Sztuczna mgła

Mec. Rafała Rogalskiego puściły nerwy. To częste zjawisko w systemach totalitarnych.

W stalinowskiej Rosji i w hitlerowskich Niemczech nawet twardziele przyznawali się do absurdalnych win. Jeśli Rogalski mówi o schizofrenii, w jakiej tkwił, to pewnie i prawda. Tylko nie wiemy, kiedy ten stan się zaczął – wówczas, kiedy snuł mało prawdopodobne opowieści o helu

na lotnisku Sierwiernyj

czy też podczas pełnej napięcia pogawędki w „Kropce nad „i”. W kontekście Rogalskiego znalazłem w sieci apele, by nie poruszać sprawy mgły smoleńskiej, bo mogłoby to skompromitować śledztwo Macierewicza. Nie podzielam tego zdania. Możliwość wywołania sztucznej mgły istnieje i była znana w

III Rzeszy

(patrz link 3.). Byłem jako reporter świadkiem usuwania tych bomb pod Koblencją w 2011 roku, kiedy opadły wskutek suszy wody Renu i ukazały się owe bomby. Rosjanie mieli zatem techniczne możliwości wywołania mgły w Smoleńsku, co mogło doprowadzić do planowanej katastrofy.

http://www.fr-online.de/panorama/vallendar-nebelbomben-im-rhein-kontrolliert-gesprengt,1472782,11222324.html

http://news.de.msn.com/polizeifunk/bilder.aspx?cp-documentid=159844132&page=3

http://de.scribd.com/doc/53967595/1942-D-Luft-4310-Heft-1-Abwurfmunition-Nebelbomben-Munitions-Handbuch-Heft-1-NC-250-S

Post scriptum: nie twierdzę, że tak było, pytam jedynie, czy prokurator szedł i w tym kierunku. Domyślam się, że nie.

Niemiecka bomba mgielna z okresu IIWS wywoływała mgłę o długości 500 do 1500 metrów, szerokości 50 – 100 metrów i wysokości 40 – 50 metrów (dlaczego tzw. wieża sprowadziła TU154m do pułapu 50 metrów?); utrzymywała się ona przez 2-3 minut.

Współczesne, domyślam się, są bardziej skuteczne.