Iran i reszta, czyli banki na Bliskim Wschodzie.

Działanie banków na Bliskim Wschodzie różni się bardzo od tradycyjnej roli jaką mają banki w innych krajach. A co za tym idzie, nie da się porównać banku irańskiego z polskim.

Jeżeli zaczyna się temat banków w krajach muzułmańskich, to należy  zacząć o  tzw. Prawa Szariatu. 

Prawo Szariatu, przestrzegane w finansach islamskich, zabrania pobierania lub otrzymywania odsetek, znanych jako riba, od pożyczek lub depozytów. Zakaz ten wynika z przekonania, że ​​odsetki są wyzyskujące i niesprawiedliwe, co prowadzi do nieuczciwych praktyk finansowych.

Ten fakt znacznie ogranicza  swobodę działania  udziałowców, czy firm nastawionych na  zarobek  poprzez pożyczanie pieniędzy.  Właśnie  większość banków  powstaje tylko w tym celu aby na  pożyczaniu  pieniędzy zarobić.  
Jak rozwiązuje problem  pożyczania na %  bank gdzie obowiązuje Prawo Szariatu? 

Finanse islamskie rozwinęły alternatywne struktury do konwencjonalnej bankowości, takie jak podział zysków (Mudarabah i Musharakah) i leasing (Ijarah), aby przestrzegać zasad szariatu. Metody te mają na celu generowanie zwrotów poprzez dzielenie ryzyka i zysku, a nie poprzez transakcje oparte na odsetkach.

Istnieje  kilka sposobów zarabiania na pożyczce i omijanie  procentu.  Można  np.  z  góry  ustalić  zysk  jaki pożyczka może przynieść i zawrzeć umowę  stosownie do tego; np.  pożyczając $100, zawrzeć  umowę na  $105  jako sumę którą  należy zwrócić.  Ale najczęściej chodzi o  udział  w osiągniętym zysku jaki pożyczka może  przynieść. Przy pożyczkach inwestycyjnych bywa, że bank  jest właścicielem  iwestycji  tak długo, aż pożyczone pieniądze nie zostaną całkowicie spłacone. 
Prawo Szariatu jest prawem dobroczynności, czyli  zabezpiecza przed  wyzyskiem.  
 
 Kto jest właścicielem banku? 
Własność banku zależy od konkretnego państwa. Większość banków komercyjnych jest własnością ich udziałowców, którymi są osoby fizyczne lub instytucje posiadające akcje banku.
Na Bliskim  Wschodzie, gdzie prawo  zabrania  pobieranie odsetek,  inwestycje  w bankowość  się komplikują.  

W Iranie  inwestycje są przeliczane na  materialne dobra.  

W Iranie większość banków jest w całości lub częściowo własnością państwa. Centralny Bank Iranu (CBI) jest w 100% własnością państwa i działa jako bankier rządu irańskiego. Wiele innych banków, w tym Bank Melli Iran, Bank Sepah i Export Development Bank of Iran, również jest własnością państwa. Chociaż istnieją niektóre banki prywatne, mogą one mieć powiązania z instytucjami półpaństwowymi, w tym organizacjami wojskowymi lub religijnymi.

Jest to zgodna z szariatem alternatywa dla konwencjonalnych metod leasingu i pożyczania. Ponieważ transakcje oparte na riba/odsetkach nie są dozwolone w islamie, Ijarah podąża za koncepcją podziału zysków, w której wynajmujący zarabia na płatnościach czynszowych zamiast pobierać odsetki. W kontekście bankowości islamskiej اجارۃ oznacza przeniesienie użytkowania określonego składnika aktywów na inną stronę, na podstawie wzajemnie uzgodnionego czasu trwania i kosztu. Kluczowe wymagania dotyczące składnika aktywów w tej transakcji są takie, że musi on posiadać wartość, być wyraźnie identyfikowalny, a jego ilość musi być dokładnie określona. Aktywa, które są zużywane po użyciu, takie jak pieniądze lub pszenica, nie kwalifikują się do leasingu na mocy tej umowy, co wzmacnia unikalne zasady systemu Ijarah 

 Chiny zaangażowały się w strategiczne partnerstwa z Iranem, które obejmują potencjalne inwestycje w różnych sektorach, w tym bankowości, jako część szerszej 25-letniej umowy o współpracy. Ta umowa, podpisana w 2021 r., określa potencjalne chińskie inwestycje o łącznej wartości 400 mld USD w gospodarkę Iranu w ciągu 25 lat, mające na celu wzmocnienie gospodarki Iranu pośród międzynarodowych sankcji.
]]>https://en.wikipedia.org/wiki/Iran%E2%80%93China_25-year_Cooperation_Pro...]]>

Bank tak irański jak  i chiński  są  częścią  gospodarki.  Chińskie  inwestycje  w  irański bank  polegają  na  tym,   zgodnie  z tym co pisałam wyżej, że  prawo  szaratu  nie  pozwala na  istnienie  odsetek, to  wartość  zainwestowana  jest  własnością  Chin, tak długo, zanim   Iran nie  spłaci  pożyczki. Iran spłaca pożyczkę  produktem jakim są  węglowodory  wydobywane  z irańskiej ziemi.  

Aby uniknąć  problemów religijnych, Chiny i Iran  korzystają z chińskiego banku. 

Bank of Kunlun to chiński bank państwowy, znany przede wszystkim z ułatwiania transakcji finansowych między Chinami a Iranem, szczególnie w sektorze energetycznym. Został założony w 2006 r. jako miejski bank komercyjny w Karamay, Xinjiang, a później stał się kluczowym podmiotem przetwarzającym płatności za ropę naftową do Iranu. Bank jest kontrolowany przez finansowe ramię China National Petroleum Corporation (CNPC).
]]>https://www.unitedagainstnucleariran.com/company/bank-of-kunlun]]>