnie uwagę czytelnika nie tylko tytułem, muszą czasem prowokować, strzelić niespodziewanie focha,wypić o jeden kieliszek za dużo.., podgrzać atmosferę wokół siebie - zwłaszcza, że pracodawca wymaga periodycznej dostawy, bo walka o czytelnika to wymóg, gwarantujący chlebek ich powszedni. I możesz się ze mną nie zgodzić, ale na ugruntowane poglądy wpływu większego nie mają. Lubię czasem poczytać teksty pisane fajnym językiem, lekkim piórem, wkurzające bądz wywołujące chichot, choć to dziennikarze z całkiem obcego mi świata wartości.I spustoszenia w mojej głowie nie czynią. Jest flirt, i jest miłość. Jedno i drugie potrzebne, choć nikt nie ma wątpliwości co ważniejsze.

Natomiast politycy - o! to już inna bajka, zupełnie inna.
Piszę o własnych odczuciach, ale wiem ,że wiele osób czuje tak samo. W stosunku do polityków, moja potrzeba "koszerności" jest bezwzględna.
Przypadek PJN to sprawił, że słowa o ideowości, lojalności a już zwłaszcza "dobru kraju", wypowiadane przez polityków,
biorę w duży cudzysłów, i stawiam wiele znaków zapytania.

To najobrzydliwsze z możliwych towarzystwo, ludzie którym ufałam, których popierałam i broniłam w ostrych wojenkach i trudnym dla kraju i siebie samej czasie. Jeszcze mnie policzki palą, gdy to sobie przypomnę. Ale zwolennicy innych partii, przeszli to samo. Wszyscy znamy nazwiska polityków /i nie chcę zaśmiecać zacnego forum ich wymienianiem/, którym nagle, w środku słonecznego dnia, opadły majtki, i zdumionym wyborcom ukazał się zadek z napisem : mam was tu - i strzałką wskazującą gdzie.
I nie dziwię się ludziom, chcącym widzieć w polityku nadzieję na lepszą Polskę - w końcu po coś, do cholery, na te wybory się chodzi, że są podejrzliwi, uczuleni na słowa, gesty, wybór towarzystwa na meczu czy w restauracji.

Bo nikt nie lubi dostać z zaskoczenia po gębie, bo już tego doświadczyliśmy, i chcemy te łapska w porę uchwycić, i sami strzelić. Na odlew.
Pozdrawiam.