PAMIĘĆ W NAS MUSI BYĆ JAK SZPON I SKRZYDŁO...
błogosławiona bądź Ojczyzno moja
niech Bóg Cię wspiera w każdym dobrym czynie
i daj nam męstwo byśmy zachowali
honor i dumę w ostatniej godzinie
nie zostawiamy Wam ojczyzny wolnej
Ojczyzny wielkiej oraz sprawiedliwej
przyjmijcie zatem tę bolesną pamięć
która nas gniecie boleśnie i mściwie
bo nie spełniona wola naszych Ojców
co nas surowo ciągle w krzyżach pyta
czy wypełniony ich Testament Krwawy
i wolna nasza już Rzeczpospolita
gdy daty krwawe wokół czas obraca
i wróg truciznę sączy nam w sumienie
pamięć w nas musi być jak szpon i skrzydło
i niczym orła surowe spojrzenie
Narodzie Polski bądź błogosławiony
gdy najtrudniejsze przed Tobą zadanie
aby ocalić wielki sens Ojczyzny
gdy w bożych rękach tylko nasze trwanie
bo znów granice niczym lotny piach
wiatr zasypuje z tej i tamtej strony
niech zatem pamięć testament i krzyże
i szept modlitwy służą dla obrony...
- Blog
- Zaloguj się albo zarejestruj aby dodać komentarz
- 1268 odsłon
Komentarze
Lwów47
19 Października, 2015 - 13:33
Witaj Kazimierzu
"Jeśli Obywatel rezygnuje z cnoty męstwa, staje się niewolnikiem" - bł.ks.Jerzy Popiełuszko.
Niech więc stosina piór orlich sztyletem się stanie,
a Polska jak Feniks, znów z kolan powstanie.
Niech Orzeł w Koronie znów uderzy skrzydłem,
by podmuchem strącić lewactwo przebrzydłe.
Niech w otchłań opadną czerwoni szatani,
I niech znów powróci Królestwo Jasnogórskiej Pani.
Rospin
Pozdrawiam serdecznie
PS
Pisząc,że rezygnuję z pisania wierszy, ani na myśl mi nie przyszło,
żeby odmawiać sobie czytania Twoich:)
Tylko ta myśl ma wartość, która przekona kogoś jeszcze
Leniwiec Seed
19 Października, 2015 - 15:42
Harmonia Twoich wierszy budzi mój podziw,daje radość i siłę.Pozdrawiam serdecznie.Kazimierz
Kazimierzu i Rospinie!
19 Października, 2015 - 23:41
Dziękuję Ci Kazimierzu za kolejny wiersz. Czytam je wszystkie i zbieram na twardym dysku do tomu opatrzonego Twoimi Imionami i nazwiskiem. W wolnej chwili lubię je czytać.
Rospinie!
A dlaczego chcesz przestać pisać wiersze? Lubie polską poezję. Pisz nadal.
Pozdrawiam Was serdecznie,
Eva i Kazimierz
20 Października, 2015 - 01:40
Moje wiersze są zagadką dla mnie samego.
To jest tak, jakby jakaś zewnętrzna siła prowadziła moje palce.
Może ten wiersz Wam coś wyjaśni:
Czymże strofy moje
Wierszy pisanie jest jak serca łkanie,
z ciemnej głębi umysłu, nieuchwytne wskazanie.
Jak Przedwiecznych nakaz,by o Polskę walczyć,
z każdej broni korzystać, póki sił wystarczy.
Jak z otchłani mózgu mych Dziadów wołanie,
Walcz!Bo z Polski jeno historia zostanie.
Walcz!Bo potośmy ci dali zaczyn mądrości
abyś ochroną był swych Przodków kości.
Walcz! I w walce nie ustawaj
A życiem swym męstwa świadectwo dawaj.
Jak myśmy przez wieki świadectwo dawali,
i w Polski obronie ofiarnie stawali.
Walcz! I krwi nie oszczędzaj,
a Ojczyzny wrogów jak muchy odpędzaj.
Nie żałuj ni kija, ni mieczy,
Pilnuj!Cośmy zostawili w Twojej pieczy.
Bo choćżeś jak pyłek na wietrze jedynie,
To bez ciągłosci Ród prawy wyginie.
Nie płacz więc i nie kwękaj,
a wrogów przenigdy w boju się nie lękaj.
Jedną masz Ojczyznę, tak jak Matkę jedną,
Przy których wszystkie skarby bledną.
A gdy już wypełnisz to swoje zadanie,
to przy nas swe miejsce dostaniesz.
Wietrzyk ci poszumi w gałązkach wierzbowych,
a ptaszek zaśpiewa o łąkach majowych.
I pośród konwalii, fiołków i w stokrotkach,
jeśliś prawym był człekiem -wtedy Przodków spotkasz.
Rospin
Pozdrawiam serdecznie
Tylko ta myśl ma wartość, która przekona kogoś jeszcze
@Leniwiec Seed
21 Października, 2015 - 21:22
I właśnie dlatego Rospinie pisz, pisz i... pisz wiersze.
Pozdrawiam,