Puławianie kontra Polska

Natolin zdechł, pozostali zombie z Puław. A tu Newsweek zarzuca demokratom metody działania Puławian.

Strach padł na dzieci i wnuki stalinowców, tworzących salon, dyplomację i media. Lisweek w tradycji Trybuny Ludu zarzuca prawicy metody „przećwiczone jeszcze w marcu ’68”. Tymczasem prawica to nie Natolin, tylko salon to nadal Puławy. Genealogicznie i

ideologicznie

bez zmian. Zagrożony zatonięciem pancernik Potiomkin stosuje metodę złodzieja, uciekającego z ukradzioną torebką. „Łapaj złodzieja” – drze się w niebogłosy. A Lisweek ofiary stalinizmu nazywa stalinowcami. Pierwszy zabrał głos Tuleya, oskarżający

CBA

o stalinowskie metody, mimo, że on, synek esbeczki i milicjanta, lepiej od kogokolwiek wie, co to był stalinizm. Ten stalinizm pod adresem sił demokratycznych to taki sam epitet, co faszyzm. Ale że faszyzmu Polacy się nie boją, bo go w Polsce nie było, to teraz

stalinizm

wykreowano na nowy antypisowski straszak. Ponieważ grzebanie w życiorysach demokratów nic nie dało, to Puławy trzęsą się z wściekłości. No bo jakie genealogie ma peerelowska plutokracja: taki Owsiak, Tuleya, Lis czy Olejnik? Całe to odgrodzone grubą kreską

szambo

peerelowskie? Ryszard Gontarz, na którego powołuje się Lisweek, nazywając go ojcem lustracji, był komuchem. Takim samym, jak tatuś Lisa czy mamusia Tulei. Wiecznie wczorajśi komuniści nie zauważyli, że ich czas dobiegł końca, że nie ma Natolina, że

okrągły stół

zjadają korniki, że walka między salonem a prawicą to nie sparring puławianie - natolińczycy w latach nieboszczki PZPR. Tymczasem Lisweek to wyjątkowo rasistowska szmata. Namawia ona do zbadania życiorysu (powszechnie znanego na prawicy!) publicysty, jak

Wildstein

czy polityka, jak Dorn, sugerując prawicy antysemityzm. Czy jeśli ktoś mnie nazwie Polakiem, to jest antypolskim szowinistą? Ale Lisweek to Trybuna Ludu. Można mieć rodziców, z których jest się dumnym. Można mieć rodziców, których należy się wstydzić.

„Bestie” to książka o rodzicach wielu uczestników salonu:

http://www.youtube.com/watch?v=_3-FHMAIN5c

http://www.youtube.com/watch?v=Wp7xbAfsPxM

Post scriptum: Można przyjąć spadek z dobrodziejstwem inwentarza, albo go odrzucić. I tylko o to chodzi. Lis o tym wie.

Teraz widać, jak na dłoni, na czym polegał projekt gruba kreska.