Mój list do Świętego Mikołaja

... i nie jestem władny w spełnieniu Twoich próźb, to postaraj się zadowolić choć tymi strofami:

Serce bijące w rytmie naprawy Ojczyzny

życzę Ci Myślidarze byś miał serce jak dzwon

które bije głośno w rytmie naprawy Ojczyzny  

z którego to dzwonu dobiega przepiękny ton

pozostawiając po dźwięku zaleczone blizny

i niech Ci ono służy jeszcze długie lata

boś potrzebny tutaj na ziemskim padole

Twoje teksty mają niejednego adresata

poczuj się więc tak jak belfer w szkole

pisz co każdego dnia Ci serce dyktuje

niech się młodzi uczą kochać Ojczyznę

nawet gdy dziś niejeden z nich wegetuje

by nie wyjeżdżał na daleką obczyznę

Janek

Pozdrawiam i życzę zdrowia

Smutny ten dom, w którym nikt nie czeka na świętego Mikołaja, okna nie przeciera i na zmarzłą szybę nie dmucha, a rano skoro tylko oko otworzy, pod poduchę nie zagląda. To chyba jednak jeszcze nie Polska i nie ojczyzna droga. Boć choć wiele zła, to jeszcze jest jedyna, najdroższa nadzieja, że zbudzi się nam naród i wzejdzie nasza gwiazdka. Roiskrzy się nam jeszcze firmament nad tą niebieską, stajenką betlejemską, której na imię Polska. I zaraz uśmiech nam wróci i serca się rozpalą, gdy św. Mikołaj w odrzwia załomota i dary nam podrzuci.