MATKO ! OJCZYZNO MOJA ! GDZIE JESTEŚ ?

MATKO ! OJCZYZNO MOJA ! GDZIE JESTEŚ ?

Gdzie dziś jesteś zagubiona Ojczyzno moja

Matko mojego beztroskiego dzieciństwa

Chociaż dom był podziurawiony kulami

Byłem szczęśliwy gdy wracałem na Twoje kolana

Rozszarpali Cię zdrajcy na naszych oczach

Przecież widzieliśmy że wiele razy wstawałaś

Obolała pokrwawiona przywalana gruzem powstań

Z kulą w Katyniu po tragedii obozów i Wołynia

My którzy powinniśmy nieść ciężki plecak Historii

Zapominaliśmy o kolejnych datach i pamięci

A pamięć to więcej niż znicz w Dniu Zmarłych

Wiele razy wypieraliśmy się swoje ubogiej Matki

A Ona wciąż czeka między jedną a drugą datą

A jest ich tryle ile rupieci po ostatniej powodzi

A każda ważna bo przypisana do każdego z nas

Matka z rozpaczą grzebiąca śmietniku historii….

Mój wiersz dzisiaj jest szorstki jak powróz

Nie będzie złotej ramki upiększającej wyobraźnię

Na klawiaturze ścieram ślady zakrzepłej krwi

Śpieszę się bo mój czas się szybko kończy

Głupcy bawią się w chowanego ze śmiercią

A ona jest śmiertelnie poważna i nigdy nie zawodzi

Będzie mogła wybierać z dwustu tysięcy poborowych

Mielonych przez armatnie mięso w imię wolności…

        Łatwo się wzruszam. To zmniejsza odporność na ból

        Serce mam zmęczone od sporu z rzeczywistością

        Sumienie mam niewydolne po stracie Polski.

        Przyszłość zaplątana boleśnie w koszmarach

        A my nie wiemy kim jesteśmy kto jest naszym panem

        Niemiec Żyd  Ruski a możne nienawistny Ukrainiec

        Mówią że jesteśmy korporacją i Polski Wolnej nie ma

        Zapomnieliśmy o Matce zamkniętej w łagrze historii