A W MOIM DOMU GORZKA PAMIĘĆ W PASIAKU STOI NA APELU!

wrzesień znów gorzki czas pamięci

obozy śmierci...czas zagłady

Młodej Wolności Polskiej dramat

czas ludobójstwa oraz zdrady

bo tamta pamięć jak choroba

ciągle powraca serca bólem

czasem co zamiast garści ziarna

rozsiewał wokół śmierci kule

a tamten czas jak gdyby wczoraj

i fabryk śmierci zapach wraca

ten lęk co dławi jak obroża

jak esesmański pies powraca

wdeptani w bagno polityki

jak kiedyś w błoto Birkenau

wciąż rozpaczliwie wołają do świata

jakby historii wiatr szalony wiał

dziwnie się światu mylą fakty

katów i ofiar pomieszanie

włóż rękę w rany tych co żyją

w obozach płacze każdy kamień

posłuchaj tych co przeszli piekło

by dać świadectwo ludzkiej doli

oni wciąż słyszą bata świst

ich ta świadomość ciągle boli

cmentarzem ich są czarne chmury

one wciąż płyną ponad głową

gdzie twoja pamięć Europo!

i sprawiedliwe prawdy słowo!

na transparentach wielkich gazet

kłamstwo obnosi tłusty brzuch

nad światem ciągle cieniem krąży

jałtański niespokojny duch

rachunek krzywd wciąż niespełniony

fabryki śmierci sny kaleczą

dla tych co winni zadośćuczynienie

Niepamięć najważniejszą rzeczą

zabrakło Skargów i Skorupków

w ornatach plącze się sumienie

Kościół dryfuje znów za Odrę

po miłosierne przebaczenie

zdrajcy się rodzą na kamieniu

wśród komisarzy oraz tchórzy

ta zmowa za plecami Prawdy

niepewny los Ojczyźnie wróży

w Sejmie w pałacu wciąż szemranie

toczy się bój lecz czy o Ciebie!

Polsko! czy wszyscy służą Tobie

czy Twoją wolność służba grzebie

a w moim domu gorzka Pamięć

budzi się z krzykiem przez te lata

w pasiaku stoi na apelu...

na oczach ogłuchłego świata!