Polskie muzułmanki - walki plemienne

Czytam lipcowo-sierpniowy numer "Arcanów". W wywiadzie z o. prof. Jakiem Salijem czytam o pewnym zdarzeniu, mającym miejsce w restauracji w Londynie. Przy stoliku siedzą trzy muzułmanki, dwie starsze głośno pouczają młodszą - "przy czwartym dziecku ...idzie z górki". Rozmowa prowadzona jest w czystej polszczyźnie.  Panie z pewnością wywodziły się z rodzin katolickich. Wyjechały po szczęście do Londynu, a znalazły je w postaci pozostania rodzicielką wiernych, którzy w przyszłości podejmą bój z niewiernymi kuzynami ze strony matki, jeżeli tacy są w Polsce. 
Sandra -córka mojej znajomej również tam mieszka. Tu w Polsce działała m.in. w Oazie, śpiewała w chórku kościelnym. Wg jej przyjaciółki z klasy, najpierw żyła z Tunezyjczykiem, potem Pakistańczykiem, ostatnio wróciła do Tunezyjczyka, od czasu do czasu obrywa, bo do tej pory nie zgodziła się przejść na 'prawdziwą wiarę'.

    Niedawno temu czytałem, że w ub. roku ok. 2800 Polek wyszło za mąż za cudzoziemców, rok wcześniej ok. 2700. Są to z reguły kobiety w wieku rozrodczym. Te kobiety nie urodzą dzieci - obywateli polskich. To znaczy, że w ciągu dwóch lat znika populacja kobiet wielkości miasteczka.

    Warto zastanowić się nad życiowymi decyzjami tych osób. To między innymi wynik plucia na Polskę. Nie szanowanie kraju, nie szanowanie Polaków, nie szanowanie historii, nie szanowanie tradycji, nie szanowanie rodziny, nie szanowanie siebie. Gorzkie to słowa