Reformacja - czyli: rewolucja, deformacja

"... Luter wstąpił do zakonu jak każdy normalny jak wstępuje. To było nie tak. On studiował prawo, bo ona szczegóły z tamtych dokumentów zna, bo jest Niemką, jako świecki człowiek, jako świecki student. Mieszkał tam w jakimś domu i z gosposią tego domu miał dwoje dzieci. Jakbyśmy dziś powiedzieli nieślubnych, więc pod wielkim znakiem była by tego faktu jego moralność. W międzyczasie zamordował dwóch ludzi, zabił. Groziło mu oczywiście od razu kara śmierci. I on uciekł w mury klasztoru, bo w klasztorach był azyl. Władze państwowe nie mogły przekroczyć klauzury. Tam był nieosiągalny dla prawa państwowego. On tam siedział z musu. I ona przytacza jego listy. I opisuje w tych listach do swoich znajomych jak on się męczy za tymi murami w klasztorze, jak to nie jest dla niego środowisko ale mówi muszę to przecierpieć bo w ten sposób chronię moją głowę, którą by odcięto gdybym wychylił się poza mury. I ona mówi, ten człowiek tak wewnętrzne skręcony stworzył teologię dopasowaną do własnego życiorysu. "
pzdr

Witam ks. Marka Czecha. Jak doczytałem na tym portalu, już ponownie. Czytałem wpis jako historyk, jeszcze w pracy i znakomity. Żadnych uwag! Piąteczka! Owszem napisany zdecydowanie i bezkompromisowo ale zgodnie z prawdą, a prawda powiedziana z miłością zawsze wyzwala, nawet jeśli niektórych trochę boli. I dopowiedzmy: boli tych którzy zwykle mają za uszami! Jakże symbolicznym pozostaje fakt, iż powyższy tekst został odrzucony przez miesięcznik diecezjalny, którego jest ks. Marek od lat stałym felietonistą. Witamy zatem tym b. gorąco wśród niepoprawnych blogerów!

Otóż w Kotlinie Kłodzkiej można zwiedzić piękną Kaplicę, która jest symbolem tamtych strasznych czasów, owoców niestety także odstępstwa Lutra!

Kaplicę zbudował w latach 1776–1804 ksiądz Wacław Tomaszek, Czech, proboszcz parafii w Czermnej. Pewnego dnia w 1776 r. w skarpie koło dzwonnicy w pobliżu kościoła ksiądz Tomaszek zauważył ludzkie czaszki i kości. Wezwał grabarza J. Langera i kościelnego J. Schmidta. Razem zaczęli wygrzebywać znajdujące się płytko pod ziemią szczątki. Nie spodziewali się, że natrafią na tak dużą ilość ludzkich kości. Były to kości ofiar wojen na ziemi kłodzkiej, prawdopodobnie z czasów wojny trzydziestoletniej oraz naturalnie z innych kataklizmów.

Niewielka barokowa kaplica murowana posadowiona na podstawie kwadratu, usytuowana została pomiędzy kościołem św. Bartłomieja a wolnostojącą dzwonnicą. Ściany i sklepienie wnętrza kaplicy pokrywa ok. 3 tys. ciasno ułożonych czaszek i kości ludzkich, ofiar wojen oraz epidemii chorób zakaźnych. Dalsze 20–30 tys. szczątków leży w krypcie pod kaplicą

Wojna trzydziestoletnia – konflikt trwający od 23 maja 1618 do 24 października 1648 pomiędzy protestanckimi państwami Świętego Cesarstwa Rzymskiego (I Rzeszy) wspieranymi przez inne państwa europejskie (takie jak Szwecja, Dania, Republika Zjednoczonych Prowincji, Francja) a katolicką dynastią Habsburgów. Mimo że wojna spowodowana była przyczynami natury religijnej, jednym z powodów jej długotrwałości stało się również dążenie mocarstw europejskich (nie tylko protestanckich) do osłabienia potęgi Habsburgów. Tak czy siak od wystąpienia Lutra w 1517 r. wszystko to, całe to zamieszanie religijne w Europie, ten bunt, ten podział, tak się to jakoś wszystko zaczęło. Pozdrawiam ks. Marka b. serdecznie

ale abominację powszechną herezji swojej się nie wyrzekł, i w bezecności umarł, jako żył  Co prawda z księdzem Żabkowskim bernardynem setnym dysputę Firlejowymi ministrami podjęliśmy, ale to już podczas mizeryji oblężenia tego strasznego było i ksiądz żabkowski w ramach argumentacyi zmacał był owego nieszczęśnika pod żebro , ale obaj zapomnieliśmy na prawa Rzeczpospolitej każdemu, nawet i bisurmanowi bezecnemu wolność sumienia a z nim i wyznania zostawując, za co słusznie nas kapelan księcia Jeremiego , ksiądz Muchowiecki był zbeształ. Tak to jak Ojciec nasz niebieski nad złemi i dobremi słońce zapala i deszczem obdarza tak i Rzeczpospolita syny swoje w podstawowych prawach zachowuje. Obecnie na śląskiej ziemi w obszarze Regnum Poloniae przebywając, zażywam gościnności cieszyńskiego powiatu. Na Ślasku Pruskim, obecnie Górnym  zwanym powiadają stolarze rzecz jakąś dobrze zespoiwszy, że trzyma jak luterska wiara w cieszyńskim powiecie. Siła tu grobów owych cieszyniaków-Polaków-luteran. Oni pierwsi w 1918 roku rzeczpospolitą restaurowali, to na ich cmentarzach postumenty wojny z Czechem i Rusem roku dwudziestego z legionowym orłem na czubkach stoją. To u nich gościnę przyjemną odnajdywał mój tata, Prus i ich przyjaciel doktor Ochorowicz, genialna z resztą głowa, tu cham Reymont swój o chamach epos pisał, tutaj pani Konopnicka orientację seksualną rekuzę jakąś od góralów swoją cenę i honor znających otrzymawszy zmieniła łagodną pociechę w młodej bosej pokojowej odnajdując. Jeszcze grzmiały serie w bitwie o Węgierską Górkę a stąd już wszystkich światłych obywateli w bismarkowski Hitlera jasyr do Dachau i innych takich miejsc popędzono. Potem samogonny pewien Mefisto dokańczał dzieła dziedzicząc personel od zamordobijania (szmalcowników, gestapowców, i bandytów komunistyczną partyzantka się nazywających) po poprzednim wrzodzie po niemiecku szwargocącym. Teraz wrzód z ruska chacholił. Do jednej z wiosek, w której gestapo całą okupację okupowało jedyną murowaną chałupę nie ruszając się za jej opłotki zrzucił sowieciarz czterdziestu rozbójników z GRU w tym majora babę. Jeden liejtnat Jaruzelski skutecznie czyścił szlak bojowy II Armii a tu trzeba było czterdziestu takich liejtnantów z babą do popitki i pitki. I teraz i owszem jest, jak jest. Ale pamiętajmy, jak nie rozliczamy polskich Tatarów za ISIS tak przytulmy wszystkich innych innowierców. Zwłaszcza, że przez ciemną stronę mocy tak mocno przytulani ci bracia nasi przecież ciągle i naocznie i owszem są. Jeśli nawet w Genewie odpał Kalwin w pół roku 30 000 stosów katolikom zapalił, nawet jeśli król Henryk co dziesiątego poddanego i każdy majątek kościelny na finansowanie korsarstwa brytyjskiego kęsim. To nasi tatrowie jak jeden Sarmata w AK służyli a Lutry nasze nikogo nie spaliły tylko bardziej niż inne wspólnoty elity fizycznie pozbawieni, jako ten karp bez głowy po pofirlejowskich stawach w obce sieci teraz wpływają. A poklepywanie drewienek i marsowe konfesji naburmuszenie tylko  w maju i na koniec października ich opanowuje, kiedy to konfirmację i dzień reformacji sprawują. Jest to bardziej wyraz typowo polskich idiotycznych kompleksów względem kraju Lutra Kalwina i Marksa niż zaiste zachodniego fanatyzmu i żądzy mordu istotny przejaw.