IDZIEMY NAIWNIE PRZEZ CZERWONE MORZE

Oni już nie muszą przychodzić do nas nocą

By nas zaskoczyć w czasie snu …oni już tu są!

Z wielkim wypchanym plecakiem nienawiści

Z historią jak śmiertelną i ołowianą łzą

Przeciekającą przez samotne groby Kresów

Zapomnianej historii i zdradzonych Braci

Spalonych wsi zarośniętych kłamstwem morderców

Tchórzy! -  których nazywa się - dyplomaci!

Oni już są w czarno brunatnych garniturach

Z żelazem i ogniem… źli okrutni i niemi

Wsłuchani w zniewalający szept szatana

By zgotować nam kolejne piekło na ziemi

Marzą o wielkiej czerwonej chorągwi łuny

Łopoczącej nad naszym domem łuną trwogi

Mściciele Akcji Wisła…potomkowie katów

Rzucający rękawicę pod polskie nogi…

Nie! nie muszą przychodzić! oni już budują

Nienawistną i dziką i mściwą watahą

Naszą przyszłość rzuconą na ogień i popiół, 

Ten wielki stos Kaina -  krwawy majdan Lachom!

A my zniewoleni w kostiumach bohaterów

Obrońcy krwawej demokracji w rękach graczy

I ofiary politycznej indoktrynacji

Wpisani od wieków w scenariusz sobaczy

Idziemy naiwnie przez Czerwone Morze Krwi

A które się nie rozstąpi cudem wolności

I po latach będzie wyrzucać na brzeg pamięci

Okruchy naszych narodowych kości…

A my z przygiętym karkiem wiary i pokory

Z naiwnym gestem miłosiernej euforii

Tolerancją i polityczną poprawnością

Nadstawiamy kolejny policzek Historii…