Boże Narodzenie 2024

Już chyba ruszać pora

tam, gdzie zdążamy co roku,

Aniołów chór gdy woła

pasterzy i wszystkich wokół

ludzi, o sercach czystych,

co się nie zatracili.

W zgiełku powszednich myśli

słyszą, gdy Dziecię kwili…

Najwyższa pora ruszać

ścieżką, co jej nie wskaże

żadna bigtech’u mapa,

a youtube wręcz zakaże.

Przez pola, przez bezdroża

nam pora do Betlejem,

nad którym blask rozgorzał

Gwiazdy, że moc truchleje.

Lecz by móc tam wyruszyć

trzeba mieć oczy czyste

jak niebo, gdy po burzy

lub nocą, gdy gwiaździste.

Trzeba mieć serce ufne

jak kwiat na łące rozkwitły,

ufny, że wielbi Stwórcę,

wszak On go sam wymyślił.

I trzeba mieć Nadzieję,

która nie gaśnie nigdy,

gdy zło nam w oczy wieje

i strachem mrozi zmysły.

I zdatnych warg potrzeba,

co tkliwych słów nie zlękną,

by móc z Anioły śpiewać

kolędy, w tę Noc świętą.