Dziś pierwszy dzień Ramadanu

Ramadan jest dziewiątym miesiącem islamskiego roku księżycowego. W tym miesiącu Mahomet otrzymał pierwsze objawienie Koranu. Było to dokładnie 27-ej nocy, „Nocy Przeznaczenia”. (Lailat al-Qadr).

„To jest miesiąc ramadan, w którym został zesłany Koran.” (Koran 2,185)

„Zaprawdę, zesłaliśmy go w Noc Przeznaczenia!... Noc Przeznaczenia – lepsza niż tysiąc miesięcy! Aniołowie i Duch zstępują tej nocy za pozwoleniem swego Pana, dla wypełnienia wszelkich rozkazów.” (Koran sura 97)

Ramadan wędruje poprzez wszystkie pory roku, ponieważ w islamie czas liczy się według roku księżycowego, który jest krótszy od roku słonecznego o 11 dni. Początek każdego kolejnego miesiąca przesuwa się wskutek tego o jedenaście dni do przodu.

Wszyscy muzułmanie są zobowiązani, jako znak całkowitego poddania się woli Allaha, całkowicie powstrzymywać się od pokarmów stałych i płynnych,  używania nikotyny, świętowania, oraz współżycia płciowego od wschodu do zachodu słońca, to znaczy tak długo, jak da się odróżnić białą nic od czarnej:

„O wy, którzy wierzycie! Jest wam przepisany post, tak jak został przepisany tym, którzy byli przed wami – być może, wy będziecie bogobojni – na określoną liczbę dni.” (Koran 2,184)

„Dozwolone jest wam nocą w czasie postu zbliżać się do waszych żon. One są ubiorem dla was, a wy jesteście ubiorem dla nich. …Jedzcie i pijcie aż odróżnicie nitkę białą od czarnej o świcie.” (Koran 2,187)

Obowiązek zachowywania postu należy do tzw. ”pięciu filarów” islamu.

Wieczorem, po zakończeniu postu dozwolone jest jedzenie, picie, świętowanie, palenie i stosunki płciowe. Na ogół w czasie nocy Ramadanu je się więcej, niż w pozostałych miesiącach w ciągu dnia. Nocne aktywności takie jak święto kirmes i inne święta oznaczają znaczne obciążenie hałasem dla otoczenia (naruszają ciszę nocną). Nie-muzułmanie w krajach muzułmańskich są zmuszani do podporządkowania się  i powstrzymywania się w miejscach publicznych od jedzenia, picia i palenia. W razie złamania przepisów grozi im zerwanie kontraktu na pracę i wydalenie z kraju.

Umundurowani muzułmanie, mimo, że wymagają ścisłego przestrzegania islamskich przepisów, sami nie trzymają się tradycyjnego zawieszenia broni w czasie ramadanu. Przeciwnie, zamachy samobójcze i inne napady stają się szczególnie brutalne.

W czasie ramadanu wszyscy muzułmanie na całym świecie mają stawać przeciwko nie-muzułmanom „jak towarzysze broni”. Kto się wyłamuje sam staje się winnym apostazji i niewystarczającej solidarności z ummą (islamską społecznością światową).

W krajach islamskich ramadan stawia gospodarkę przed wielkim wyzwaniem, ponieważ spada wydajność pracy, a wzrasta znacząco ilość wypadków. Wszystkie dotychczasowe polityczne próby zmiany zasad świętowania spełzały na niczym.

Poza krajami islamskimi, np. w Niemczech muzułmanie mogą korzystać z wyjątków od reguły:

„A temu z was, kto jest chory, albo w podróży, to na pewną liczbę innych dni. A na tych, którzy mogą to uczynić, ciąży obowiązek wykupu – żywienie biedaka. A jeszcze lepiej od tego, kto dobrowolnie czyni dobro.” (Koran 2,185).

Miesiąc postu ramadan kończy się trzydniowym „świętem zakończenia postu” (u Turków jest to „Święto cukru”).

Jeszcze o islamie:
http://www.niepoprawni.pl/blog/3787/czy-demokracje-da-sie-pogodzic-z-islamem