O Litwę wolną od Polaków!

To jest przerażające. Na myśl przychodzi mi tylko Marszałek Józef Piłsudski. Chyba ci Litwini o nim zapomnieli. A szkoda...

Gawronski Rafzen
Totalitaryzm odradza się w innej formie tej konsumenckiej i przydatności dla władzy. Mija termin przydatności na śmietnik cywilizacji. Świetnie, że są Panu bliskie te tematy. Dziękujemy.

Panie Janie,
przypominają się słowa z ballady Andrzeja Kołakowskiego "nad Polskim Wilnem zaszło słońce" i smutno się robi na duszy i wściekłość człowieka ogarnia.

Jak Litwini po tylu doświadczeniach historycznych mogą być tak krótkowzroczni,tak głupi!

pzdr

„Aš myliu Lietuvą“ („Kocham Litwę”) to litewski reality show emitowany w stacji LNK. Nietypowy – bo z ambicjami bycia reality show patriotycznym. Ma promować Litwę i litewskość. Ma sprawić, że marka Litwy będzie postrzegana jako rzecz bardzo cool.
Uczestnicy, którzy zostali do programu zakwalifikowani podzieleni są na trzy drużyny: zieloną, żółtą i czerwoną. To barwy litewskiej flagi.

Drużyny konkurują ze sobą. Przemierzają Litwę od granicy do morza i prześcigają się w „patriotycznych czynach”. Ci, którzy przykładają się najmniej – są eliminowani. Zwycięzca wygrywa atrakcyjną nagrodę. Wszyscy więc się przykładają. Na przykład – umyją pomnik Olgierda. Albo pozrywają polskie tablice z nazwami ulic w Ejszyszkach.

W jednym z odcinków programu bowiem uczestnicy programów biorą udział w czynie patriotycznym na Wileńszczyźnie. Lokalni Polacy wieszają, pod oficjalnymi nazwami ulic, swoje własne, polskie. „Litewskie prawo nakazuje wieszać tablicę w języku urzędowym, litewska tablica więc wisi” – uzasadniają Polacy – „Ale to, co pod nią – to już nasza sprawa”.
W kwestii praw mniejszości narodowych Litwini nie dostosowali prawa do unijnego, zapewniającego grupom etnicznym prawa do urzędowych napisów na terytorium, które zamieszkują w zwarty sposób.

Stworzyło to zaklęty krąg, który byłby nawet zabawny, gdyby nie fakt, że sprawa poważna, bo emocje wrą: władze, nie przestrzegając zapisów unijnych, zarzucają lokalnym Polakom, że łamią przepisy litewskie. Ci z kolei oskarżają Litwę, że narusza prawo unijne.

Reżyserzy „Aš myliu Lietuvą“ mają prosty pomysł na rozwiązanie bolesnego sporu.

Patriotyczni uczestnicy programu wchodzą na teren jednej z ejszyszeckich posesji, najwyraźniej należącej do lokalnego Polaka, i bezceremonialnie zrywają tablicę z polską nazwą ulicy.
Jeśli ktoś nie przepada za narodowym zadęciem i pompą w ogóle, będzie się krzywił (albo i chichotał) oglądając „Kocham Litwę”. Tak samo zresztą by się krzywił (chichotał), gdyby oglądał podobny program odnoszący się do Polski, Niemiec, Rosji, Czech, Słowacji i każdego innego kraju. Uczestnicy przechodzą egzaltowane narodowe rytuały, składają przysięgi na flagę państwową, tulą i całują pomniki bohaterów narodowych. W montażu co rusz pojawiają się łany malowane zbożem rozmaitem. Innymi słowy: groteskowy pop-nacjonalizm, odwołujący się do prostych odruchów.

http://youtu.be/yj4x-bPKu3Y

Coś trudno mi wierzyć żeby jakiś nazistowski zespół z niesprawnym perkusistą (bo nie wierzę że człowiek który popełnia taki gwałt na muzyce robi to specjalnie - są granice chamstwa) występował w litewskiej TV; niemniej przykre że takie piosenki powstają, ale o ile rząd PO rzeczywiście nie interesuje się Polakami z Wileńszczyzny, to wątpię żeby tak głupie poglądy jak te prezentowane przez Diktaturę i podobnego sortu wytwory były czymś więcej niż marginesem marginesu.

Według mnie inspirują to Rosjanie, udający litewskich patriotów. Po prostu inicjują to prowokatorzy - a Litwini, jak to tłum, za tym idą. Chodzi o to, żeby dwa narody skłócić, zasiać wzajemną nienawiść, żeby się broń Boże nie sprzymierzyły. I już się to udaje, coraz więcej Polaków nastawia się do Litwinów wrogo, nawet tutaj na Miepoprawnych.
Tak samo sądzę o posunięciach litewskiego rządu dyskryminujących Polaków - ciekawe, jaka szara eminencja za nimi się kryje.