Rosyjski ojciec współczesnego terroryzmu

  Obaj  oficerowie otrzymali uprzednio od premiera. szukającego pretekstu do zaostrzenia polityki wewnętrznej, rozkaz dokonania zamachu na jego życie. Premier oczywiście zażądał, aby nic mu się nie stało.  Zyczenie, to w dość nieludzki sposób zostało spełnione. Co do autorstwa zamachu przez 5 lat, rację miał pan generał. Potem  okazało się wprawdzie, że bombę przynieśli ludzie pana pułkownika, jednak głównym organizatorem był człowiek pana generała – Raskin  czyli Azef,

  .  Był rok 1904 .Jak Rosja długa i szeroka, poszczególni gubernatorzy i szefowie  departamentów policji tworzyli od podstaw własne, bądż przejmowali przez agentów, istniejące tajne organizacje, prowadzili najprawdziwsze walki frakcyjne w Dumie, robili rozłamy. Od czasu do czasu doprowadzali do odstrzału ministra, wielkiego księcia, gubernatora czy innego dostojnika. Łapali szeregowych wykonawców, wykazywali sukcesami,  otrzymywali ordery i gratyfikacje. Szczególnie ambitni próbowali zmontować zamach na cara i dwa razy niemal im się udało.
  Zdarzało się, że mniej roztropni niż premier, zapominali zrobić odpowiedniego zastrzeżenia i następnie na własny rozkaz byli mordowani przez własnych podwładnych. Do tego dochodziła działalność dziesiątków lokalnych lojalistycznych organizacji, służących za przykrywkę zwykłym rabunkowym bandom.

   Rodzice Azefa - biedni Żydzi, on sam koń­czy gimnazjum, kradnie 800 rubli z kasy kupca u którego pracuje (tyle wynosiła miesięczna ministerialna pensja w Rosji) i ucieka za granice, do Karlsruhe gdzie zapisuje się na politechnikę. Pieniądze się kończą, więc pisze do De­partamentu Policji, w Petersburgu, że obserwuje na uczelni koło eserowskie, do którego należą rosyjscy studenci i mógłby o nim donosić..
    Zaczyna, ale mu nie idzie. Raporty nie podobają się szefom: ogólne, rozwlekłe, bezwartościowe.. Azef dochodzi do wniosku, że choć to kłopotliwe, może rzeczywiście założy koło, które już od czterech miesięcy opisuje.