TRZY WIERSZE SMOLEŃSKIE.KWIECIEŃ 20010

WSTAŃ WOLNA POLSKO!

CHRYSTUSIE NARODÓW!

to straszny znak dla świata Wszechmogący Boże!

jeśli w Dniu Miłosierdzia posyłasz anioła

który po raz ostatni znad Przeklętej Ziemi

głosem śmierci i trwogi ponad nami woła

o Panie Sprawiedliwy! nie odwracaj oczu

od naszego Narodu w chwili krzyżowania

bądź Panie miłosierny dla tych co zbłądzili

i podnieś ich ku sobie w chwili zmartwychwstania

bo może już nadeszła ta chwila gdy wstanie

Polski Chrystus przybity do krzyża żałoby

może prawda jak ogień wstanie krwawą łuną

gdy rozstąpią się zakryte przez niepamięć groby

i wstaniesz Polsko wielka z ranami na rękach

z raną w boku do której świat swą rękę włoży

i przystaną zdumieni ci co już zwątpili

że ten krzyż taki ciężki to jest dopust Boży

w szarym płaszczu Katynia w zabłoconych butach

staną wokół katedry Ojczyzny synowie

wstań Polsko do apelu już szumią sztandary

i dzwonią ostrogami ze Wschodu posłowie

zwyciężyłeś powiodłeś Naród do zwycięstwa

wybacz żeśmy zbyt długo pełni trwogi stali

wstań wolna Polsko! Chrystusie Narodów!

tak długo na Twe przyjście wszyscyśmy czekali

BO TYLKO TWOJE RANY

JESZCZE NAS ULECZĄ

znowu ponad Ojczyzną stos Kaina płonie

i dym nisko się snuje z niechcianej ofiary

kłamcy grzebią w popiele brudnymi rękami

przywróć nam Panie łaskę nadziei i wiary

w fioletach oraz bólu modlitwie i płaczu

dźwigamy trumny bliskich okryte żałobą

dotknij nas Panie Jezu swoim miłosierdziem

gdy w czerwieni i bieli klękamy przed Tobą

jak nam Chryste zrozumieć to szyderstwo losu

które idzie za nami wśród chichotu wrogów

którzy wnoszą zarazę do naszego domu

i ogień podkładają na ojczystym progu

jak nam Panie odczytać Twoje gniewne znaki

i ten popiół który spada nad głowami świata

i tę kłamliwą litość gdy w żałobnym marszu

świat w tchórzliwej obawie dziś się z kłamstwem brata

ci którzy nadal mają polską krew na rękach

milczą o Gibraltarze... Smoleńsku... Katyniu...

i mówią pogardliwie o wizji Narodu

romantyzmie cierpiętnictwie fobii i sumieniu

a Naród ciągle krwawi od zadanych ciosów

i w żałobnym marszu idzie poprzez dzieje

Chryste gdy tyle krzyży otacza nas wokół

to tylko zmartwychwstanie budzi w nas nadzieję

GRAJĄ TRĄBKI NA TRWOGĘ...

grają trąbki na trwogę... biel z czerwienią płacze

Biały Orzeł na trumnach krwawe skrzydła kładzie

musisz się podnieść Polsko! i zerwać kajdany

byś nie żyła w poniżeniu... kłamstwie... oraz zdradzie...

podnieś Boga nad wszystko... honor nad mamonę...

Ojczyzna w imię Boże niechaj z nami wstaje

nie będą nam ochłapów strzepywać ze stołu

brukselscy i moskiewscy tchórze i lokaje...

grają trąbki na trwogę... szlochają bemole

czarna wiosna okryła nas żałobą cała

Katyń niczym przekleństwo niczym głuchy werbel

w zatrzaśniętych trumnach poszarpane ciała

a nad morzem modlitwy chwiejne żagle zniczy

krwawą łuną się wznosi nad życie sobacze

w żałobie Matka Polska zgarbiona pod krzyżem

nad grobem swoich dzieci... stoi... i znów płacze...

ciężkie koło historii skrzypi przeraźliwie

tocząc się przez kikuty połamanych drzew

przez umęczone ciała naszych Sióstr i Braci

wdeptując pod Smoleńskiem popioły i krew

grają trąbki na trwogę... już czas podnieść głowę

dziś żywi z umarłymi spór o Polskę toczą

Biały Orzeł na trumnach krwawe skrzydła kładzie

i mgła przysłania widok opuchniętym oczom...