POLSKI CHRYSTUS

POLPSKI CHRYSTUS

Polsko !gdzie krzyże jak ściernisko

Tkwią korzeniami  w popiele i krwi

I gdzie nas pamięć niczym łuna trwoży

Gdy odwracamy łzą wołyńskie dni..

Tam Twe Orlęta pozbawione Matki

Kołują z trwogą nad zburzonym gniazdem

A ponad nimi znowu czarne orły

I krwawą widać ponad nimi gwiazdę

Tam wyszarpane boli nas sumienie

Jakby wnętrzności w ukraińską noc

Nam znów oprawca przytroczył o drzewa

Aby cierpienia zwiększyć przez to moc

Dźwigamy w spadku tę okrutną pamięć

Jak w nagiej piersi pulsujące serce

Chociaż tę pamięć chcą zadeptać dzisiaj

Kłamcy i tchórze...zdrajcy i szydercy

To Polski Chrystus! na krzyżu Historii

W polskiej pamięci wciąż nie pogrzebany

Wbity w  Golgotę na Wołyńskiej Ziemi

Podnosi w niebo swe straszliwe rany

To Polski Chrystus na krzyżu pamięci

Któremu Kain wydłubał źrenice

I wlókł za końmi rozszarpane ciało

Nim Go na zdrady wciągnął szubienice

To Polski Chrystus z roztrzaskaną głową

Przecięty piłą dzikiej nienawiści

I wolność którą odrąbał siekierą

Kat który zemstę swoją krwawo ziścił

Czemu się dziwisz Matce która szlocha

I prosi Boga o cud zmartwychwstania

O Matko Polsko ! jak z rozprutym brzuchem

Poczęte życie rękami osłaniać...

Więc jak masz krzyczeć z wyrwanym językiem

Wrzucona w studnię głuchej Europy

I jak masz sama dochodzić Prawdy

Gdy kat odrąbał Ci ręce i... stopy...

To Polski Chrystus woła w naszej krwi

O polską pamięć odzieraną krwawo

Że ludobójstwo na zawsze zostanie

Dla Sprawiedliwych Twoją Chryste raną…