GDY TE DEUM LAUDAMUS ŚPIEWAMY...

dzisiaj w nas więcej męstwa i honoru

nadziei dumy i Polskiego Ducha

bo wiatr historii nad naszą Ojczyzną

w biało-czerwony żagiel wiarą dmucha

w imię Boga od wieków do nieba wolności

szliśmy na przekór wrogom i niewoli

dziś rozumiemy bogatsi o wczoraj

wolność nim przyjdzie to dotkliwie boli

wolność od kajdan kłamstwa oraz zdrady

od  egoizmu co Polskę zasłania

wolność jak hostia i potężna jak Bóg

gdy wstanie z grobu siłą zmartwychwstania!

bo lepiliśmy naszą trudną wolność

z popiołów powstań i z dymu z komina

z krwi co zmieniała się w czerwone maki

gdy nam dzwoniła śmiertelna godzina

z buntu Wybrzeża Poznania i Śląska

i z łez wyciskanych łzawiącym gazem

z solidarność w imię lepszej Polski

oraz z tęsknoty byśmy byli razem

Norwidowego ducha dzisiaj trzeba

by przyszłość była na miarę marzenia

by dom stawiany dzisiaj z naszej troski

przetrwał przez wieki oraz pokolenia

przed Tobą Panie chylimy sztandary

w blasku katedry  gdzie Twój ogień płonie

gdy Te Deum Laudamus śpiewamy

i całujemy Panie Twoje dłonie…

dziś mocni Bogiem u Twoich kolan

godność Ojczyzny i Honor dźwigamy

i je kładziemy u Twoich ołtarzy

abyś zabliźnił Panie nasze rany

nam w próg Ojczyzny z dróg pielgrzymstwa trzeba

z każdego kąta tęsknoty powracać

skąd tęsknił Chopin gdzie Słowacki płakał

by nową przyszłość nadzieją wyznaczać

bo nam zbudować trzeba Polskę Wolną

więc każde serce niech swą siłę daje

musimy złożyć krople krwi i potu

i każdy Polak niech przed Bogiem staje

by nasze słowa dzisiaj jak Przysięga

przed tronem Boga były drogowskazem

Siostry! i Bracia! do wolnej Polski!

Niech Duch Narodu nas prowadzi razem!

by tu powrócić w ramiona Ojczyzny

snem co na wieczność nas wreszcie ułoży

gdzie Krzyż i Orzeł i Biało - czerwona

będą wpisane w znak i zamysł Boży!