PACIERZ ZA OJCZYZNĘ

Miłość jest sednem twojej istoty ale jako taka stała się prawie niemożliwa do osiągnięcia. Społeczeństwo nie pozwala na nią. Społeczeństwo wyznacza ci takie reguły gry, które wykluczają miłość, a dopuszczają jedynie nienawiść. Nienawiść jest łatwa, a miłość nie tylko trudna, lecz wręcz niemożliwa. Człowiek został powykrzywiany. Nie można zrobić z kogoś niewolnika, jeśli się go wcześniej nie zniekształci. Od wieków politycy i kapłani prowadzą tę cichą działalność. Przekształcają ludzkość w tłum niewolników. Niszczą w ludziach każdy przejaw buntu - a miłość jest buntem, ponieważ słucha jedynie serca i nie dba o nic innego.
Miłość jest niebezpieczna, ponieważ sprawia, że stajesz się indywidualnością. A państwo i kościoły nie chcą jednostek. Nie chcą ludzi, chcą mieć stado baranów. Chcą istot, które tylko wyglądają jak ludzie, ale których dusze zostały całkowicie roztrzaskane, tak głęboko zniszczone, że nie nadają się do naprawy.
Najlepszym zaś sposobem na zniszczenie człowieka jest zniszczenie jego miłosnej spontaniczności. Jeśli człowieka wypełnia miłość, nie istnieją nacje; one opierają się na nienawiści. Hin¬dusi nienawidzą Pakistańczyków, Pakistańczycy nienawidzą Hindusów - tylko dzięki temu mogą istnieć rozdzielne państwa. Jeśli pojawi się miłość, znikną granice. Jeśli znikną granice, kto będzie chrześcijaninem, a kto żydem? Jeśli pojawi się miłość, zniknie religia.
Jeśli pojawi się miłość, kto będzie chodził do świątyni? Po co? Szukamy Boga, ponieważ brakuje nam miłości. Bóg jest substytutem brakującej miłości. Nie jesteś szczęśliwy, nie jesteś spokojny, nie żyjesz w ekstazie, stąd twoje poszukiwania Boga - w innym wypadku któż by się tym przejmował? Kogo to obcho¬dzi? Jeśli twoje życie to taniec, Bóg już w nim jest. Kochające serce jest wypełnione Bogiem. Nie ma potrzeby szukać, nie ma potrzeby modlić się ani chodzić do świątyni czy do kapłana.
Dlatego kapłan i polityk oboje są wrogami ludzkości. Są w zmowie, ponieważ polityk chce zawładnąć twoim ciałem, a kapłan - twoją duszą.

Klucz jest ten sam: zniszczyć miłość. Wtedy człowiek jest tylko pustką, próżnią, bezsensowną egzystencją. Wtedy można z ludźmi robić wszystko; nikt nie będzie się buntował, nikt nie będzie miał wystarczająco dużo odwagi.
Miłość daje odwagę, odbiera cały strach. Prześladowcy polegają na twoim strachu. Tworzą go w tobie, tworzą tysiące rodzajów strachu. Jesteś otoczony strachem, wypełnia on twoją psychikę. W głębi siebie cały się trzęsiesz. Tylko na zewnątrz starasz się utrzymać pozory, wewnątrz przepełniony jesteś strachem, warstwa po warstwie.

Człowiek wypełniony strachem może tylko nienawidzić - nienawiść wynika w naturalny sposób ze strachu. Człowiek pełen strachu jest również pełen gniewu i jest przeciwnikiem życia, a nie jego zwolennikiem. Dla człowieka przepełnionego strachem śmierć oznacza ulgę. Jest on samobójcą, jest negatywnie nastawiony do życia. Życie wydaje mu się niebezpieczne, ponieważ aby żyć, trzeba kochać. Jakże można tak egzystować? Ciało, aby żyć, potrzebuje oddechu, a dusza potrzebuje miłości. Lecz przecież miłość jest całkowicie zatruta.
Przez zatrucie twojej miłosnej energii wywołano w tobie rozłam; sprawiono, że jesteś wrogiem samego siebie. Podzielono cię na dwoje. Rozpętano w tobie wewnętrzną wojnę, jesteś w ciągłym konflikcie. Przez konflikt tracisz energię; stąd brak w twoim życiu werwy, wesołości. Nie jest wypełnione energią; jest nudne, płaskie, ograniczone.
Miłość wyostrza inteligencję, strach ją przytępia. Komu za¬leży na twojej inteligencji? Nie tym, którzy rządzą. Jak mogliby chcieć, żebyś był inteligentny? Przecież zaraz przejrzałbyś całą ich strategię, ich gierki. Chcą, żebyś był głupi i przeciętny. Na pewno zależy im na tym, abyś był wydajny jako pracownik, ale nie inteligentny. Dlatego ludzkość wykorzystuje zaledwie minimum swojego potencjału.