Ironiczny chichot historii, czyli jak władza w Polsce znów boi się prawdy...

Ale kiedyś to już było...

Jako wzorcowy przykład mógłbym przytoczyć temat mordu Katyńskiego. Mógłbym. Jednak po pierwsze od kilku lat, dzięki tym, którzy odeszli w Smoleńsku, w Polsce mówi sie o tym nieustannie. No, może znowu nie do końca otwarcie - aby nie prowokować przyjaciół, ale jednak się mówi.

Po drugie, Polska walka o wolność, naznaczona jest wieloma nazwiskami, o których nie mówi się tak często, a i z otwartością na ich wspominanie bywa różnie.

http://fieldorf.pl/index.php/Aktualno%C5%9Bci/qgenera-nilq-zbyt-drastyczny-dla-tvn.html

Generał August Emil Fieldorf...

Człowiek niezłomny i do końca wierzący w wolną i naprawdę niepodległą Polskę, który miał odwagę przeciwstawić się całej misternej i wyrachowanej machinie komunizmu,

Polak, który wyśmiewany, dyskredytowany i wyszydzany przez ówczesne elity i poprawną część społeczeństwa mial śmiałość trwać w polskości do końca i do końca w Polskę wierzyć.

Patriota zamordowany bestialsko i skrycie przez innych Polaków. Polaków, którzy bezkrytycznie, dla korzyści lub też ze zwykłego strachu wierzyli w Polskę związaną nierozrywalnym węzłęm przyjaźni z Sowietami.

Tak wtedy Polska też zdała egzamin.
Ci wierni przyjaźni z Rosją Polacy, często wbrew sobie, oszukując samych siebie, kultywowali rozpowrzechniane przez Sowiecką propagandę zagrożenia demokracji ludowej, ktorych źródłem są wywrotowcy nasłani przez kapitalizm...

Prześladowcy i mordercy Generała obawiali się pamięci o nim równie mocno, jak Generała żywego.

Uznali więc, że aby nie prowokować do jakichkolwiek wyrazów czci i szacunku dla tego wilekiego patrioty ze strony narodu, należy okryć tajemnicą nawet miejsce jego pochówku...

Jakże blisko tej historii do "patriotycznych" podrygów pana Donalda, pana Bronisława i pani Hani władającej Stolicą.

Larum podnoszą celebryci z Platformy, że nie godzi się odprawiać imprez, wieców i manifestów pamięci dla ofiar katastrofy pod Smoleńskiem, bo Warszawiacy tego nie chcą.

No ileż można żyć w żałobie?! - pytają polityczne gwiazdy Tuska.

To upolitycznianie tej strasznej katastrofy - mawiają - uwłaszczanie jej na wyborcze potrzeby PiS!

Aby zdyskredytować wszystkich tych, ktorzy nie wierzą w wypadek lotniczy, którzy domagają się prawdy o śmierci Prezydenta i pozostałych ofiar w sposób śmieszny i chamski zarazem nazywa się ich moherami, oszołomami i wichrzycielami.

Skąd my to znamy?

Kiedy nie wystarcza juz siła oddanych władzy mediów, wzywa się na pomoc zidiociałego niby-ekscentryka Tarasa, który to będąc głosem młodych i wykształconych urządzać ma antydemonstracje...

Ku radości rządzących, ale bez ich wiedzy. Oczywiście!

Przyjaźń z Rosją warta jest kazdej ofiary...