Niesiołowski, a sprawa polska

Szkoda czasu na zajmowanie się tą żałosną postacią, ale na jego przykładzie można prześledzić sowieckie mechanizmy generowania przywódców.

  2 lata temu, w rzekomo pisowskiej telewizji, przy formalnym nieistnieniu cenzury wywiad telewizyjny Jerzego Zalewskiego z Ewą Królikowska-Avis nie został wyemitowany, bo stawiał w kłopotliwym świetle prominentnego polityka PO.
W wywiadzie (audycja z cyklu „Pod prąd”) jest mowa o powstałej w 1968 r.organizacji niepodległościowej Ruch, której jednym z liderów był Stefan Niesiołowski. Po około 2- letniej działalności, w której uczestniczyło ok. 70 osób, nastąpiły aresztowania i podczas pierwszego przesłuchania późniejszy polityk „wsypał” swych kolegów.

Można powiedzieć, że z chwilą, gdy Niesiołowski poprosił o papier i ołówek, by napisać: „uprzejmie proszę o możliwość skorzystania z paragrafu 57”(nadzwyczajne złagodzenie kary w zamian za pełną kooperację w śledztwie), już nosił buławę marszałkowską w swym więziennym mandżurze (mandżur to tobołek z koca, w którym więźniowie noszą „dobytek” w czasie transportu).
„Ludzie honoru” z resortu Kiszczaka trochę go przekręcili, bo został skazany na 7 lat.Po odsiedzeniu 4 lat, sezonowany jak stare wino, stał się jeszcze cenniejszy, gdyż uzyskał posągowy życiorys opozycjonisty.
Kiedy znalazł się w „rezerwie kadrowej” jako kandydat na potencjalnego przywódcę?
Odpowiedź na to pytanie kryją prawdopodobnie zbiory zastrzeżone IPN-u dotyczące aktualnie działających polityków, których ujawnienie jest prawnie zakazane, gdyż „zagrażałoby bezpieczeństwu i stabilności państwa”. Jest jednak pewne, że w szafie pancernej jakiegoś płk. Lesiaka musiało być kilka teczek oznaczonych „kandydat na przywódcę”. „Bolek” z pewnością miał dublerów. Sowieci nie mogli zaryzykować sytuacji, że hodowany przez nich latami potencjalny przywódca np. zadławi sie wymiocinami po libacji. Tak więc Rakoczy miał alternatywnego Kadara, Gottwald – Husaka itp.

Czy Niesiołowski mógł być rozpatrywany, jako „człowiek, który obali komunę”, czy miał szansę na pokojowego Nobla i orędzie w Kongresie USA?
Z sowieckiego punktu widzenia wiele cech kwalifikuje go na lidera – inteligencja, miła powierzchowność, słaby charakter i wysoki stopień tchórzliwości. Posiadano także na niego „kompromaty” (w terminologii SB materiały kompromitujące) w postaci podania o złagodzenie kary.
W systemie radzieckim posiadanie w życiorysie jakiegoś „haka” jest niezbędnym składnikiem awansu - człowiek absolutnie „czysty” nie gwarantuje pełnej sterowalności (swoją drogą ciekawe, jakie haki mają koledzy Putina na Tuska – czy jego dziadek siedział w Stutthoffie, czy był tam kapo?).

  Stan wojenny był ważnym etapem w przygotowywaniu „konstruktywnej opozycji”, czyli ludzi, którym zamierzano „przekazać władzę”. W tym celu wyselekcjonowane osoby podlegały „komunistycznym represjom” w luksusowym ośrodku wypoczynkowym w Jaworzu na terenie poligonu drawskiego, nad jeziorem Trzebuń. (więcej o „internacie” w Jaworzu pisałem w blogu pt.„Uwiarygodnialnia .pl”)  www.niepoprawni.pl/blog/1055/uwiarygodnialniapl-internat-w-jaworzu  Skład osobowy internowanych w Jaworzu dowodzi, że ekipy kierownicze III RP były dobierane znacznie wcześniej (z 10-letnim wyprzedzeniem!) i potwierdza opinię Anatolija Golicyna o wieloletnich przygotowaniach do „pierestrojki”.

 
Obok Niesiołowskiego zdobywali tu status pokrzywdzonego inni późniejsi prominentni politycy III RP ( np. Wł.Bartoszewski, A.Małachowski, T. Mazowiecki, B.Geremek, B.Komorowski, A. Celiński, A. Drawicz, A. Czuma).
 
Nic dziwnego, że już po polskiej „pierestrojce”, gdy na bazie środowiska politycznego Ruchu Młodej Polski (organizacji założonej i głęboko infiltrowanej przez SB) powstawała ZChN – partia, która „zabezpieczała odcinek wartości” i była „targetowana” na tradycyjny katolicki elektorat, nie mogło w niej zabraknąć Niesiołowskiego. Po wyczerpaniu się formuły ZChN ten „katolicki konserwatysta” odnalazł się w partii „europejskiej”, postępowej, gejowsko- liberalnej.
W czasach ZChN –u ten marszałek zbrodnię katyńską nazywał prawidłowo ludobójstwem, jako członek PO – zbrodnią wojenną (absurd - nie można popełnić zbrodni wojennej gdy nie prowadzi się wojny!). Widać, że jest w pełni dyspozycyjny i zawsze wykonuje to, czego od niego oczekują przełożeni.

  W PO Niesiołowski ze względu na swą medialność i wyrazistość jest głównym taranem i żelazną pięścią polityki miłości.  Mało kto dzisiaj pamięta, że 2 lata temu w sondażu przeprowadzonym przez Grupę Trzymającą Sondaże Niesiołowski wygrał w kategorii osób, które Polacy najchętniej gościliby przy wigilijnym stole.
(W tym samym sondażu wygrał także Jarosław Kaczyński, ale w innej kategorii - „kogo nie chciałbym gościć przy wigilijnym stole”).
W roli mentora medialnego i moralnego autorytetu marszałek Stefan Myszkiewicz Niesiołowski sprawdził się znakomicie i zaskarbił sobie uznanie i szacunek narodu..