Prosta rasistowska notka

Moi drodzy, chciałbym się Wam do czegoś przyznać.
Nie kocham, nie przepadam, nie lubię (etc) przedstawicieli wielu nacji.

Nie lubię czarnych - en masse. Kobiety są brzydkie i szybko się starzeją, a mężczyźni - to już szkoda gadać, jak wyglądają.

Zdyscyplinowanych Japończyków i kilka innych nacji azjatyckich uważam za jakąś abominację. Niscy... i pracoholicy... i jeszcze coś opowiadają o jakiejś "utracie twarzy"... bez przerwy.

A ci Włosi i ich przesadny entuzjazm, wykazywany chociażby w stosunku do kupy glistopodobnych paskudztw na talerzu nazywanych spaghetti... Rękami machają... Jak tak można? Gdzie jakiś właściwy kulturalnym ludziom dystans, gdzie savoir vivre?

Te zapite angielskie mordy okresowo pojawiające się w weekendy w moim mieście... na dodatek mają irytujący zwyczaj wydzierania się na całe gardło w pubach, standardowo rycząc ichnią lokalną odmianę alkoholowego hymnu bojowego. Żenujące - też mi rasa panów!

Niemcy powinni w końcu nauczyć się mówić w jakimś cywilizowanym języku - przecież brzmią jak banda orków wypuszczona z Mordoru na wybieg.

Nie lubię też Żydów. Lewantyński typ urody (brzydoty?), te nosy... a tak poza tym, robią na mnie wrażenie niedomytych.

Czysty rasizm, nie?
Co najgorsze, wszystko prawda. A listę mógłbym wydłużyć.

Ale:
- mógłbym zakochać się na zabój w pięknej obywatelce Nigerii... (w sumie....);
- zaprzyjaźniłbym się z Żydem, gdybym uznał, że to ok facet (najwyżej nie będę na niego patrzył z profilu);
- strawię Włocha czy Francuza, bo, załóżmy, autentycznie zaimponowali mi swoją wiedzą na dowolny interesujący mnie temat;
- no dobra, napiję się z tym Anglikiem (tylko już nie ucz mnie z uporem szóstej zwrotki "Fog on the Tyne").
I tak dalej.

A dlaczego? A dlatego, że zazwyczaj kierujemy się pewnymi stereotypami. One mogą być incydentalnie nawet zgodne ze stanem faktycznym, ale nie są żadną regułą. Oburzamy się, jak słyszymy takiego typowego rednecka ze Środkowego Zachodu, mówiącego: "Polaczki? Głównie kradną i piją....". Co najgorsze, za chwilę dorzuci jeszcze kilka przykładów Polaków, którzy rzeczywiście i piją, i kradną.

Ludzi powinno się oceniać według tego co prezentują, nie według tego do jakiego narodu mają szczęście/nieszczęście należeć. Oczywiście, istnieje coś takiego jak cechy narodowe - ale są one, wbrew pozorom i sączoną nam do ucha propagandą, rzeczą mało ważną i marginalną.

Świnia jest świnią (nie chodzi mi o sympatyczne, aczkolwiek brudnawe zwierzątko, dla jasności), a człowiek uczciwy jest uczciwy, niezależnie, (no zgrozo, co ja piszę, prawda?) od języka, którym mówi, czy koloru skóry.

Wszelkiego rodzaju teoryjki udowadniające, że jeśli X jest narodowości Y, to będzie taki a taki... Byli już "naukowcy", co mierzyli obwód czaszki, była idea "limpieza de sangre", pamiętacie?
A efekty zastosowania tych pomysłów w praktyce? Pan T., pan H. - i jeszcze kupa innych.

Oczywiście dalej są tacy, którzy chcieliby mieć świat uporządkowany według "prostych i jasnych" reguł. Rzecz jasna, z zastrzeżeniem, obowiązkowym, że oni sami łapią się na przynależność do lepszej gatunku. Automatem, bo tacy fajni się urodzili. Poza wszystkim innym - co za powalające na kolana lenistwo umysłowe i nędza intelektualna. Epistemologia dla ubogich.

Jeszcze jedno. Oczywiście, że pewne grupy etniczne są, na przykład, statystycznie rzecz biorąc, bardziej inteligentne. (Nie cieszmy się zbytnio, akurat tutaj biali są gdzieś pośrodku.) A pewne narody mają większy dorobek naukowy niż inne.

Tylko, że ma się to nijak do oceny poszczególnych jednostek. A po drugie: ma się nijak do rozpatrywania "wartości ludzi" w kategoriach gorszy/lepszy. Zilustruję to bardzo trywialnym przykładem. Jeśli powiemy, że facet urodzony w Szanghaju, ma dużą szansę, że jego IQ będzie wyższe niż przeciętnego mieszkańca Europy Zachodniej - w porządku, uprawnione.
Ale jeśli stwierdzimy, że Cygan to zazwyczaj złodziej - mamy do czynienia z nadużyciem. Grubym.

Ze statystyką ostrożnie. Operujemy zawsze szansą, wyłącznie prawdpodobieństwem. Do stuprocentowej pewności, "udowodnionych" faktów, droga daleka.

A z wartościowaniem jeszcze ostrożniej. Żeby nam się dobre z mądrym, a złe z zapachem czosnku nie pomieszało.

____
Aczkolwiek... Anglicy rzeczywiście nagminnie fałszują jak sobie wypiją...
Tylko... co z tego?
Może tyle, że moja dusza artystyczna cierpi... :)