Dzień Edukacji Narodowej

Chciałem wam drodzy nauczyciele złożyć życzenia, ale nie wiem czego można życzyć tak docenianej i hojnie wynagradzanej grupie społecznej.
Życzyłbym wam pieniędzy, ale podobno w ciągu ostatnich 4 lat dostaliście aż 40% podwyżki, więc zarabiacie grubo powyżej średniej krajowej. Żyje wam się na pewno lepiej, czego dowodem jest stanowienie największego obciążenia finansowego dla naszych, bogatych gmin.
Ministerstwo w trosce o wasz rozwój dołożyło wam dwie godziny pensum, żebyście się tak straszliwie nie nudzili, bo przecież powszechnie wiadomo, że nauczyciel pracuje tylko paręnaście godzin w tygodniu.
Życzyłbym wam lepszych warunków pracy, ale według minister macie już tak rewelacyjne, że lepsze nie mogą być.
Może grzecznych dzieci? No ale pozbawiać was wyuczonego i świadomie wybranego wysiłku wychowania przypadków trudnych? Nie można pozbawiać was rozrywki dyżurów na przerwach, wywiadówek i konsultacji. Czym byłoby wasze życie bez przyprawy w postaci wiecznych pretensji rodziców? Czerpcie satysfakcję z pracy. No przecież tyle lat studiów i praktyki nie może pójść na marne.
Życzyłbym wam więcej wolnego czasu, ale przecież macie go tyle wolnego. Wracacie do domu i możecie zapomnieć o przygotowaniach, sprawdzaniu zeszytów i prac klasowych. A jeżeli już to robicie to po łebkach i niesprawiedliwie dla dzieci. Bo ich bezstresowość jest przecież najważniejsza. Do tego te miesiące wakacji w najdroższym sezonie, ale przecież zarabiacie tak dużo, że was na to stać.
Może zdrowia wam życzyć? Ale jak tu utracić zdrowie na ciepłej posadce, od samego gadania? Może od dźwigania zeszytów? Ha ha! Może z powodu hałasu? A jaki tam hałas dzieci się muszą wyszaleć! A stres? Jaki stres?