TeleWSIzja Dukaczewskiego i Smoleński Stalker.

Kiedyś Leszek Misiak napisał taki tekst:

Leszek Misiak

Wszyscy ludzie prezesa

W TVP do dziś przetrwał układ ze stanu wojennego, gdy decyzją gen. Jaruzelskiego telewizję podporządkowano Zarządowi II Sztabu Generalnego LWP czyli informacji wojskowej. Wciąż pracują tu PRL–owscy oficerowie i protegowani wojskowych. Jak wytłumaczyć obecność tylu mundurowych w publicznej telewizji?

Układ wojskowy w TVP przetrwał trudną próbę demokracji. Czy rządy mundurowych przetrwają w TVP kierowanej przez Dworaka?
– Wciąż czuć tu duch gen. Jaruzelskiego. Choć Robert Kwiatkowski, syn jego bliskiego doradcy, pierwszego dyrektora Centrum Badania Opinii Społecznych w stanie wojennym Stanisława Kwiatkowskiego nie jest już prezesem TVP, ale do dziś pracuje kilku pułkowników, jeszcze ze stanu wojennego i wiele osób na kluczowych stanowiskach, powiązanych z wojskiem – mówią dziennikarze TVP. Dodają: – Teraz legalnie, jednak przez 12 lat, od stanu wojennego do przekształcenia TVP w spółkę akcyjną w 1994 r., działali na Woronicza nielegalnie. Płk Krzysztof Pomes, kpt. Andrzej Piszczek, płk Janusz Brandt i in. nie byli pracownikami TVP (byli na etetach MON), dysponowali jednak sprzętem i ogromnym budżetem programowym telewizji, mieli tu swoje pokoje. Podlegali tajnej jednostce pod kryptonimem „Naczelna Jednostka Programów Wojskowych”.
– Dziś kpt. Andrzej Piszczek jest wiceszefem publicystyki PR 1 TV. Ppłk Janusz Brandt, były szef redakcji wojskowej (robił m.in. programy o Układzie Warszawskim), jest szefem biura od stanu „W”. Szefem TV Polonia jest ppłk Antoni Bartkiewicz, b. red. naczelny Polski Zbrojnej i b. wiceszef biura prasy MON. W TV Polonia pracuje też kpt. Tomasz Białoszewski, który w stanie wojennym czytał Dziennik Telewizyjny – mówi jeden z dziennikarzy.

Szpieg prezesem
W stanie wojennym prezesem Komitetu ds. Radia i Telewizji został płk. Mirosław Wojciechowski, szpieg, wyrzucony z USA za kradzieże technologii. Wojciechowski, spec od propagandy w informacji wojskowej PRL, przyszedł do Radiokomitu w 1984 r. Zastąpił partyjnego Władysława Loranca. Jego zastępcą został płk Tadeusz Korczak ze sztabu generalnego LWP. Drugim wiceprezesem został Sasza Perczyński, człowiek o biografii bliżej nam nieznanej.
Do Radiokomitetu Wojciechowskiego przeniesiono z Agencji Prasowej Interpress, która oficjalnie zajmowała się obsługą dziennikarzy zagranicznych w Polsce i promocją Polski za granicą. W rzeczywistości, jak wielu twierdzi, była przybudówką służb szpiegowskich PRL.
Wojciechowski nie krył się ze swoją profesją. W Radiokomitecie przechwalał się, że za oceanem i w NATO jest persona non grata. Miał swój udział w kradzieży Amerykanom planów jednej z rakiet. Podobno był jedynym Polakiem, z którym Jurij Andropow, b. I sekretarz KC KPZR, wypił brudzia, gdy Wojciechowski w chwale wrócił z Ameryki.
z Interpressu Wojciechowski ściągnął w 1984 r., zaraz po stanie wojennym, Lwa Rywina (w Interpressie Rywin był kierownikiem redakcji filmowej i językowej, potem awansował do wyższego kierownictwa). W Radiokomitecie Rywin był najpierw szefem Poltelu, a gdy w 1989 r. prezesem został Andrzej Drawicz, awansował go na swojego zastępcę.
– To za czasów Drawicza o mało nie sprzedano Dwójki za 5 mln dol. Hindusowi z Londynu. Prawdopodobnie był to podstawiony człowiek. Toczyły się też już (w Rekownicy) rozmowy z Elektromisem na temat sprzedaży za 4 tys. dol. regionalnego ośrodka TV w Poznaniu. W ostatniej chwili tym wyprzedażom zapobiegły SDP i związki twórcze TVP – mówi jeden ze związkowców.

Oficerowie tłumaczą
Zapytałem prezesa Dworaka, czy to prawda, że w TVP od czasu stanu wojennego pracują PRL–owscy oficerowie. Otrzymałem oświadczenia kpt. Piszczka i Antoniego Bartkiewicza.
Piszczek pisze, że pracę w redakcji wojskowej zaproponowano mu (w 1985 r.–red.), gdy odbywał roczną służbę wojskową w Szkole Podchorążych Rezerwy. W telewizji awansował na stopień porucznika, potem kapitana. W 1994 roku Departament Wychowania MON przeniósł go „w stan nieczynny”. Dodaje, że od 5 lat nie ma „prawie żadnego związku z tą instytucją”.
Antoni Bartkiewicz zaś stwierdza: „Nie jest prawdą, że jestem lub byłem podpułkownikiem WP. Jest prawdą, że w okresie marzec–listopad 1992 byłem cywilnym pracownikiem „Polski Zbrojnej” jako redaktor naczelny, a następnie wiceszefem wydziału Prasy w Departamencie Wychowania MON.
Przygoda ppłk Janusza Brandta z telewizją, jak mówi, zaczęła się 1985 r. Był wówczas podporucznikiem (dziś jest szefem zespołu ds. obronnych TVP).
– Wygrałem wtedy konkurs na producenta programu „Poligon” – wspomina. Dodaje: – Do TVP przyjmował mnie w 1989 r. płk Włodzimierz Szymański z Głównego Zarządu Politycznego WP, który w stanie wojennym był w telewizji komisarzem wojskowym. W Naczelnej Redakcji Programów Wojskowych pracowałem od 1989 r. Pensje otrzymywaliśmy z Zarządu Polityczno–Wychowawczego MON. Od 1992 do 1994 r. byłem szefem NRPW. Funkcję tę powierzył mi Bronisław Komorowski, ówczesny minister obrony narodowej. Moim poprzednikiem był Krzysztof Pomes.
Płk Krzysztof Pomes był ważną postacią w Radiokomitecie. Pracował w różnych redakcjach, m.in. w Teleexpresie. Ale także w kancelarii prezydenta Kwaśniewskiego.
– W telewizji odpowiadał za kontakty polityczne z oficerami armii radzieckiej. Jak przyjeżdżali na Woronicza, to on ich oprowadzał – mówią nasi informatorzy.
– Szefem Telegazety był do listopada 2002 r. Czesław Berenda, b. korespondent TVP w Moskwie, a także w Pradze w latach 1967–69. Odszedł na emeryturę – opowiada jeden z pracowników. Berenda został uznany przez sąd za „kłamcę lustracyjnego” – zataił m.in. to, że był agentem wywiadu PRL, gdy w latach 80. był korespondentem TVP w Pradze.
Nie byłam protegowaną
Zastępczynią Niny Terentiew, szefowej programu 2, jest Barbara Bilińska–Kępa.
– Do telewizji trafiła w 1994 r. jako protegowana ówczesnego szefa Okręgu Warszawskiego LWP, gen. Lewińskiego. Skończyła dziennikarstwo, magisterium obroniła w Akademii Obrony Narodowej. Zajmowała się wojskiem w WOT, była szefową redakcji wojskowej. W Dwójce odpowiada m.in. za publicystykę, film nieartystyczny – mówi nasz informator.
– To prawda, że oprócz dziennikarstwa, ukończyłam dwuletnie magisterskie studium na wydziale zarządzania AON. Pracowałam w redakcji wojskowej, chciałam więc podnieść swe kwalifikacje. Byłam szefową redakcji wojskowej przez 3,5 roku. Rekomendował mnie minister obrony narodowej Zbigniew Okoński, akceptował prezes TVP Wiesław Walendziak. Zastępcą w mojej redakcji był Leszek Wieliczko. Dostał awans w Żandarmerii, gdy już pracował w telewizji, podobnie jak Zieliński. Kierowana przeze mnie redakcja wojskowa trzymała się z dala od układów wojskowych. To nieprawda, że byłam protegowaną gen. Lewińskiego. Od 2000 r. jestem w TVP 2.
Sławomir Zieliński, b. szef telewizyjnej Jedynki, w 2002 r. na rozkaz prezydenta Kwaśniewskiego dostał awans na podporucznika Żandarmerii Wojskowej. Gdy spytaliśmy go, skąd ten awans i czemu w żandarmerii, odpowiedział:
– Tak przydzielili. Jedni mają przydział do czołgów, inni do tej formacji.

Rekomendowani
Wojskowi cieszą się na Woronicza uznaniem. Np. Stanisław R., którego Włodzimierz Czarzasty, sekretarz KRRiTV, rekomendował do rady nadzorczej publicznego Radia Koszalin. R., to b. oficer LWP, b. pracownik Interpressu, który przyznał się do współpracy ze specsłużbami PRL. R. jest asystentem posła SLD Ryszarda Ulickiego, b. szefa rady programowej TVP, którego kandydatura była brana pod uwagę jako prezesa TVP.
– Czarzasty wycofał rekomendację, gdy R. publicznie przyznał się do współpracy ze specsłużbami – mówi Jarosław Sellin z KRRiTV. Dodaje: – W wyborach Adam Halber przeforsował do rady nadzorczej Radia Katowice Grzegorza Pawełczaka, który w CV podał, że w latach 1982–90 był żołnierzem – pracował w służbach prasowych LWP i w tym samym czasie był kierownikiem redakcji informacyjnej ośrodka w Katowicach. Do rady nadzorczej radia Opole Halber przeforsował Wojciecha Płażalskiego, b. asystenta Marka Siwca w Krajowej Radzie, a potem jako szefa BBN. Włodzimierz Czarzasty zgłosił do rady nadzorczej Radia Olsztyn Sławomira Malinowskiego, w latach 1981–1985 pracownika redakcji informacyjnej Radia Gdańsk, potem TV Gdańsk.
– W stanie wojennym Malinowski występował w mundurze – mówi Anna Pietraszek, szefowa redakcji wojskowej od kwietnia 1994 do końca 1995 r. – Propozycję pracy złożył mi ówczesny prezes TVP Walendziak. Starałam się „ucywilnić” redakcję, ale to mi się nie udało, bo każda moja prośba o przyjęcie cywila oraz zwolnienie któregoś z wojskowych napotykała na opór Walendziaka i zarządu, oraz wiceminister MON Danuty Waniek, którą prosiłam o wsparcie – mówi Pietraszek, jedyna w Polsce kobieta i cywil, która ukończyła podyplomowe studium operacyjno–strategiczne Akademii Obrony Narodowej z tzw. dyplomem generalskim oraz kursy w Pentagonie i Kopenhadze. – Od 1996 r. jestem odcięta od robienia w telewizji programów wojskowych – dodaje.
– Kiedy miejsce pułkowników zajmą reżyserzy, programiści i profesjonalni dziennikarze? Dotąd nabór odbywał się na zasadzie przynależności partyjnej i powiązań ze służbami mundurowymi. I ci ludzie robili zadziwiająco szybkie kariery – irytują się pracownicy TVP.
Niektórzy z nich prawdopodobnie zniknęliby z areny publicznej, gdyby nie prezydencka nowelizacja ustawy lustracyjnej, która wyłączała spod lustracji pracowników wywiadu i kontrwywiadu. Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego stwierdzające, że nowela jest niezgodna z konstytucją RP znów dało szansę, że ludzie z klucza wojskowego znikną z radia i telewizji.
JAPA ( komentarz z innego blogu ).

jwp

Hr. Skrzyński - Panie Marszałku, a jaki program tej partii ?
Marszałek Piłsudski - Najprostszy z możliwych. Bić kurwy i złodziei, mości hrabio.