MYŚLENIE NIE BOLI. (2)

Nie masz siły, musisz mieć rozum, bo w glebę cię wbiją i uczynią nawozem. Cóż ma począć ten nasz naród biedny kiedy praktycznie nie ma elit!. Brak mu autorytetów moralnych, które by wszczęły alarm, stając na ogłupionej gawiedzi czele. Zawczasu swych rodaków przed niebezpieczeństwem ostrzegły. Skąd wziąć u nas inteligencji kwiecie - kiedy była programowo wytrzebiona przez ostatnie stulecie. Jakże ma tutaj znicz świadomości zapłonąć, któż ma budzić sumienia - ducha ludu krzepić. Atrybutem Polaków nie jest rozsądek, ani pogłębiona refleksja, lecz brawura - straceńców odwaga! Chociaż rozumu nie zastąpi staje się śmiertelnie groźna dla wroga. Naród kiedy byt zagrożony potrafi boleśnie pokąsać jak zaszczuty basior przez nagonkę w matni osaczony. Dlatego na pokonanie dzielnego narodu metoda jedna, osłabić morale obrońców. Posiać w nim zatrute ziarno zwątpienia, pokonać od wewnątrz. Żeby naród - jak powalony chorobą na łożu śmierci leżał. Trzeba zasiać pomiędzy Polakami kąkol niezgody, doradzała imperatorowa Rosji żeby zapalczywi - przez chwilę spokoju nie zaznali!. Zatraciwszy we wzajemnej nienawiści czujność, porzucili własnych domostw obronę. Aby się pomiędzy sobą poróżnili niczym wściekle psy kąsali. Doprowadzić do tego stanu, aby przestali w cokolwiek wierzyć. Bo od zwątpienia zaczyna się deprawacja. Deficyt ideałów zwiastunem - formowania się zwierzęcej natury u której ważne przetrwania racje. Przeznaczeniem stada zwierząt, najpierw polityczny niebyt - niewolnicza praca dla swego właściciela, a w końcu wrota rzeźni. Nadejdzie chwila taka, że Polska zniknie w Polakach!. Nadejdzie kolejne „stulecie niewoli” - chociaż niektórzy niewolnicy będą przyodziani i syci. Choć nadal będą czuli się w tym kraju szczęśliwi i wolni.