Newiara – na podstawie autopsji!

Piękna jest modlitwa internauty. Nie znałem jej wcześniej.

Dziękuję i pozdrawiam!

Myślidar

Dobrze wiedzieć.

Pozdrawiam

Myślidar

Dobrze wiedzieć

Pozdrawiam

Myślidar

Dla uznających klasykę filozofowania modernistów niewiara nie jest ateizmem - więc mój "błąd" jest zamierzony, bo jakoś nie mam przekonania do modernistycznej filozofii. Ale należy wziąć pod uwagę fakt, że osoba nie wierząca w NIC ma również świadomość, że wierzy w swoje NIC, a więc również w nieistnienie Boga! Stawianie zarzutu Prymasowi Tysiąclecia, że nie wiedział co mówi o "pojemności głowy" jest niezasadne, gdyż Prymas nie uznawał tzw. modernistycznych klasyków posługujących się sofistyką dla zamącenia w głowach lubujących się w błyskotliwej wieloznaczności pojęć. Dla Prymasa nie było wielu prawd, bo to jest logiczne, że prawda jako fakt zaistniały jest zawsze jedyna i niepodważalna. Myślę, że Wielki Prymas nie uznawał tworzenia bytów czy pojęć ponad potrzebę.

Ponadto w owym czasie - a myśl ta była podobno wyrażona jeszcze w czasach międzywojennych - Prymas mówił do osób nie przesiąkniętych jeszcze sofizmatami, bo dla Niego klasykami byli św. Tomasz Akvinata i św. Augustyn, więc mówił językiem wówczas zrozumiałym, przynajmniej dla "maluczkich".

Ponadto nie uważam by Prymas nie wiedział, że Bóg przemawia do mądrych i do głupich. Zresztą u Boga wszelka mądrość ludzka jest głupotą, chyba dlatego, że tzw. mądrzy myśląc inaczej niż ogół wpadają w samozachwyt nad własną omnipotencją intelektualną - a Pan Bóg to widzi.

Co zaś do nieobejmowania Bożej rzeczywistości przez umysł ścisły, to w tym przypadku dla mnie ta "ścisłość" jest conajmniej problematyczna. Największe umysły wśród Noblistów (niezależnie od ich IQ) zawsze w końcu doznają olśnienia od Boga, o ile zrozumieją, że powstanie świata z niczego, czy wywiedzenie wszelkich stworzeń z jakiejś "prazupy", z której wyewulowała ta pierwsza komórka - "pramatka wszelkiego stworzenia" - jest na wskroś absurdalne. Nawet ci mądrzy muszą chcieć poznać Boga - praprzyczynę wszelkiej formy życia i powstania świata materialnego - bo Pan Bóg nie wchodzi w niczyje życie "z butami" gdyż  szanuje dar Wolnej Woli dany każdemu myślącemu stworzeniu.

Antoni Flew (którego wspomnianą książkę czytałem dwa albo trzy lata temu) był przez szmat czasu guru dla wszelkiej maści odszczepieńców, ale w końcu wyzwolił się z samozadowolenia ze swojego umysłu i począł dostrzegać to co dla maluczkich jest niepojęte. Takich uczonych było multum. O niektórych wspomniałem w swoim wcześniejszym wpisie "Paradoksy ewolucji", które nie zauważone przez szanowną moderację miało zaledwie 510 odsłon. Jest w tym wiele mojej winy gdyż osiem stron maszynopisu puściłem za jednym razem, a przecież tasiemców nikt nie lubi czytać. Gdyby była możliwość puszczenia tego materiału jeszcze raz, ale podzielonego na mniejsze odcinki zrobiłbym to jeszcze raz, bo trochę mi żal, że wiele czasu poświęconego przeze mnie na dowodzenie niedorzeczności wierzenia ateistów w Darwinizm i Neodarwinizm nie zostało należycie wykorzystane.

Pozdrawiam serdecznie

Myślidar

Słusznie! O wiarę trzeba prosić, a na wiarę otworzyć.

Bóg nie wkracza w niczyj byt, bez akceptacji proszącego o wiarę.

Takim "żelaznym" przykładem niech będzie fakt, że Chrystus nie znalazł wiary w Nazarecie i dokonał tam niewiele cudów. Był Bogiem więc mógł zadziałać nie zważając na wolę swoich ziomków, ale on ich szanował jako ludzi i nie działał wbrew ich woli. Człowiek by doznać pomocy Boga musi o nią zabiegać. Problemem jest, że ludzie w przypadku gdy Bóg nie zadziała od razu, albo wbrew woli proszącego postąpi według swojej, Bożej Woli, to proszący obraża się na Boga i traci wiarę. Niektórzy chcieliby aby Bóg działał jako Niebieskie Pogotowie Ratunkowe.

Innym problemem jest wybiórcze przestrzeganie Przykazań Bożych. Wielu niby wierzących traktuje Dekalog tak, jakby to był regał z przykazaniami i chcą wybierać według własnego uznania jak w supermarkecie. Oj przydałaby się Polakom nieustająca katecheza...

Pozdrawiam

Myślidar