Zawsze do pary

 Te same twarze, gęby, uśmiechy,

Wchodzą od rana pod nasze "strzechy".

Płynie z nich radość, zadowolenie,

A Ty co czujesz? - swe zniewolenie?.

Nie mając swojej stabilnej woli,

Człowiek jest zdany na "łaskę" trolli.

Ona go zwodzi i przekonuje,

Że dobro z serca się w nim buduje.

Życie na biegu, wyjałowione,

Z pokusą bytu na każdą stronę,

Gmatwa w człowieku jego doznania,

Ścierając w walcach mu przekonania.

Nie mając woli, a do niej siły,

Budować mury, aby odbiły,

Ukryte "prawdy" w mowie bez duszy.

Taki mur runie i się wykruszy.

Nie myśl, że ekran - to kaznodzieja,

Albo weselny głos wodzireja,

Że on prostuje , wybiera drogi.

Twój widok w oczach - może być srogi.

Nie daj się zawieść na puste pola,

Gdzie ginie mądrość i własna wola.

Mierz swoje czyny i swe zamiary,

By siały dobro - zawsze do pary.

zapraszam na mój blog - http://jankosmar.blogspot.com