Moskwa świętuje zwycięstwo Tuska, a zatem zdrożeje gaz

Widzisz - akurat tutaj jest tak, że ani Pieronek, ani Dziwisz szczególnymi autorytetami dla mnie nie są.
Być może, nie zestawiałbym jednego z drugim, bo Tezy Pieronka o postępowym kościele dialogu mi się nie podobają, a do Dziwisza akurat miałbym inne pretensje...

Tak że trudno mi mówić o domniemanej przepaści intelektualnej. Rozważając to "na sucho", wyłączywszy poglądy: hard to say.

Wajda miał kilka dobrych filmów i kupę gniotów, prawdopodobnie jak każdy reżyser, albo inaczej: to nie Greenaway ani von Trier :)

Miałem na myśli co innego: ludzie kultury, sztuki, celebryci - nie są w niczym mądrzejsi, bardziej doświadczeni, zorientowani niż Ty, ja, czy Iksiński z zapadłej wioski, kiedy przychodzi do wyborów politycznych.
Każdy wybiera zgodnie z interesem własnym oraz interesem Polski, tak jak go rozumie.

Skąd ten głód autorytetów, to sztuczne nadymanie wydmuszek?

Jest jeszcze jeden aspekt. Ci panowie, są już troszkę w podeszłym wieku. Pal diabli, załóżmy optymistycznie, że nie dziecinnieli. Ale jeśli nie zdziecinnieli, to są oni niewątpliwie "dziećmi" czasów komuny - a to nie pozostaje bez wpływu. Zwłaszcza, że byli w tych czasach "na świeczniku" - a to pozostawia ślad w mentalności.
Natura ludzka jest ułomna.
A wtedy trzeba było iść na pewne układy z własnym sumieniem i systemem, chcą robić szeroko zakrojoną karierę.
Osób, które w pewien sposób nie poszły na kompromisy, a jednak stały się osobistościami znanymi - ze świecą szukać. Owszem, kilka by się pewnie znalazło.

Ale popatrz teraz na te nasze autorytety. Może jestem zasadniczy w pewnych kwestiach, ale z miejsca są zdyskwalifikowane:

- Szymborska, piszącą wiersze wysławiające Stalina i erę PRL
- Miłosz, piszący koszmarne rzeczy o Polakach
- wspomniany Wajda, produkujący (a niech będzie, że technicznie nie najgorsze) filmy, będące apoteozą istniejące ówcześnie układu

Nie lepiej prezentują się zresztą młodszego chowu "celebryci" ze świata kultury.

Tak, sugeruję, że aktualnie popierają opcję polityczną gwarantującą im nie tyle fakt, że ich nie powieszą i poćwiartują (bo nikt tego nie planuje), ale opcję zapewniająca im komfort zajmowania uprzywilejowanej pozycji, bez względu na ich przeszłość.

To nie są dla mnie autorytety.

Bartoszewski, którego wspomniałeś, ma inne rzeczy na koncie. Pomińmy, spuśćmy zasłonę miłosierdzia jak pisał Twain, na jego zwolnienie z obozu koncentracyjnego z powodu "złego stanu zdrowia".
Ale tak: maturzysta uzurpujący sobie tytuł profesora - coś tu nie halo, nie?
Facet reprezentujący Polskę, a mówiący publicznie, że Polska to taka "brzydka panna młoda" rozmawiając z zagranicą. Nie dość, że zero dumy narodowej, to jeszcze głupie. Jak się sami nie szanujemy, dlaczego mają robić to inni? To jest w interesie Polski??

Pominę popisy erystyczne z cyklu dyplomatołki i inne.
To żenujące - do jakiego stopnia własny, partykularny interes może przesłonić normalne zasady kultury.
Wstyd mi za niego i paru innych. Tak po ludzku.

Równie żenujący, ale już bardziej interesujący jest fakt, że taka retoryka pada, jak widać, na podatny grunt.
To już świadczy o wyborcach, tak, a nie inaczej.

Obracamy się w zaklętym kręgu gdzie panuje chaos w sferze wartości. Zostały one sprowadzone do poziomu, gdzie polityk, aby zdobyć poparcie posługuje się chwytami, za które w prywatnej rozmowie mógłby dostać po gębie od rozmówcy :).
Taki Niesiołowski (zresztą facet, który donosił na własną kobietę, narzeczoną - co on jest wart?), taki Palikot, taki Sikorski - to jest smutny efekt wdrożonej demokracji liberalnej, gdzie wyborcy mentalnie zupełnie do niej nie dojrzeli. Jacy wyborcy taka i retoryka.

Nie wiem, czy mam się śmiać, czy płakać :)

PS. Nie dziw się ludziom, że reagują ostro, tutaj, na tym portalu. Od X lat w Polsce jesteśmy poddawani systematycznemu praniu mózgów, ci, którzy jakoś to przetrwali, są wkurzeni. Nie dziwię się.