Wolnoć Donku w swoim domku

"Jesteśmy znowu we własnym domu (...) Co robić? Pomóż!" recytowali po ustanowieniu pierwszego "niekomunistycznego" (Kiszczakiem jako szefem MSW i wicepremierem) rządu. "Gruba kreska", te sprawy...

Kilka słów wystukanych w pospiechu (a inspirację zawdzięczam niezastąpionemu onetowi :)):

"Nie ugnę się przed protestami, bo spaliłbym się wtedy ze wstydu" (cytuję w całości, żebyście nie musieli szukać)

Premier Donald Tusk zapowiedział, że wytrwa w "twardości" wobec protestujących, wtedy gdy wie, że działa słusznie. Odpowiedział w ten sposób na pytanie, co zamierza zrobić z protestami m.in. przeciw rządowym planom likwidacji emerytur pomostowych. - Dobrze wiem, że tego typu decyzje (likwidacja emerytur pomostowych - PAP) kosztują, a nie przynoszą profity polityczne - powiedział szef rządu na spotkaniu ze studentami na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jak dodał, "spaliby się ze wstydu", gdyby - tak jak jego poprzednicy - "ugiął" się przed protestującymi, tylko dlatego, że jest ich dwa tysiące, a nie tysiąc. - Ale nie chcę nikomu imponować, że nie ulegam takiej przemocy ulicznej, czy to są kibole, czy blokujący przejście graniczne, czy demonstranci łamiący przepisy - zapewnił Tusk.

Nieźle brzmi, nieprawdaż?

Premier się nie ugnie.

Twardy gość, który potrafi korzystać z władzy, prawa i służb mundurowych (o niemundurowych nie wspominając, bo nie wiadomo... kto z kogo korzysta :)

Nowy ton czy znów wypowiedź „pod publiczkę"?

Pod „publiczkę", bo sprawny w budowaniu wizerunku Tusk mówi właśnie do „publiczki".

 Ciekawe, jaki to właściwie „target" i czy wystarczająco liczny. Czy znów sukces medialny przełoży sie na co innego, niż... sukces medialny? I ci się stanie z "niebywałą popularnością"? Wzrośnie? Powody do zadowolenia mają, ciągle dziwnie szybko wzbogaceni biznesmeni, w tym (jak wyraził się Miller) „sprzyjający lewicy" (???!!!), czyli postkomunistyczni aparatczycy, którzy na „przemianie ustrojowej" i na „prywatyzacji" najbardziej skorzystali, a także dziwne typy w rodzaju Palikota (o niejasnym lub niezbyt ładnie pachnącym rodowodzie i majątku, obnoszący się z „prowokacyjnymi" napisami na koszulkach w stylu „JESTEM Z SLD"), nota bene zajmujacy się zamianą zwyczajnego państwa (o ile Polska takim była?) w „przyjazne" wiadomo komu.

Czy "targetem" są też ci znacznie liczniejsi wyborcy PO, którzy głosowali za „zdrowiem, szczęściem, pomyślnością", czyli na niby-liberałów obiecujących cudowne rozmnożenie pensji, spadek kosztów utrzymania, a nawet wygładzenie i poszerzenie dróg wiodących w „świetlaną przyszłość". Czy temu "przypadkowemu społeczeństwo) coś się zdawało? Jednym, że wrócą czasy równego dzielenia biedy (tyle, że na każdego przypadnie więcej... Czego?), innym, że kto jak kto, ale liberałowie potrafią uzdrowić gospodarkę szybko i skutecznie (nie zauważając, że nie głosują na liberałów, a na „aferałów")?

Czy uda się zrobić z grożenia palcem oszukanemu bez żenady demosowi "zwycięstwo demokracji"?

A z pałowania i wsadzania do aresztu, skazywania przez "niezawisłe sądy" dowód, ze to Platforma jest prawdziwym Prawem i prawdziwą Sprawiedliwoscią?

Zysk polityczny??

Ba...

Znów muszę wzruszyć ramionami. Nie wierzyłem w gospodarcze talenty "specjalistów" z PO (czyli tanich komediantów odgrywających ekspertów od wszystkiego). Spodziewałem się raczej przywracania "warunków" naturalnych dla POWSIków, niż takich, które sprzyjają żywicielon pasożytów. Tego, że żywiciele będą się cieszyc, jakby im kto w kieszeń nasrał, raczej sie nie spodziewałem. Ciekaw jestem jednak, na jak długo starczy tej radości?

No, ale ja byłem i jestem oszołomem. Być może „przypadkowe społeczeństwo" będzie zwodzone do skutku (czyli "skupienia całej władzy w jednycj rękach"), nawet jeśli nieprzypadkowi „rozrabiacze"dostana łomot, jak za czasów „niesłusznie minionych", w co niezbyt wierzę.

Nie wiem, czy społeczeństwo straci cierpliwość zanim Tusk wyłysieje? Ze starości, nie zgryzot. Powtórzę, że jestem zwolennikiem pałowania hałaśliwych i zakłócających porządek, tudzież potencjalnie niebezpiecznych, specjalistów od wymuszania pieniędzy za nic (nie dla mnie, ale zawsze ode mnie), czyli zwolenników gospodarki opartej na zasadzie „czy się stoi, czy się leży, kilka tysiów się należy", bo to w istocie socjalistyczni prowokatorzy wiodący zbaraniały „lud na barykady".

Nie życzę Polsce i Polakom tragedii, więc nie zachęcam do bicia nikogo, ale przyznam, że wizja socjalistycznych „liberałów" wysyłających postkomunistyczne służby na pałowanie otumanionego socjalistycznymi wizjami „sprawiedliwości społecznej" plebsu, wydaje mi się nad wyraz smakowita. Na dodatek, paradoksalnie, przywracająca ład moralny i stawiająca sprawy z głowy na nogi, czyli - sprawiedliwa. Tusk grozi, choć dzieli się także z widownią szekspirowskimi rozterkami i bólem duszy na miarę Dostojewskiego. Zza jego pleców, następny amatorski aktorzyna z wysokiej trybuny naśmiewa się z prezydenta, którego nie trafiła seria z kałacha. „Kowboje, do dzieła". Chłopcy z podwórek, kopacze szmacianki, dopalacze kiepów i dopijacze piwek po menelach. Pokażcie wreszcie, że macie jaja w spodniach, a nie w gębie. Niech wasi wyborcy wybiją sobie z głowy złudzenia... rękami "aparatu represji" na usługach własnych reprezentantów. III RP "wiecznie żywa".

P.S.

Pobiłem chyba rekord w stosowaniu cudzysłowu. Wiem, że to wygląda na manierę i nieporadność stylistyczną, ale cóż za oszczędność słów! (własnych) :):):)