Marksiści terroryści w Polsce.

Celem mojej publikacji jest przybliżenie Państwu posiadanych informacji o władzy w Polsce, zamachu smoleńskim, zamachu stanu i tym wszystkim co ja nazywam panujacą juntą urzędniczą w Polsce wytworzoną przez juntę wojskową Jaruzelskiego. Bieżące wydarzenia zmobilizowały mnie do przedstawienia tego skromnego opracowania, ponieważ dostrzegam u wielu ludzi zagubienie aktualną sytuacją oraz brak świadomości co do utajnionej władzy totalitarnej w Polsce. Jestem przekonany, że władzę totalitarną charakteryzuje brak szacunku dla różnicy pomiędzy społeczeństwem obywatelskim a państwem lub nieuznawanie tego rozróżnienia. Współczesna Polska jest utajnioną formą totalitaryzmu. Państwo stanowi ostateczny autorytet we wszystkich sprawach, będących przedmiotem wyboru społecznego i nic nie ogranicza jego władzy w sposób, w jaki dokonuje się to za pomocą reprezentatywnego ciała prawodawczego lub systemu prawa tworzonego w wyniku decyzji sędziów. Sędziowie w Polsce orzekają pod dyktando władzy wykonawczej, a Polacy pod totalitarnymi rządami to społeczeństwo, które jest bardziej tworem państwa niż na odwrót, a ci, którzy mogą rościć sobie prawo do ochrony ze strony państwa, mają niemożliwą do pokonania przewagę nad innymi w konkurowaniu o dostęp do ograniczonych zasobów. Co rozumiemy przez utajniony totalitaryzm? Powinniśmy wyróżnić dwa znaczenia tego pojęcia: jest to system władzy oraz służąca temu systemowi ideologia. Władza totalitarna ma charakter scentralizowany, rozciąga się na każdy aspekt życia społecznego, nie podlega ograniczeniu przez prawo, ani nie ogranicza się sama poprzez konstytucję. Dlatego Tusk w dalszym ciagu jest premierem. Totalitarna ideologia to system idei i doktryn, które uzasadniają oraz wzmacniają totalitarną władzę głównie przez prezentowanie jej jako rządów prawa, a może nawet jako « ostatecznego rozwiązania » problemów społecznych, których inaczej nie sposób rozwikłać. Junta wojskowa Jaruzelskiego zbudowała instytucje demokratyczne lecz ich działania są podporządkowane określonej grupie osób z której to Kaczyńscy zdecydowali się wystąpić z tragicznymi skutkami. Resztę znamy. Na gruncie tej definicji, władza totalitarna to kwestia stopnia. Władza rządu w określonych przypadkach jest ograniczana przez prawo, nawet jeśli w szczególnych przypadkach jest ona zdolna do jego obejścia. Obrady i sam Sejm jest tego najlepszym dowodem. Może ona przybierać maskę konstytucji, nawet jeśli konstytucja nie ogranicza jej w sposób w pełni efektywny. Istotny jest bowiem nie tyle poziom totalitarnego bezprawia, ile raczej zasadniczy brak ograniczenia władzy centralnej oraz założenie, iż aspekt życia społeczeństwa – niezależnie od tego, na ile władza jest nim zainteresowana w normalnych warunkach – powinien zostać poddany kontroli społecznej.
Stworzono oligarchów tzw. « nową klasę », znaną w rosyjskim brzmieniu jako nomenklatura, której prawa zostały zabezpieczone w sposób znacznie bardziej daleko idący, niż miało to miejsce w wypadku arystokracji. Stało się tak dlatego, iż nie były one rezultatem działania « niewidzialnej ręki », a więc nie wynikały ze społecznych interakcji, lecz zostały narzucone z góry przez państwo z czynnym udziałem służb specjalnych celowo powołanych w tym celu. Społeczeństwo jest kontrolowane przez państwo, państwo przez partie, a partie przez jej przywództwo. Ponieważ partię tworzono na wzór organizacji militarnej, nie mogła ona polegać na obowiązującym prawie cywilnym, by wyegzekwować wymaganą dyscyplinę, lecz musiała naginać prawo do swych celów. Odtąd przestało ono być środkiem do rozstrzygania społecznych sporów i do utrwalania sprawiedliwości, a stało się narzędziem do karania tych, którzy zbaczali z drogi wyznaczonej przez którąś z partii.
Jest to wzorzec niemieckich ideologów. Marksiści stworzyli swoją koncepcję genezy państwa (tzw. koncepcja marksistowska). Jej propagatorem był Fryderyk Engels. Zgodnie z tą koncepcją państwo powstało w wyniku rozpadu tzw. wspólnoty pierwotnej. Kolejna z grup przejmowała kontrolę nad całością społeczeństwa, a państwo w jej ręku stawało się jedynie narzędziem służącym do panowania nad innymi.
Ta zasada obowiązuje do dzisiaj a niepokornych kara się śmiercią cywilną lub fizyczną.
Z tej doktryny powstał terroryzm. Terroryzm – jest najczęściej definiowany jako użycie siły lub przemocy przeciwko osobom lub własności z pogwałceniem prawa, mające na celu zastraszenie i w ten sposób wymuszenie na danej grupie ludzi realizacji określonych celów. Działania terrorystyczne mogą dotyczyć całej populacji, jednak najczęściej są one uderzeniem w jej niewielką część, aby pozostałych zmusić do odpowiednich zachowań. Terroryści chcą zmiany lub zachowania istniejącej sytuacji, ich działania mogą mieć charakter rewolucyjny albo ograniczać się do konkretnych spraw. Terroryzm nie istnieje bez polityki, ale stanowi przede wszystkim sposób walki, szantaż, uzasadniony lub nie. W obecnych czasach jest uważany za najbardziej okrutną formą walki o przekonania. Założenie, że „propaganda czynu”, którą terroryzm był na początku XX wieku, spowoduje efekt domina, czyli zmobilizuje masy do opowiedzenia się po stronie zamachowców i wzniecenia powstania, odeszło do lamusa. Nie znaczy to jednak, że terroryzm postmodernistyczny jest całkowicie różny od klasycznego. Oba mają wspólną najważniejszą cechę. Ich działanie jest bardziej ukierunkowane na psychiczne niż fizyczne efekty przemocy. Ataki na linie telekomunikacyjne, budynki rządowe, czy centra handlowe nie są spowodowane chęcią dokonania zniszczeń materialnych, ale wywołania powszechnego strachu, który sparaliżuje społeczeństwo przeciwnika i obnaży słabość jego administracji. Dlatego niezwłocznie po zamachu na śp. Lecha Kaczyńskiego nastapił widowiskowy i w świetle kamer oraz mediów mord polityczny w Łodzi. W ten sposób terroryzm objawia nam się jako metoda komunikacji, którą zamachowcy przekazują przesłanie swojemu przeciwnikowi i starają się przeforsować własne cele. Są one bardzo widoczne przez pryzmat powziętych decyzji Komorowskiego.
Opis organizacji terrorystycznych będzie przedmiotem osobnej publikacji. Pozwolę sobie na przedstawienie kilku z nich :
Czerwone Brygady (Brigate Rosse)Lokalizacja/Narodowość: Włochy
Cel: Głównym celem Czerwonych Brygad było rozbicie państwa włoskiego oraz stworzenie podstaw do rewolucji proletariatu.
• Organizacja została założona w Mediolanie, w październiku 1970 przez R.Curcio i M.Cagol.
• Powstanie Czerwonych Brygad związane było w młodzieżowym ruchem końca lat 60. XX w., inspirowanym radykalnym marksizmem chińskiej rewolucji kulturalnej oraz działaniami oddziałów partyzanckich w Ameryce Łacińskiej i Azji.
• Zalążkiem ruchu stała się działalność grupy studentów uniwersyteckich propagującej myśl K. Marksa, Mao Zedonga, Che Guevary.
• Symbolem Czerwonych Brygad była pięcioramienna gwiazda i karabin maszynowy
Frakcja Czerwonej Armii, Rote Armee Fraktion, w skrócie RAF • Nazwa organizacji nawiązywała do Japońskiej Czerwonej Armii – innej lewicowej grupy terrorystycznej. ‘Frakcja’ miała wskazywać na łączność między wszystkimi tego typu lewicowymi organizacjami na świecie.
Lokalizacja/Narodowość: Niemcy (RFN)
• radykalna lewicowa organizacja terrorystyczna, ideologicznie związana z marksizmem, anarchizmem i Nową Lewicą
Pierwszą zbrojną akcją organizacji było uwolnienie z więzienia Andreasa Baadera 14 maja 1970 przez grupę kierowaną przez Ulrike Meinhof.
• Po tym organizację nazywano początkowo « grupą Baader-Meinhof ».
Po szkoleniu w Palestynie grupa rozpoczęła działalność zbrojną, wtedy też pojawiła się nazwa RAF i manifest programowy organizacji nawiązujący do założeń lewicowych
Na skutek działań policji, przywódcy grupy w tym również Baader i Meinhof, zostali aresztowani w czerwcu 1972, co zakończyło pierwszy etap działalności RAF.
• Ich proces rozpoczął się w Stammheim 21 maja 1975, zakończył 28 kwietnia 1977 skazaniem trzech pozostających przy życiu liderów za morderstwa i inne zarzuty.
• Ulrike Meinhof popełniła samobójstwo w celi w 1976.
• Andreas Baader popełnił samobójstwo rok później w 1977 roku – informacja o samobójstwie jest dość specyficzna, gdyż jego ciało znaleziono w celi z raną postrzałową
Offensive 77
Po aresztowaniu liderów i rozpoczęciu ich procesu podjęło działalność terrorystyczną tzw. drugie pokolenie RAF, którego postulaty skupiły się głównie wokół uwolnienia uwięzionych członków.
• Działania RAF w 1977 doprowadziły do poważnego kryzysu państwowego, nazywanego czasami « niemiecką jesienią ».
• w ramach tzw. Offensive 77 członkowie RAF porywali i mordowali przedstawicieli niemieckiego biznesu.
Porwany wówczas został, a następnie zgładzony przemysłowiec Hanns-Martin Schleyer a także prezes Dresdner Bank Jürgen Ponto
Zamachowcy zostali schwytani w latach 80 i skazani na wieloletnie więzienia.
Pojawiło się tzw. trzecie pokolenie RAF.
Po zjednoczeniu Niemiec władze ogłosiły rozbicie grupy, lecz dochodziło nadal do sporadycznych ataków.
20 kwietnia 1998 RAF oficjalnie ogłosiła samorozwiązanie.
Świetlisty Szlak – Sendero LuminosoLokalizacja/Narodowość: Peru
• Organizacja funkcjonuje jako zbrojne ramię Peruwiańskiej Partii Komunistycznej – Maoiści
• powstała w roku 1964 roku
• przywódcą organizacji był Abimael Guzman – profesor filozofii
• W roku 1980 Guzman (zwany przez swych zwolenników « prezydentem Gonzalo ») proklamował się « czwartą szpadą marksizmu » i rozpoczął najbardziej krwawą wojnę we współczesnej historii Peru. (ok 70 000 ofiar)
• w 1992 roku Guzman został aresztowany
13 października 2006 roku Guzman został skazany na dożywotnie więzienie, odbywa karę w podziemnym więzieniu w bazie marynarki wojennej El Callo nieopodal Limy.
Po aresztowaniu Guzmana organizacja poniosła szereg porażek z rąk samoobrony chłopskiej i rozpadła się na kilka odłamów. Działalność partyzancka zmniejszyła się znacznie od tego czasu, a na zajęte wcześniej przez nią tereny zaczął powracać spokój.
• Ocenia się, że na wolności jest dziś nie więcej niż 700 członków Świetlistego Szlaku. Tymczasem według raportu sporządzonego na zamówienie Pentagonu i Departamentu Stanu USA przed aresztowaniem Guzmana grupa liczyła 25 tys. członków. W razie potrzeby była też w stanie zmobilizować 40-60 tys. ludzi. Świetlisty Szlak ściągał też do chwili ujęcia jego przywódców około 40 mln dolarów rocznie od producentów kokainy i handlarzy narkotyków.
Tupac Amaru, Tupamaros Movimiento Revolucionario Tupac Amaru (MRTA), Tupamaros Lokalizacja/Narodowość: Peru
Skonfliktowana jest z inną lewicową organizacją partyzancką – maoistowskim Świetlistym Szlakiem.
Ruch Rewolucyjny im. Tupaca Amaru wziął swoją nazwę od XVIII-wiecznego bohatera narodowego Peru, Indianina Tupaca Amaru II, który stanął na czele ludowego powstania skierowanego przeciwko Hiszpanom. Organizacja została utworzona w Peru w roku 1984.
Od 1986 roku prowadzi wojnę z rządem Peru. Jej pierwszym głośnym atakiem było bezkrwawe zajęcie w lutym 1987 roku siedmiu stacji radiowych w Limie i odczytanie manifestu.
W latach 80 organizacja zajęła się atakami na siły rządowe i porywaniem ich przedstawicieli.
W lutym 1989 roku policja aresztowała przywódce organizacji Victora Polaya (zwanego Comandante Rolando). Po spektakularnej ucieczce z więzienia (po wykopaniu 300 metrowego chodnika) został ponownie schwytany w 1992 roku i osadzony w pojedynczej celi na terenie bazy morskiej w Callao.
Organizacja działała dalej po przywództwem Nestora Cerpa Cartolini (znany jako Comandante Evaristo) do roku 1997. Cerpa stał na czela grupy, która w grudniu 1996 roku zajęła ambasadę Japonii w Limie biorąc jako zakładników ok. 490 osób zaproszonych na uroczystości 63. rocznicy urodzin cesarza Japonii Akihito. Napastnicy zwolnili większość z przetrzymywanych osób i wzięli jako zakładników 72 osoby. Wśród nich znajdował się brat prezydenta Peru, kilku generałów, dowództwo policji, minister spraw zagranicznych, sędziowie Sądu Najwyższego, członkowie parlamentu oraz ambasadorowie Japonii i Boliwii. Wobec niepowodzenia wielokrotnych negocjacji z terrorystami prezydent Peru A. Fujimori zdecydował się na podjęcie zbrojnej akcji w celu uwolnienia zakładników.
W nocy z 23 na 24 kwietnia 1997 komandosi peruwiańscy uwolnili przetrzymywanych przez 126 dni zakładników (w wyniku akcji zginęli wszyscy terroryści – 14 osób, a także 2 komandosów oraz 1 zakładnik, który zmarł na atak serca.
Obecnie liczbę członków szacuje się na od 100 do 600.
Ewolucja jest też czynnikiem zmian w strukturach organizacji terrorystycznych. Z grup bojowników działających nieraz na zapleczu ugrupowań politycznych (zwłaszcza org. terrorystyczne o charakterze separatystycznym), stały się doskonale prosperującymi organizacjami ekonomicznymi. Oprócz realizacji wytyczonych sobie celów, współczesna organizacja terrorystyczna sama musi zadbać również o sprawny system dowodzenia, finansowania, rekrutacji i szkolenia nowych członków oraz transport broni i materiałów niezbędnych do przeprowadzania zamachów. Dokonała się ekspansja terroryzmu, która znalazła swe określenie jako terroryzm międzynarodowy szczególnie widoczny na przykładzie smoleńskim.
Zjawisko rozpowszechnione od lat 70., będące efektem rozszerzania się terroryzmu poza granice poszczególnych państw. Terroryzm międzynarodowy charakteryzuje się: stosowaniem systematycznej przemocy przez państwo lub grupę polityczną przeciwko innemu państwu lub grupie politycznej, sięganiem po wszelkie metody i środki – morderstwa, porwania, środki wybuchowe i trujące, stawianiem sobie za cel wywołanie powszechnego strachu i stanu terroru. O umiędzynarodowieniu terroryzmu świadczyło też zacieśnianie współpracy i systemu wzajemnych usług przez terrorystów, nieraz o odmiennych orientacjach politycznych i celach, pochodzących z różnych państw. Odpowiedzią na terroryzm międzynarodowy było tworzenie aktów prawnych, obowiązujących większość państw, wspólne akcje ze strony społeczności międzynarodowej, współpraca służb antyterrorystycznych. Działania terrorystów wywołały też państwowy terroryzm wewnętrzny i międzynarodowy, charakteryzujący się równie nielegalnymi i brutalnymi metodami, skierowany przeciw grupom terrorystycznym (np. w krajach Ameryki Łacińskiej: Argentyński Alians Antykomunistyczny, akcja komandosów izraelskich w Ugandzie przeciwko Palestyńczykom, atak lotniczy USA na obiekty wojskowe w Libii, Izraela na siedzibę OWP w Tunezji) Legalne metody walki z terroryzmem międzynarodowym regulują m.in.
Konwencja o zwalczaniu bezprawnych czynów przeciwko bezpieczeństwu lotnictwa cywilnego (1971),
Konwencja w sprawie zapobiegania i karania przestępstw przeciwko osobom korzystającym z ochrony międzynarodowej (1973),
Konwencja europejska o zwalczaniu terroryzmu (1976).
Współczesny terroryzm posiada rozpoznawalną cechę a mianowicie naturalną konsekwencję konkurowania o uzyskanie korzyści. Totalitarne ideologie są przyjmowane, ponieważ racjonalizują resentyment i jednoczą tych, którzy go odczuwają wokół wspólnej sprawy. Z kolei systemy totalitarne rodzą się wówczas, gdy ludzie opanowani przez resentyment, po uzyskaniu władzy, dążą do obalenia instytucji, które powierzyły władzę innym, takich jak prawo, własność i religia. Dzięki tym instytucjom powstają hierarchie, autorytety i przywileje, a te z kolei zapewniają jednostkom suwerenna władzę nad ich życiem. Z punktu widzenia owładniętych przez resentyment członków Junty w Polsce instytucje te są źródłem nierówności, a co za tym idzie stają się przyczyną ich upokorzeń i porażek. W rzeczywistości służą one kanalizowaniu resentymentu. Z chwilą, gdy wspomniane instytucje zostają obalone lub ze strachu działają pod dyktando junty- a jest to naturalny skutek rządów totalitarnych – ich miejsce nieuchronnie zajmuje resentyment jako zasada rządząca państwem. Dla odczuwających resentyment nie ma autorytetów oraz prawowitej władzy. Istnieje wyłącznie czysta władza, jednostki nad jednostką, opisana w słynnych pytaniach Lenina: « Kto? Kogo? ». Ludzie ci, kiedy już zdobędą władzę, likwidują zazwyczaj instytucje pośredniczące i tworzą system, w którym panują czyste relacje siłowe (przykład OFE). Prowadzi to do likwidacji indywidualnej suwerenności przez centralną kontrolę. Dzieje się tak w imię równości.

Mam nadzieję, że tym artykułem część społeczeństwa znajdzie uzasadnienie, dlaczego władza w Polsce deklarując swą odrębność w stosunku do NATO i powziętej decyzji ataku na Kadafiego, tak naprawdę chroni stan terroryzmu państwowego w Polsce (utajnionego) i Libii (udowodnionego).

Rafał Gawronski
Marksiści terroryści w Polsce.
Publié le mars 19, 2011 par www.rafzen.wordpress.com