22 maja w duszy zaszumiało.

Proszę o wybaczenie dwóch poetów wielkich, że ich utwory w swoim wierszyku wykorzystałam.
A czytelników proszę o wyrozumiałość, ale mi w duszy zagrało i coś takiego powstało.

Polsko Ojczyzno moja,Ty jesteś jak zdrowie.

Jakże Cię można kochać ten tylko zrozumie,

Kto łzę dumy uronił tam na placu w tłumie.

Kogo smoleńska tragedia z letargu zbudziła

Do walki, abyś Polsko lepiej się rządziła.

Liberały, komuchy nareszcie poznają,

Że Polacy nie gęsi i swój rozum mają.