Ardreyem w Maleszkę... czyli Dlaczego buczą kibice?

Czasem, głęboką nocą, gdy akurat przez chwilę nie wyją autoalarmy...
Czasem, w dzień, gdy akurat sąsiad zrobił sobie mikroprzerwę w
puszczaniu mi przez ścianę rapu i techno... Słyszę jakiś cichy szelest,
coś jakby chór nieskończenie odległych głosów... Wsłuchuję się weń i
wydaje mi się, że te głosy wołają z wielkiej oddali, cytuję: "Ach!
Czemuż tyle pytań bez odpowiedzi? Czemuż tyle pytań, na które NAWET Pan
Tygrys odpowiedzi nie daje? Ach!"

I zawsze wtedy mam nieprzemożną ochotę zawołać w odpowiedzi, cytuję (cytat z samego siebie to chyba mój oryginalny wynalazek):

Rozumiem
wasze duszne rozterki mili czytelnicy mojego blogu! Nie macie jednak do
końca racji. Otóż Pan Tygrys DAJE wam odpowiedzi na wszystkie istotne
pytania - trzeba tylko dokładnie czytać, no i przejąć się nieco tym, co
się przeczytało. No i działać zgodnie z tym, co Pan Tygrys w mądrości
swojej wam mowi!

Na tym kończę z cytatem, bo jakby on był
taki strasznie dłuuuugi, to by całkiem straciło wdzięk. Ale to nadal
mówi Pan Tygrys, znaczy odpowiada na te żałosne kwilenia z oddali.

Pan
Tygrys mówi wam przecież, że należy czytać książki, tak? Nie każdy od
razu musi znać z pierwszej ręki Spenglera - zgoda! Potrzebujemy nie
tylko generałów i ministrów - potrzebujemy także, a nawet w znacznie
większej ilości, szeregowców i kopaczy rowów, sierżantów i sprzedawców
domokrążnych... Mądrość, filozofia, powinny ciurkać z góry, coraz
bardziej rozcieńczone, coraz bardziej ocukrowane, w miarę jak docierają
do umysłów prostszych i mniej na autentyczną filozofię historii
podatnych.

Prawicowość to m.in. hierarchia i naprawdę szkoda, że
tak wielu hierarchia - a z nią i prawicowość - kojarzy się z ordynarnym
trzymaniem za mordę, lekceważeniem mniejszych i słabszych od siebie,
pychą zaś i brylantami wysadzanymi różowymi golarkami rzekomych "elit".
To nie tak moje ludzie!

Hierarchia nie jest w realnym
społeczeństwie jedna, pojedyncza. Są różne hierarchie - hierarchia
polityczna, zgoda, ale poza tym np. hierarchia naukowców w ogóle,
hierarchia naukowców z jakiejś konkretnej wąskiej dziedziny, hierarchia rolkarzy, deskarzy, dancingowych uwodzicieli w każdej
pomniejszej miejscowości - ba, nawet w każdej knajpie. I ktoś, kto
akurat załapał się do politycznej elity nie jest przez to automatycznie
NAJ, NAJ, NAJ, który miałby moralne prawo patrzeć na wszystkich
"poniżej" z pogardą i lekceważeniem. Bycie zaś NAJ, NAJ, NAJ -
zakładając, że ktoś aż tak renesansowy w ogóle może istnieć - nie jest
żadną wielką gwarancją, że zacznie się odgrywać w realnym świecie
realną polityczną rolę.

Wracając do pytań bez odpowiedzi, blogu
Pana Tygrysa, oraz hierarchii, powiem, że mamy tu tak pomyślane... Pan
Tygrys uważa, iż nic się nie zmieni, jeśli nie powstanie masoneria
ludzi czytających i dogłębnie znających różne mądre książki. I to nie
van Misesy, czy choćby Tocqueville, ale to, co tutaj Pan Tygrys ludziom
próbował zareklamować. A więc, dla generałów, oczywiście Spengler.
Jedyna odtrutka na trujące i paraliżujące mózg postoświeceniowe
miazmaty.

Dla oficerów, przede wszystkim Robert Ardrey. I inne
rzeczy którem tu zachwalał. Dla podoficerów, dokładna lektura ze
zrozumieniem blogu Pana Tygrysa. Dla szeregowców wyciąg z tych
wszystkich spraw, ale bez przesady, bo fizyczni nie muszą koniecznie
wszystkiego wiedzieć, skoro nie chcą, byle postępowali jak trzeba.

Powie
ktoś: "Ale jakżeż to? Ardreya nie ma po polsku, Spenger po polsku jest
w doszczętnie stuskowanej (niegdyś mówiło się "skastrowanej") wersji...
Jakżesz ich mamy czytać?" Na co odpowiadam - to już twój problem.
Załatw to sobie, żebyś znał. Niech ci mądrzejszy wnuczek czyta i
objaśnia... Załatw sobie (i reszcze ludu) tłumaczenie... Sprowadź
sobie, w końcu to jest kpina, że tyle wydajesz na wódkę i płyty dysko,
a stu złotych na Spenglera nie możesz! Albo mamy coś robić i coś
zdziałać, albo też dajmy sobie spokój, bo to nasze pisanie po blogach
do niczego i tak nie doprowadzi. Nie będę tego rozwijał, ale mógłbym tu
sporo dodać o lemingach, rzeźniach, bydle... Te rzeczy.

Powie
ktoś, Tomasz niewierny, "A co wyniknie z tego, że przeczytam, czy że mi
raczej wnuczek, ze zmywaka w Kraju Brytów wróciwszy, przeczyta?
Powiedzmy Ardreya?" Odpowiadam, podając drobny, ale jakżesz dobitny
przykład. Weźmy sprawę Maleszki - dużo szumu się ostatnio zrobiło, że
ta ober-menda pisuje na szalomie i jest tam forowana. No i ludzie
zaczynają sobie m.in. zadawać i głęboko filozoficzne pytania. W rodzaju
tego:

Jak to jest, że zachowali się ludzie porządni,
skoro to się tak przecież nie opłaca? Przecież takie typy jak Maleszka
czy inny Michnik, spadają na cztery łapy, podczas gdy ludzie
porządni... Wiadomo, III RP. Więc jak to jest?

Z drugiej zaś
strony, jeśli ewolucyjnie opłaca się być porządnym - nie wiem jakim
cudem, ale się opłaca, skoro porządni jednak wciąż przeważają ilościowo
- to jakim cudem takie coś jak Maleszka, czy inny Boni, w ogóle
istnieje?

(To nie był prawdziwy cytat, ale faktycznie
tak ludziska sobie rozmawiają na forach. Ten cytat to takie coś, jak
słynne przemowy wodzów u Tukidydesa.)

No i ja na to mówię w te słowa (znowu niby cytat ze mnie, ach jak ja to lubię!):

Gdybyście,
kochane ludzie, przeczytali co najmniej jedną książkę Ardreya, to
byście wiedzieli w czym rzecz! Otóż ewolucja - i nie chodzi tu o,
kontrowersyjną dla wielu z nas, kwestię POCHODZENIA człowieka, a
wystarczy nam zająć się kwestią kształtowania się ludzi i społeczeństw,
co przecież nie podlega żadnym istotnym kontrowersjom... Bo przecież
rasy koni, psów czy innych chomików tworzą się na naszych oczach, i nie
ma cienia powodu by sądzić, że tak samo nie dzieje się z ludźmi - choć
oczywiście nikt na ogół tego AŻ TAK celowo i świadomie nie robi...

(Przechodzę jednak na zwykły tryb, choć to dalszy ciąg powyższego.)

Otóż
ewolucja nie działa, a w każdym razie nie wyłącznie, na pojedynczych
osobnikach. W takim przypadku od dawna nie istniałyby żadne stworzenia,
gotowe poświęcać życie dla swych braci, sióstr, czy członków swej
społeczności, których stopień pokrewieństwa z nami jest niemal, albo i
całkiem żaden. To po prostu nie miałoby sensu i takie osobniki by
wymarły, a ich geny znikłyby z puli genów danego gatunku.

Jednak
trzeba tutaj uwzględnić, że np. rodzeństwo posiada połowę tych genów,
co my. W związku z tym, jeśli uratuję swym poświęceniem całą grupę, w
tym mojego brata czy siostrę, plus ich potomstwo (aktualne czy
przyszłe) , to i tak robię swoim genom sporą przyjemność. I odwrotnie -
jeśli swymi działaniami zagrażał spójności grupy, jej przetrwaniu, to i
jego geny traciły szansę na sukces.

I tak to właśnie działa.
Rzecz w tym, że przez niemal całą historię ludzkości grupy ludzkie,
poza chwilowymi kryzysami lub b. późnymi okresami różnych cywilizacji -
były ze sobą blisko genetycznie związane i w sumie dość jednorodne. Nie
całkiem jednorodne, bo to także nie jest dobre z genetycznego punktu
widzenia, ale w sumie, w porównaniu z tym, co mamy dzisiaj w wielkich
miastach zachodu - niezwykle jednorodne.

Do tego dochodziły
kwestie presji społecznej, jedności światopoglądu, wartości, religii...
Które się przecież z tą jednorodnością genetyczną także w znacznym
stopniu wiążą. No i w takim świecie produkcja, przetrwanie i sukcesy
typów w rodzaju Maleszki były dość potężnie ograniczone. Takie geny
ginęły, jeśli nie zginęły i narodził się nam Maleszka, była duża
szansa, że po drodze zostanie przez daną społeczność unieszkodliwiony,
jeśli zaś nie został, szansa że odniesie sukces i w hierarchii
społecznej wzniesie się na wysoką pozycję, przez co zwiększy także
szansę swych genów... Wszystko to było bez porównania mniejsze, niż
dzisiaj. Po prostu z powodów klarownie wyjaśnianych przez
elementarną, mendlowską choćby genetykę. Bowiem, wbrew kłamstwom różnych Dawkinsów w normalnych warunkach gen wcale nie jest samolubny!

Co jednak dzieje się, kiedy
społeczeństwo zaczyna być tak niejednorodne, tak pomieszane? Także, nie
bójmy się tego słowa - rasowo pomieszane? Rasista ze mnie żaden, bo nie
przyszłoby mi do głowy wartościować ludzi na podstawie koloru skóry czy
w ogóle rasy, ale w końcu oczywistym jest, iż różne rasy przez tysiące
i tysiące lat żyły niemal rozłącznie. (Poza oczywiście okresami
podobnymi do obecnego, czyli w fazach pełnego rozwoju, żeby nie
powiedzieć przekwitania, wielkich cywilizacji.)

Jeśli kiedyś, w
stosunkowo niewielkiej, związanej ze sobą wspólną genetyką
społeczności, Maleszki tego świata miały niewielkie szans, to
elementarna analiza dowodzi, że w dzisiejszych czasach czynniki te
całkowicie utraciły swe znaczenie. Z czego wynika wiele istotnych,
interesujących, niestety także smutnych rzeczy, ale m.in. to, że nasza
naturalna zapora przeciw Maleszkom padła, bardziej spektakularnie
(jeśli ktoś potrafi patrzeć), niż berliński mur, i nic nas teraz przed
zalewem Maleszek nie broni. Poza ew. naszą własną wolą i działaniem,
oczywiście. Jednak musimy sobie uświadomić, że jest to zasadniczo
całkiem nowe wyzwanie i nie wiadomo, czy sobie z nim poradzimy. Ja
obawiam się, że sobie nie poradzimy, bo jakoś nie zabieramy się do tego
w sensowny sposób.

Pomysł napisania tego tekstu przyszedł mi do
głowy wczoraj, gdym oglądał, na CNN chyba, płacze i żale, że "wśród
europejskich kibiców wzrasta rasizm i czarni zawodnicy są przez nich
coraz gorzej traktowani". Z czym oczywiście "należy coś szybko i
radykalnie zrobić, nie przebierając w środkach". A jednak - choć ja do
nikogo nie mam pretensji o kolor skóry, choć żaden, najczarniejszy
choćby zawodnik, osobiście mi niczym nie podpadł, choć nie uważam, by w
chęci zarabiania dużej forsy na kopaniu piłki akurat w Europie, choćby
się pochodziło z Afryki czy Grenlandii, było coś zdrożnego...

To
jednak nie mogę się oprzeć przeświadczeniu, że ci, dość prości
przeważnie ludzie, którzy kibicują piłkarskim drużynom i odruchowo
buczą na widok czarnego zawodnika w kadrze ukochanego czy
znienawidzonego klubu - wiedzą jednak o życiu bez porównania więcej od
"autorytetów", "ekspertów", nie mówiąc już o "unijnych politykach".
Choć Ardreya, ani nawet mojego blogu, nie czytali. (Skądinąd szkoda.)

Wy
jednak, kochani ludkowie, którzy jesteście zbyt cywilizowani, zbyt mili
i oświeceni, by buczeć na widok twarzy o innym, od waszego kolorze -
choćby ta twarz, robiąc coś tak bezdennie głupiego, jak kopanie piłki,
zarabiała tysiąc razy więcej od was - pomyślcie jednak nieco nad tym,
co wam stara się przekazać Pan Tygrys. A potem zabierzemy się razem za
tworzenie prawdziwej prawicy, prawdziwej polskiej (a z czasem może i
nie tylko polskiej), elity... Potem zaś, Deo volente, za ruszanie z posad bryły lewackiego świata i kontrrewolucję.

Uzupełnię
- tu nie chodzi o to, że ktoś jest czarny czy biały. Istniały już
społeczności wielobarwne, wielorasowe, a po paru pokoleniach i tak
zaczynają działać normalne prawa. Tutaj chodzi o wielkie miasta, o
pracę na zmywakach, o piłkarzy z drugiego końca świata także,
niezależnie od koloru skóry. Chodzi o to, że po prostu jest genetyczny
bajzel, skutkiem czego normalne antymaleszkowe prawa przyrody przestają
dla nas działać.

Można w tym nie dostrzegać problemu, ciesząc
się "wielokulturowością" i "barwnością" skrzyżowanymi z "tolerancją".
Można, ale jeśli kogoś jednak bardziej martwi zalew Maleszków niż
cieszy "różnobarwność" Simonów Molów, to tutaj właśnie ma zarys
odpowiedzi na swe pytania. Tylko trzeba się nieco wysilić, oderwać od
oglądania meczu z Benhakkerem i nieco pomyśleć. Trudno? Fakt, lepiej
żyć z dnia na dzień coraz bardziej oblepiony maleszkowym śluzem.

triarius
---------------------------------------------------
Caeterum lewactwo delendum esse censeo.