Starotestamentowe konotacje nazwy Prawo i Sprawiedliwość

Lecz on wykonywał prawo i sprawiedliwość i dlatego zażywał pomyślności.
Występował w obronie uciśnionego i ubogiego – wtedy powodziło mu się dobrze, JR, 15-16

Wypełniajcie prawo i sprawiedliwość, uwalniajcie uciśnionego z rąk ciemięzcy, obcego zaś, sieroty i wdowy nie uciskajcie ani nie czyńcie im gwałtu, JR, 22,3

W owych dniach i w owym czasie wzbudzę Dawidowi potomstwo sprawiedliwe; będzie wymierzać prawo i sprawiedliwość na ziemi.

Połóżcie kres gwałtowi i uciskowi, a wypełniajcie prawo i sprawiedliwość! Zaprzestańcie obdzierania ludu mojego! Ez, 45,9

I poślubię cię sobie [znowu] na wieki, poślubię cię przez sprawiedliwość i prawo.

I nad jego królestwem które On utwierdzi i umocni prawem i sprawiedliwością.

I tak precz odsunięto prawo, a sprawiedliwość stoi w oddaleniu; zachwiała się prawda na placu, i prawość wejść tam nie może. I tak zabrakło wierności, a rzadko kto zła unika.

Określenie prawo i sprawiedliwość w tym nierozerwanym zestawieniu występuje jak widać często w Starym Testamencie i jak też widać w takim porządku : Najpierw prawo, potem sprawiedliwość. Inne tego typu określenia – chodzi mi o taki właśnie porządek: dwa rzeczowniki połączone spójnikiem trudno znaleźć w Starym Testamencie, przynajmniej często występujące.

Dotyczy zawsze Żydów. Księgi prorockie wspominają wprawdzie dość dużo o innych narodach w czasach mesjańskich, ale określenie prawo i sprawiedliwość do nich nie jest stosowane.
Prawo oznacza tu wypełnianie prawa mojżeszowego, sprawiedliwość zaś jest jego dopełnieniem.

W Nowym Testamencie określenie to nie występuje, nie jest też cytowane ni przywoływane ani przez Mesjasza, ni też przez Ewangelistów, Św. Pawła, ani przez Apokalipsę Św. Jana

Wszystkie cytaty za Biblią Tysiąclecia, Pallotinum, Poznań – Warszawa, 1980