* o Prawdzie w tusqlandii

poniedziałek, 14 lutego 2011

Pamięci Pani  Anny Walentynowicz
poległej 10 kwietnia 2010 w Smoleńsku, Rosja

i pochowanej na gdańskim cmentarzu
przy ulicy Srebrniki.

Śpiew: Jan Pietrzak, muzyka: Mariusz Dubrawski, słowa: Wojciech Wencel.

*   *   *

Ze względu na wspólnotowy wymiar wiersza wyjątkowo naruszę tajemnicę korespondencji i zacytuję dwa zdania z listu od Jarosława Marka Rymkiewicza odnoszące się do mojego tomu "De profundis":

"Kilka bardzo pięknych wierszy, najpiękniejszy może ten do Anny Walentynowicz. Czytałem go ze łzami w oczach - to zaś chyba znaczy, że, mimo tylu lat uprawiania zawodu, wciąż jestem wrażliwym czytelnikiem poezji" (JMR, 30 listopada 2010).

Mój wiersz "Pani Cogito"
Mój felieton o Gdańsku i Annie Walentynowicz