W niewoli sitw etnicznych -Cz.2 Pierwsze pokolenie totalniaków w Polsce.

Oto skrót opisu historycznie pierwszej rejestracji populacji, biologicznych przodków znaczącej części współczesnych  totalniaków,  a równocześnie rodzinnych  korzeni sporej części ICH stałych zwolenników w postPRLu 3-ciej RP. Dane  wg ewidencji dokonanej  w Nepodległym Państwie Polskim

Mniejszość niemiecka na tle innych nacji w Polsce 1921-1939

Powszechny spis ludności w Polsce z 1921 r.

Zaraz po ustaniu działań wojennych o niepodległość ,  w odzyskanej  Niepodległej Rzeczpospolitej Polskiej ,już w połowie 1921 r. przyjęto Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 czerwca 1921 roku w sprawie przeprowadzenia powszechnego spisu ludności. Był to pierwszy w Polsce spis powszechny, w którym jednocześnie badano narodowość i wyznanie, a wyniki opublikowano dla każdej, nawet najmniejszej, miejscowości w odrębnych tomach dla każdego województwa.

Narodowości według spisu 1921r:

Razem  25694700, procent 100%

Polacy 17789287, procent 69,23%

Rusini 3898428, procent 15,17%

Żydzi 2048878, procent 7,97%

Białorusini 1035693, procent 4,03%

Niemcy 769392, procent 2,99%

Litwini 24044, procent 0,09%

Rosjanie 48920, procent 0,19%

Inni: 79427 procent 0,31 %

Według wyników tego spisu, populacja Polski wynosiła 25 694 700, z czego 17 789 287 stanowili etniczni Polacy, a pozostali to użytkownicy innych języków ,stanowiący mniejszości narodowe na obszarze Państwa Polskiego.

Powszechny Spis Ludności w Polsce z  1931 r.

 Był to drugim spisem powszechnym przeprowadzonym przez Państwo Polskie. Według spisu, populacja Polski wynosiła 32 108 000, z czego 21 835 000 byli to etniczni Polacy, a reszta - użytkownicy innych języków stanowiący mniejszości narodowe w Polsce. Wyniki zbiorcze tego spisu poniżej:[1]

Razem 31915779, procent 100%

polski 21993444, procent 68,91 %

ukraiński 3221975, procent 10,10%

żargon 2489034,, procent 7,80 %

ruski 1219647, procent 3,82 %

białoruski 989852. procent 3,10%

niemiecki 740992, procent  2,32%

hebrajski 243539, procent 0,76%

rosyjski 138713 , procent  0,43%

litewski  83116,  procent 0,26%

czeski 38097, procent  0,12%

inny 50282, procent  0,16%

Poza etnicznie polską większością pozostałe główne grupy etniczne to

 określani Ukraińcami Rusini, których populacja na obszarze Rzeczpospolitej na podstawie dotychczasowe przyrosu naturalnego szacowana jest na ok. 4 mln populacji w 1939 roku, a którzy historycznie zamieszkiwali głównie województwa Stanisławowskie, Tarnoposkie , Wołyńskie oraz na obszarze Małopolski Wschodniej, nazwanej przez Ausriaków podczas rozbiorów Galicją.

Drugą wielkością populacji mniejszość stanowili wyznawcy Talmudu od XIX wieku nazywani  żydami. Większość spośód nich stanowili praktykujący Talmud azjaci chazarskirgo pochodzenia ci, którzy nie przeszli na prawosławie, i zostali wysiedleni carskim dekretem z obszaru całej Rosji na obszary rosyjskiego zaboru Rzeczpospolitej gdzie określani byli jako  jewreje –liwtaki. Z powyżej  wskazanego powodu carskiego ukazu zamieszkiwali oni w okresie międzywojnia obszary Kresów Wschodnich i miasta Łódź oraz Warszawa. Znacznie mniejszą grupę stanowili osiedlający się od średniowicza do okresu rozbiorowego imigrując z kierunku Niemiec, mentalnie znacznie bardziej związani z Polską polskojezyczni wyznawcy Talmudu . Ludność ta choć różna językowo i kulturowo od rosyjskojęzycznych litwaków, zamieszkiwała na całym obszarze Państwa Polskiego, lecz  w ramach spisu powszechnego została błędnie ujęta jako jedna talmudycznie zsumowana grupa narodowo-religijna razem z rosyjskiego nadania chazarskiego pochodzenia jewrejami-litwakami.                                                                           

Trzecią wielkością grupę stanowili mieszkający na obszarach byłego Wielkiego Księstwa Litewskiego historyczni Litwini[2], od czasu rozbiorów Rzeczypospolitej Obojga Narodów w ramach rusyfikacji przewrotnie określani przez carskiego zaborcę, a następnie przez sowieckiego okupanta, Białorusinami. W 1939 r w granicach RP  ich populacja liczyła ok. 1,2 mln.

Wreszcie czwarta z kolei wielkością, lecz  ta najbardziej  istotna w rozważanym temacie protoplastów współczesnych toalniaków na obszarze Polski , to mniejszość, niemiecka. Niemcy ci  zamieszkiwali na Kresach Zachodnich Rzeczypospolitej Polskiej niemal wyłącznie w obszarze byłego zaboru pruskiego,  jako potomkowie przybylych podczas zaborów z wnętrza Niemiec  na te obszary kolonistów. Z racji odrodzenia się Państwa Polskiego chcąc nie chcąc, ale  raczej zdecydowanie nie chcąc, przez sprawstwo  żyjącej  wokół nich polskiej większości, znależli się na jego obszarze.

Ich populacja wg przyrostu naturalnego 1921-1931, szacowana jest w 1939 roku  na 800 tys. Jak i pozostałe, także mniejszość niemiecka w Polsce miała także równe prawa obywatelskie,  w tym zagwarantowane prawa do:  nauki i urzędowego stosowania języka, zachowania tożsamości i  działalności społeczno-politycznej. Dysponowała ona  754 publicznymi i prywatnymi szkołami podstawowymi w których uczyło się 68.000 uczniów, 36 szkołami średnimi dla 10.000 uczniów, wydawała własną prasę, w tym dwa lokalne dzienniki wydawane za pieniądze państwa niemieckiego.

Niemal cały okres międzywojnia od 1921 do 1939 r mniejszość niemiecką w Polsce zorganizowaną w tzw. organizacje pozarządowe, państwo niemieckie wspierało instruktorami, szkoleniami ,drukowaną propagandą a wreszcie dotacjami, kredytami, aby nie dopuścić do emigracji Niemców do Niemiec i mieć przyszłe zaplecze personalno kadrowe na ziemiach polskich. Zaplecze służące do czego , okazało się już od 1939 roku.

Były też i znacznie mniej liczne mniejszości, jak osiadła od pokoleń mnieszjość tatarska, czy też młoda rosyjska powstała z imigrantów, jacy osiedlili się w Polsce po przewrocie bolszewickim[3].
         Wszystkie te mniejszości w Rzeczpospolitej posiadały pełnię praw i obowiązków obywatelskich jakie posiadali etniczni Polacy, biernego i czynnego prawa wyborczego, własnego wyznania, zrzeszania się w własnych organizacjach społecznych , wydawania własnych czasopism i prawo do szkolnej edukacji we własnym języku.

Ale pewnym grupom spośród trzech mniejszości etnicznych, równość praw obywatelskich, to było za mało by zaakceptować istnienie suwerennej Polski . Niemcy, tak jak jewreje–litwaki. chcieli powrotu do status quo okresu rozbiorów i ponownego rozszarpania Polski. Pewna zaś część Rusinów określających się  jako tzw. Ukraińcy, zadeklarowani czy to jako separatyści, czy  jako komunistyczni aktywiści,  w swej zdecydowanej  wiekszości działający w ramach KPZU ( KPZU- Komunistyczna Partia Zachodniej Ukrainy), oczekiwali okazji do zadania ciosu w plecy  znienawidzonej przez nich Polski i włączenia obszarów byłej Galicji w skład Związku Sowieckiego.[4]

Jednak spośród tych trzech , najbardziej wroga Państwu i Narodowi Polskiemu i niemal całościowo spiskująca i najbardziej czynnie aktywna przeciw, etniczna mniejszość, to   mniejszość niemiecka stanowiąca wtedy mniej niż 3 %  całej ludności ówczesnego Państwa Polskiego.  

Eugeniusz W. Kościesza

Ps. Cykl złożony jest z fragmentów nie opublikowanego dotąd opracowania z 2021 roku: „W niewoli sitw etnicznych”. Ze względu na współcześnie idące na Polaków największe zagrożenie, tematykę cyklu publikowanego  na niepoprawni.pl   ograniczono do działalności sitw wywodzących się z kręgów także przedwojennej, oraz formalnie i rzekomo nie istniejącej mniejszości niemieckiej w wykonywanych po wojnie spisach statystycznych GUS.