ZWYCIĘSTWO POD WIEDNIEM – ROLA MARCO D’AVIANO (1631-1699)

Po zdobyciu Imperium Wschodniorzymskiego – w 1453r. Bizancjum (Konstantynopol) zostało bezpowrotnie stracone na rzecz islamu, Osmanowie w XVI i XVII wieku zamierzyli zdobyć Rzym, centrum Kościoła Katolickiego. Rzym miał zostać podporządkowany islamowi poprzez uprzednie zdobycie Wiednia, stolicy „Świętego Imperium Rzymskiego”.

W Wiedniu rezydował cesarz Leopold I od 1658 do 1705. Dnia 11 września 1683 muzułmanie po dwumiesięcznym obleganiu miasta całkowicie zaminowali mury miejskie i jedną ich część nawet wysadzili. Wiedeń mógł być ocalony tylko przez cud.

Muzułmański kronikarz wpisał pod datą 12 września 1683 r. do księgi bitwy: „O świcie przyszedł meldunek, że oddziały Giaurów (obelżywe określenie chrześcijan) w sile 200 000 ludzi nadciągają od brzegu Dunaju.”

Chrześcijańska armia zwyciężyła w bitwie pod Kahlenberg. Islamska kronika relacjonuje: „Pewien mnich z wysoko uniesionym krzyżem w ręku wywołał w naszej armii taki strach i przerażenie, że całe regimenty rzucały się do ucieczki.”Podobno wszyscy patrzyli na ten „kawałek drewna” i uciekali, bo widzieli jakoby mnich miał w walce urosnąć aż do nieba. Tym mnichem był włoski kapucyn ojciec Marco d’Aviano.

Papież Innocenty XI na prośbę cesarza Leopolda postawił go potem u boku chrześcijańskiej armii jako legata papieskiego, wierząc w jego cudowne siły, których dowiódł w licznymi uzdrowieniami i egzorcyzmami. Od 1683 do 1689 roku uczestniczył osobiście w obronnych i wyzwolicielskich kampaniach wojskowych. Armie chrześcijańskie wsparte obecnością Marco d’Aviano zwyciężały również w następujących bitwach: w 1686 odbiły Budapeszt, w 1687 pod Mohacs uwolniły Węgry od islamu po 150 latach niewoli, a w 1688 udało im się oswobodzenie Belgradu po 400 latach.

Marco d’Aviano jest jedną z bardziej znaczących postaci XVII wieku i został ogłoszony błogosławionym 27 kwietnia 2003r.

Na obrazie: Sobieski przekazuje list dla Papieża 

Należy przy tym dodać (o czym my w Polsce jeszcze wiemy, ale na Zachodzie już zupełnie nie), że wspomniana 200 tysięczna armia, która przybyła na odsiecz Wiednia była dowodzona przez polskiego króla Jana III Sobieskiego i że to właśnie wojska polskie razem z austriackimi i niemieckimi oddziałami dokonały tego cudu i rozgromiły przeważające siły tureckie oraz postawiły aż do niedawna skuteczną tamę dalszemu zalewowi Europy przez islam. Ratując Wiedeń, uratowali przez to Rzym i Papieża, bo takie były dalsze plany podboju islamu. Król Sobieski przed wyruszeniem na Wiedeń oddał się w opiekę Matce Bożej na Jasnej Górze. O wyniku bitwy zawiadomił papieża Innocentego XI listem rozpoczynającym się słynnymi słowami: venimus, vidimus, Deus Vicit(przybyliśmy, zobaczyliśmy, Bóg zwyciężył).

O zwycięstwie pod Wiedniem wciąż przypomina kaplica polska (choć na ogół zamknięta) na górze Kahlenberg oraz kawa, z której Wiedeń słynie, a którą po raz pierwszy Europejczycy poznali, gdy Polacy znaleźli ją w łupach zdobytych na Turkach.

na obrazie: Sobieski przekazuje list dla Papieża.